भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मा. राहूल गांधी आपणाल्या आंगार विदेशी टी- शर्ट घालून ‘भारत जोडो’ यात्रेक भायर सरला हे खातीर आमच्या देशाचे गृहमंत्री अमीत शाह हांणी ताची धजा उडयली. आतां विदेशी टी- शर्ट आनी ‘भारत जोडो’ यात्रा हांचो एकामेकां कडेन कितें संबंद आसा? सगळेच जाणात की राहुलजीची आवय विदेशांतली म्हूण. घडये तांच्या थंयच्या एखाद्या सोयऱ्यान राहुलाक एखादो शर्ट भेट दिला आसुये आनी तो ताणें आपणाल्या आंगार चडयला आसुये. हातूंन गुन्यांव तो कसलो? आमचे मंत्री विदेशांत वचून थंयच्यो भेटी स्विकारीनात? सोनियाजी हेरशी विदेशी. पूण ती चडशी भारतीय पद्धतीन न्हेसता आनी सदांच ह्याच देशाची राष्ट्रभास- हिन्दी उलयता. ह्या गजालींची जांणी केन्ना तोखणाय करूक ना तांकां तिच्या पुताचो टी- शर्ट वयर काडपाचो नितीक अधिकार ना.
आमी तरीं सगळ्योच गजाली राष्ट्राचो मान राखून खंय गा करतात? देशाचो राष्ट्रध्वज खरें म्हणल्यार खादीचोच आसूक जाय. पूण, भारताच्या स्वातंत्र्याचो अमृत महोत्सव मनयलो तेन्ना सरकारान लोकांक वांटले वा विकले ते चडावत झेंडे खादीच्या वस्त्राचे नासले. राष्ट्रपिता महात्मा गांधी तेन्ना देशाच्यो तरेकवार यात्रा करताले आनी ताच्या आंगार विदेशी खंयचो, स्वदेशी लेगीत शर्ट नासतालो. तो उगडोच भोंवतालो. ताका तेन्ना ‘अर्द- नागडो फकीर’ म्हणून भायले लोक हेडायताले.
तेदवेळा गांधीजी आपणाल्या कमरा भोंवतणी फकत एक वालो गुठलावन भोवतालो. आनी तसो भोंवपा फाटल्यान एक कारण आसलें. तें म्हणचे बापुजी समस्त भारतीयांचें तेन्ना प्रतिनिधीत्व करतालो. आनी चडावत भारतीय जनता तेन्ना अन्न, वस्त्र आनी निवारो ह्या जिवीताच्या मुळाव्या गरजांक पादीशेर आसली. देखून गांधीजीन आपणाली जिणे -तरा सामकी सादी दवरिल्ली. पूण, आयज आमच्या देसाची परिस्थिती तशी उरुंक ना. मुक्तीच्या 75 वर्सां उपरांत आमच्या देसान सगळ्याच मळांचेर उदरगत सादल्या. अंदूं जाल्यार आमच्या देशान अर्थिक मळार आमचेर एका काळार राज्य करपी ब्रिटनाक फाटीं उडयला. अर्थिक उलाढालींत आयज आमच्या देशाचो नंबर संवसारांत पांचवो लागला आनी ब्रिटनाचो सवो! देखून राहुलजीन आपणाल्या आंगार विदेशी शर्ट घालो जाल्यार अमितजीन इतको बोवाळ घालपाची गरज नासली.
राहुलाक परदेशी टी- शर्टा खातीर दोश दिणारे आपूण खासा भारतीय मुस्तायकी घालतात व्हय? पँट हो स्वदेशी पोशाख जायना. तो फिरंगी. पँट मागीर जांव फूल वा जांव हाफ तिचो रंगूय मागीर कसलोय आसूं. तो खाकी आसूं ना तर हेर बाकी आसूं. पूण पँट- शर्ट हो निजाचो भारतीय भेस न्हय. आमचो मुळचो भारतीय वेश म्हळ्यार बंड्यो, पुडवीं, वाले, लुंग्यो, लेंगे, काशट्यों बी. फिरंगी पेहराव करणाऱ्यांक स्वदेशीचेर उलोवपाचो हक्क ना.
