इगो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

खूब म्हयने रेवान ओगी रावन काडले. आसूं बेठोच घरांत वाद नाकात, ना तर आयकतात ते हाचें कितें जालें, विचारत हाचो रेवाक हुस्को आशिल्लो.

रोहीत आनी रेवाचो संवसार एकदम बेस बरो चलिल्लो. दोगांचे एकामेका बरोबर बरें पट्टालें. तांकां पळोवन कांय जाणांच्या मुखावळाचेर हांसो फुलतालो. ‘मेड फॉर इच अदर’ हें कमेंन्टस आयकून दोगांकूय समाधान जातालें. पूण हालींसर तांचे कितें तरी बिनसल्लें… कितें जालां कळपाक मार्ग नाशिल्लो.
“रेवाक प्रमोशन मेळ्ळां न्हय” रोहितान ही खोशयेची बातमी इशानीच्या कानार घाली.
“व्वा! रे व्वा ! शाब्बास !” अशा उतरांनी त्या दिसा ऑफिसांत ताचें स्वागत जालें. तेन्ना रोहित म्हऱ्यातच आशिल्लो. ताका कोणेच हाय पसून केलेंना.ऑफिसांत रेवाक सगल्यांनी माथ्यार घेतलें.
“आमकां पार्टी जाय.” इशानीन सगल्यां मुखार मागणी केली.
“दितां दितां…”
“तारीख थाराय ना तर आमी आयकुवपाची ना.” इशानी जणु ताच्या फाटल्यान लागलें.
“शेनवाराक पार्टी येता त्या.”
“म्हणल्यार आमकां आठ दीस मेळटले तयारी करपाक.”
“बरें जालें बरी जंगी पार्टी वडोवया मगो.”
“हय गो रेवा, नेटाची, गडगंज जावनी” एकार एक इश्टाचें उलोवप आनी कमेंन्टस आयकून रेवाक सामकें भरून आयलें. फकत ताका एकच मनानसून वायट दिसलें, रोहितान एक उतर काडलें ना.
“कितें जालें तुका? असो ओगी कित्याक रावलो रे तूं ?“
“खंय कितें? काय ना गो.”
रेवाक रोहितान समजायलें खरें, पूण ताका खंय तरी कितें खटकल्ल्याचो वास आयलो.
“हाका अशें कितें वायट दिसलें?” लग्न जावन कितली वर्सां जालीं. भुरगीं लग्न जालीं. खंयच कांयच केन्ना बिनसलें ना. आतांच अशें कशें? अशेंच कांय म्हयने गेले. पार्टीचो ‘विशय’ अदीमदीं येतालोच. रोहित केन्नाय तोमणो मारतालो केन्ना तुस्तय करतालो. रेवाक व्हडलेशें कळ्ळें ना रोहिताचें तर तें केन्नाच मनांक लावन घेनाशिल्लें. एक दीस रोहितान कुडीत आकांत केलो.
“तू स्वताक कितें समजता? अतिशाणे ! ?”
“आरे! पूण जालां कितें हांवे केलें कितें ?”
“तुका प्रमोशन मेळत पसून पळयतां हें अशेंच चल्लां तुजें? मान्य तुका पयशे चड मेळटात. पूण तुजेर ना गो हांव. हांवय जोडटा.’’
“अशें म्हज्या मनांत लेगीत येवंक ना. तूं बेठोच… कितेंय समजता चुकीचें.”
“तुका प्रमोशन घे म्हणलें तेंच चुकलें म्हजें” रोहित उलयत रावलो आनी ताच्या उतरांनी रेवाक खंय कितें जालां तें कळ्ळें. खूब म्हयने रेवान ओगी रावन काडले. आसूं बेठोच घरांत वाद नाकात, ना तर आयकतात ते हाचें कितें जालें, विचारत हाचो रेवाक हुस्को आशिल्लो. रोहिताले चडान चड चलत रावलें. जेवणां खाणां वेल्यान ताचेर ताशेर मारप सुरू जालें.
