भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एकाद्र्या माणकुल्या भुरग्याक जेन्ना आमी ताच्या पालका कडल्यान उखलून ताचे लाड करूंक सोदतात तेन्ना तें भुरगें व्हडा-व्हडान रडूंक लागता. तर कांय भुरगीं मातूय रडनासतना म्हर्यांत येतात आमी केल्ले हाव भाव पळोवन बरो प्रतिसाद दितात. त्या खिणांचीं मजा घेतात आनी खोशी जातात. हाचे वेल्यान अदमास लावं येता तो असो, कांय भुरगीं अनवळखी मनशां कडेन मिसळूंक पळयनात. पालकां बगर तीं आपल्याक असुरक्षीत समजतात. म्हूण सट करून कोणा कडेन वचनात. कांय वेळ तांच्या म्हर्यांत रावन तांचे लागी खबरो करून जातकच मातशी वळख निर्माण जाले उपरांतच तीं म्हर्यांत येतात. अशा भुरग्यांचे बाबतीत आनीक एक गजाल अजापाची ती म्हणल्यार जे मेरेन आवय नदरे मुखार आसता तें भुरगें ओगी आसता. ज्या खिणांक आवय नदरे आड वता तें भुरगें रडूंक लागता. हो जालो भुरग्यांचो एक गट. ह्या गटांतल्या भुरग्यांक आवय आपल्या म्हऱ्यांत जाय आसता जाका लागून तिचो बरोचसो वेळभुरग्या फाटल्यान वता. दुसऱ्या गटांतलीं भुरगीं हांसरी मात लेगीत रडनासतना कोणाय कडेन वतात. तांका अलिप्त रावंक आवडना. ही भुरगीं आपल्याक खंयचेय परिस्थितींत सुरक्षीतच समजतात. पावला पावलाक हांसत खेळत व्हड जातात. अशा भुरग्यांक वेवस्थीत पोटाक लावन तांची आवडटीं खेळणीं दिल्यार पुरो. आवय आपलीं दीसपट्टी कामां करूंक मेकळी. अदीं मदीं तांचेर नदर दवरतकच जाली.
हाचोच अर्थ भुरगीं जल्मा सावन कांय गूण आपले भितर घेवन आयिल्लीं आसतात आमी तांच्या अशा गुणांचो आदरकरूंक जाय. तीन ते चार वर्सां पिराये उपरांत तांचे वेगळे-वेगळे गूण आमकां दिसूंक लागतात. कांय भुरगीं निरिक्षण करपांत तरबेज आसतात. तीं वेगळ्यावेगळ्या मनशांचें बारीकसाणेन निरिक्षण करून तांची नक्कल करूंक लागतात. तर कांय जाण चित्रकला, संगीत, गायन सारकिल्ले प्रकार आत्मसात करून भुरगेपणारच नामना जोडपाक लागतात. तेभायर अशीं वेगळी-वेगळी कुशळटाय आशिल्ल्या भुरग्यांक सोदून काडून तांकां माची दिवपाचो वावर हालींसरांक सगलेच टी.व्ही चॅनलवाले करतात तें पळोवन मन धादोस जाता. कसलेंच शुल्क फारीक करिनासतना ह्या भुरग्यांक आपल्या पांयार उबे रावपाची संद हे चॅनलवाले दितात. देखून ते तोखणायेक पात्र थारतात. देख दिवची जाल्यार गायन आनी नृत्याची दिवं येता. हे सर्तींत वांटो घेवंक पात्र थारिल्ल्या भुरग्यांक मेंटरा वरवीं बरे पैकी प्रशिक्षण दितात. सर्त जिखतल्यांक इनामांय फावो जाता तेभायर अशा भुरग्यांक वेवसायीक क्षेत्रांत वावरूंक बरी संद मेळटा. दुसरे वटेन कांय जाण आपलो आपरोजगार उबो करून चार चौगांच्या पोटा पाणयाचोय प्रस्न सोडयतात. तांचो असो वावर म्हणल्यार एकतरेची समाजसेवाच म्हणची पडटली.