पुणून न्हेसपां म्हत्वाची नात. भायल्या पेहराव्या परस भितरलें मन अदिक म्हत्वाचें. ह्या संदर्भात भोवच गाजिल्लें एक आदलें फिल्मी गीत बोधदिणें आसा. कवी शैलेंद्र हांचे हें गीत मा. मुकेशान गायलां. ह्या पदाच्या पयल्या कडव्याचीं उतरां अशीं आसात :
मेरा जूता है जपानी
ये पतलून इंग्लिस्तानी
सर पे लाल टोपी रूसी
फिर भी दिल है हिंदुस्थानी!
कुडी वयलें टी- शर्ट म्हत्वाचें न्हय. मन म्हत्वाचें. मन हिंदुस्थानी आसल्यार पुरो. राहुलाच्या टी- शर्टा प्रमाण कांय जाण आतां ताचे आंकवारपण वयर काडूंक लागल्यात. खरें म्हणचे लग्न जावप वा आंकवार रावप हो जाचो- ताचो खाजगी विशय. राहुलजी ‘भारत जोडो’ यात्रेक भायर सरला. सत्यनारायणाच्या पुजेक बसूंक ना. आनी सगळेच जाण कितें लग्न जायनात. आमचे खुबशे साधू- संत ब्रह्मचारी आसात. मजा म्हळ्यार जे घराणेशायेक विरोध करतात तेच आंकवारपण वयर काडटात! खरें म्हणचे आंकवारपण घराणेशाय सोंपयता.
शर्ट ह्या इंग्लीश उतराक हिंदी भाशेंत ‘कमीज’ म्हण्टात. कोंकणींत ताका ‘खोमीस’ म्हण्टात आनी मराठींत ‘सदरा’. सदऱ्या वयल्यान एके काणयेची याद जाता. एक राजा आसता. पूण तो सदांच दुख्खी आसतालो. देखून ताका कसोय करून सुखी जांवक जाय आसलो. जायत्या बुदवंतांक विचारून ताणें आपूण सुखी जावपा खातीर तरेकवार उपाय करून पळयले. पूण तातुंन ताका येस आयलेंना, अखेरेक एका साधुन ताका सुखी जावपाचो एक इलाज सांगलो. साधू राजाक म्हणूक लागलो, ‘तुका जर सुखी जावंक जाय जाल्यार तुवें सुखी मनशाचो सदरो तुज्या आंगार घालूंक जाय’. राजा खोशी जालो. उपाय सोंपो आसलो. पूण, सुखी मनशाचो सदरो घालूक जाय जाल्यार पयलीं सुखी मनीस मेळूंक नाका? देखून राजा आपणाल्या कांय वेंचीक सरदारांक घेवन सुखी मनशाच्या सोदीक भायर सरलो. तो पूराय देशभर भोंवलो. पूण ताका सुखी मनीस मेळूंक ना. जण एका मनशाक कसल्यो ना कसल्यो विवंचना आसल्यो. अखेरेक एके न्हंयेचे देगेर राजाक खरेलो सुखी मनीस मेळ्ळो. हो मनीस एका पनेळार बसलेलो आनी आपणाले पांय उदकांत सोडून ते हालयतातो. तो तेजवंत दिसतालो आनी ताच्या आंगार सदरो नासलो! राजा ताचे सरीं गेलो आनी ताका विचारलें, ‘तूं खऱ्यानीच सुखी मनीस?’
त्या मनशान हांसत्या मुखामळांत जाप दिली, ‘हय. हांव सामको सुखी मनीस. म्हाका कसल्योच चिंता वा दुख्खां नात. आनी हांव रातचो सुस्त बरो न्हिदतां’. जाप आयकून राजा खोशी जालो. राजाक थारो जालोना. ‘तर मागीर तुजो सदरो खंय तर? तो म्हाका जाय’ राजान ताका म्हळें. सुखी मनीस परतून प्रसन्न हांसलो आनी म्हणूक लागलो, ‘म्हाका सदरो ना. हांवे जल्मात केन्ना सदरो घालूक ना’!
प्रदीप लवंदे
9923292022
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