“धड रांदपाक कळना, जेवणांक सुवाद ना.” रोहिताक दिसले हें सदा भशेन चूप रावतलें. दोन वर्सां जालीं. हांचें टिव टिव वाजतच रावलें. आतां रोहिताक प्रमोशन मेळपाचे दीस लागीं पावले. ताचो नेट केदो. प्रमोशन मेळचें आदिंच “आपल्याक इतलो पगार मेळटलो” म्हणपाच्यो हुशारक्यो चडशा जाणा मुखार मारत रावलो.
रेवान जाप काडली तें समजुवपाचें समजल्लो आनी कांय वर्सांनी दोंगाय रिटायर जावपाची आशिल्लीं.
घर- दार, भुरगीं, नातर आँफिस, टूर सगळें बरें चलिल्लें. पूण रोहिताच्या इगोक शीम उरूंक नाशिल्ली.
“म्हाका पगारूय चड जाणां तुमी. जें हांव करूंक शकता तें रेवाक जमना.” पार्टी जावं टूरार गेल्ले कडेनूय आपल्या सोयऱ्या- धायऱ्यां मुखार रेवाक कमी लेखपाची एकूय संद सोडिनाशिल्लो. एक फावट ताच्या घरच्यांनी ताका ताची चूक दाखोवनूय दिली.
“आरे! रोहित तूं हे करता, उलयता तें सोबना रे तुका”
“हें पळय भावोजी रेवाकूय प्रमोशन मेळ्ळां, पूण तें तुमकां कसो मान, सम्मान दिता पळय.”
“आरे बाबा तेंय शिकलां तुचे परसूय चड.”
“पळयलें, हेंच तें तुमकां तें चड शिकला ताचो अभिमान.” परत रोहिताचो इगो हर्ट जातलो. तितलो तो रेवाक फकत ‘किची किची’ करीत रावतालो.
“तुका काम जमना, ड्रायव्हींग जमना. हुशारकी व्हडली मारता. हें बाकीचे ‘चमचे’ आसात न्हय हयबा करपी.
टुराक घडिल्ली घडणूक रेवाक अस्वस्थ करताली ताणें कितें तो सोक्षमोक्ष लावपाचो थारायलो. जिवीतभर कश्ट काडले. तरी बरें हांव जोडटां म्हूण ना तर ! सहज ताच्या मनांत येवन गेले. कित्याक म्हूण अशे त्रास करूंन घेवचे आनी दिवचे ?! हें मनांतलें ताणें आपल्या व्हडल्या मामाक सांगलें. अशेंच म्हयने दोन म्हयने गेले. रेवा चडशे आपले चलये म्हऱ्यातच रांवक लागलें. परते परते चलयेगेर. नातरांक दिवपाचें निमित्य करून….
आनी सात- आठ म्हयन्यानी रोहित सारको जाग्यार आयलो. घरांत येतकच वाद घालपाक, उलोवपाक, शापोदां सांगपाकूय कोण ना. रांदपूय सारके ना. ‘रूच्चिक’ जेवणूय ना. उलयिल्ली उतरां गिळचीं पडलीं. आपूण चुकतां आनी चुकलों हाची जाणीव जाली. जो मेरेन सगळे जाय जाय तें तशाचें तशें बायल सोसतां, आयकून घेता दोगांय समजिकायेन चलतात तेन्नाच हो संवसार तिगून उरता. हांव व्हड, तूं व्हड? करीत.. इगोची तागडी पुराय संवसार खिळखिळो करपाक वेळ काडीना. म्हणून इगोक लायता चूट्टी अशें म्हणत रोहित सडसडीत रेवाक चलयेगेर साकून घरा हाडपाक धांवलो. बॅटर लेट देन नेव्हर.

विजया शेळडेकार
91467 91523