हालींच्या काळार शिकून सावरून लेगीत नोकरी मेळोवंक खूब कठीण जाता म्हणटकच जे आवय बापूय भुरग्यांक उच्च शिक्षीत करपाक सोदतात तांणी विचार करपाची गरज आसा. उच्च शिक्षणांत वेळ आनी पयसो व्हगडावचे परस भुरग्यांक शालेय शिक्षणा बराबरच हेर कसलीय कला आत्मसात करूंक प्रेरीत केल्यार कशें कितें ? कारण हाचे पयलीं खूबशा पालकांनी आपल्या भुरग्यां खातीर उच्च शिक्षणाची मोख दवरिल्ली पूण खेळ, कला, संगीत सारकिल्ल्या क्षेत्रां पसून आपल्या भुरग्यांक पयस दवरले. तांकां प्रशिक्षीत करूंक वा वांटेकार जावंक मातूय भर दिलो ना आनी म्हूण ‘धोबी का कुत्ता घर का न घाट का’ अशी परिस्थिती ते करून बसले. तुमी अशी चूक करूं नाकात. म्हज्या अणभवा प्रमाण शिक्षण घेवप सोंपें. पूण कसलीय कला, संगीत, वादन, गायन शिकप भोव कठीण. रियाज भरपूर करचो पडटा. तेचपरी उत्कृश्ट खेळगडो जावप लेगीत सोंपें काम न्हय. कारण ह्या क्षेत्रांत घाम गळोवचो पडटा, खर कश्ट करचे पडटात. गोंयचीं विद्यालयां तशेंच वेगळ्यावेगळ्या मळार वावर करपी खासगी संस्थाय सुटये दिसांनी जी शिबिरां आयोजीत करतात तातूंत विध्यार्थ्यांनी वांटेकार जावन आपले कुशळटायेक आकार दिवं येता. गोंयभर पातळिल्लीं बालभवन केंद्रां लेगीत अशीं शिबिरां आयोजीत करून भुरग्यांचे कलेक वाव दिवपाचो यत्न करीत आसतात. शालेय शिक्षण घेताआसतना अश्यो कला आत्मसात करूंक सोंप्यो जावं येता. हाचे मुखेल कारण म्हणल्यार भुरग्यांचीं पिराय आनी तांची मानसीकताय. हे पिरायेचीं भुरगीं म्हणल्यार ‘मातये गुळो’ तांकां ज्या साच्यात घालतले तशे ते तयार जातले. म्हणटकच ह्या भुरग्यांक आपले आवडीचें क्षेत्र निवडूंक लावन प्रशिक्षितां कडल्यान तालीम दिली जाल्यार शिक्षण पुराय करता आसतनाच तांचो छंद लेगीत पुराय जाल्ल्याचें समाधान तांकां फावो जाता. आनीक एक क्षेत्र अशें, जातूंत कोणेंय आपले कसब आजमावं येता तें पाककला. कारण आयज अशा क्षेत्रांनी मागणीय व्हड प्रमणांत आशिल्ल्यान आपले प्रशिक्षण पुराय जाले उपरांत हेरांक प्रशिक्षण दिवंक आपलो स्वताचो वेवसाय केन्नाय सुरू करूं येता. हेरांचेर निंबून रावपाची गरज पडना. सगलीं भुरगीं संवेदनशील आसतात तर कांय अती संवेदनशील. पूण आमी पालक ह्या नात्यान तांच्यात आत्मविस्वास तयार करून तांकां उर्बां दीत रावले जाल्यार चित्र बदलता. हींच भुरगीं फुडाराक आपले कुशळटायेन जैत जोडून हेरांक प्रेरीत करतात.
कांय भुरग्यांक एकांत जाय आसता. तांकां तांची ‘स्पेस’ मेळ्ळी जाल्यार ते आपलें शिकप बेस बरें करूंक शकतात. अशा भुरग्यांक तांची स्पेस दिवचीच, पूण तें एकसुरें पडचे न्हय म्हूण सतत संवाद सादचो पडटलो. तांच्या आवडट्या विशयाचेर भासाभास करची पडटली. तांच्या आवडीच्या खेळा बद्दल उलोवचें पडटलें, तांच्या फुडाराचे मोखी बद्दल खबरो करच्यो पडटल्यो. अभ्यासा उपरांत कांय वेळ इश्टां सांगाताक खेळपाची आनीक वेळ घालोवपाची मेकळीक तांकां दिली जाल्यार तांच्या मुखामळार चैतन्य पातळिल्लें दिश्टी पडटलें. भुरगे आपल्या इश्टां सांगाताक मन मेकळे करतात ताका लागून एकाद्रो प्रस्न तांच्या मनांत घुस्पागोंदळ घालता आसत तर ताचो सुटावो जावंक आदारय मेळूं येता.
एच. मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
