भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आयच्या धांवपळीच्या जमान्यांत पळयता ताच्या मुखामळार चिंतेचेंच सांवट दिश्टी पडटा. हांसत्या मुखामळाचो
कोणूय चुकून मेळटा केन्ना केन्ना. पूण चडावत लोक चिंताग्रस्तूच. ताचीं कारणां खूबशीं आसतलीं. पयलें कारण म्हणल्यार लोकांची जिणेशैली बदल्ल्या, आनी जण एकल्याची आस हिसपा भायर वाडल्या. मनीस सुवार्थी, दुस्वासी आनी अधाशी जाला. हांतरूण पळोवन पांय सोडपाचें आसता म्हणपाचें सगलेच जाण विसरून गेल्यात. सगलेच आतां हायफाय जगपाक लागल्यात. जगपाचेंच, पूण मर्यादा ओलाडूंक फावना. कमराचें सोडून माथ्याक बांदूक जायना. स्वातंत्र दिलां म्हूण स्वैराचारान सांवार कांडूक फावना. समाजांत जगतना समाजीक भान दवरून वागूंक जाय.
आदल्या काळार रासवळ कुटुंब आसतालें. ताका लागून प्रत्येक भुरग्याचेर नकळत मनीसपणाचे संस्कार जाताले. जें कितें आसा तें वांटून खावपाची पद्दत आसली. आतां छोटे खानी घराबो. घोव, बायल आनी अपुरबायेचें भुरगें वा भुरगीं, एक थंय दोन. आयज जालां अशें पालक आपल्या प्रेस्टिजा खातीर भुरग्यांचेर प्रेशर घालता. भुरग्यांच्या मनाचो मातूय विचार करिनात. आपणाल्यो आवडी निवडी भुरग्यांचेर लादतात. भुरगो म्हणल्यार मशीन न्हय. तांच्याय भावभावनांचो आमी पालकांनी विचार करपाक जाय. ताकाय समजून घेवपाक जाय. खेळीमेळींचो संवाद पालकांनी भुरग्यां कडेन सादपाक जाय. भावना, संवेदनशिलताय बाजरांत पयशांनी विकत्यो मेळनात हे पालकांनी जाणां जावंक जाय.
स्पर्धात्मक युगांत दरेकलो एकामेकाचेर वरचड जावंक पळयतात. दरेक जाण मिरोवंक सोदता आनी चडशा लोकांक इगोचो प्रॉब्लम आसा. देखून जे जे कोण मॉडर्न जीण जगपाचो हट्टहास धरतात, ताच्याच वाट्याक व्हड प्रमाणांत निरशेणी येता. निरशेणी येवप म्हणल्यार जिवाचो वीट येवप. मन उदास जावप, जिणें वयली वान्साच ना जावप. हें अशें कित्याक घडटा, तर व्हडलीं व्हडलीं सपनां पळोवप आनी काम करिनासतना एका रातयांत गिरेस्त जावंक सोदप. तशें म्हूण केन्ना जाता? मनशान सदांच मनीसपणाचें आचरण करपाक जाय. नैतिकतायेन वागपाक जाय. सकारात्मक विचार घेवन उजू वाटेन चलपाक जाय. ल्हानविकायेन जियेवंक जाय. कोणाकय बाबा पुता केलो म्हूण मनीस ल्हान जायना. आनी कोणेंय कितेंय म्हणलें म्हूण आंगाचे कुडकें वचनात.
मनशाची सोंशीकसाण सोंसपाची तांक उणी जाल्या. मनशाक म्हणटात ती जगपाची रीत जाय. आयज मनीस कशाय कसो वागूंक लागला. चडसो समाज मनीसपण सोडून वागपाक लागला. काम करपाक कोणाक नाका. सगल्यांक आलायतो पयसो जाय. कित्याक तर पयशांनी सगलें विकतें मेळटा असो दर एकल्याचो समज जाला, आनी म्हणून मनीस ह्या चुकीच्या नादाक लागून खंयचे खंय भरकटत चल्ला. येरे नाशिल्ल्या व्हड्या वरी तकलेर गरजे भायर तणावाचें वजें घेवन.
आयज मनीस आपल्या घरांत कितें शिजता तें पळयच ना. ताका दुसऱ्याले चुलीर कितें शिजता ताचोच चड हुस्को. कारण एकूच, एकामेकाचो दुस्वास. एखादी गजाल आपणाक मेळचें आदीं दुसऱ्याक मेळ्ळी जाल्यार. सांगपाचे म्हणल्यार म्हाका म्हजे मुखार दुसरो फुडे गेल्लो कोणूच सोंसना. कितें म्हणटा तें म्हाकाच मेळचें. हेच पाडे दुस्वासी वृत्तीक लागून समाजा मदीं ताण तणाव, आनी चिंता वाडीक लागल्या, लागत आसा. आमी गरजनासतना स्वता टॅन्शन घेता आनी दुसऱ्याक टॅन्शन दिता हे समा न्हय. जाला कितें सगल्यांक लागला झटपट गिरेस्ताचो सोंस, देखून जो तो पयशा फाटल्यान धांवत सुटला. पयसो जोडटना तांणी सगलीं निती मत्ता कडाशेक काडून लायल्या. तांच्या मतान पयसो म्हणल्यार सर्वस्व. ते पयशांनी सगल्यांक तोलतात. मनशांक आनी मनशाच्या मनीसपणाक ते कुस्कुटाचोय वालोर दिनात. असत्यान आनी अर्धमानूच सगलें बळकावंक सोदतात. पयसो, जमीन आडको सगलें जायच, पूण खंय तरी मर्यादेक शिममेर आसता काय ना? पयशांच्या बळार उन्मांद जाल्लो मनीस कोणाक आटापाक येना. ताका पयशांचो मद मारिल्लो आसता. आमकां दिसता करता तें तें पचतलें म्हूण. आमचो सगलो मद देव पळयसर पळयता आनी वेळ येतकूच ख्यास्तूय दिता.
मनशाच्या जगांत न्याय नासूं, पूण देवाच्या दरबारांत न्याय जितो आसा म्हणपाची जाण आमकां आसूंक जाय. सत्य हें सत्यूच आसता. मनशाक नाका भियेवंक देवाक तरी भिवपाक जाय. मनशाची जीण समृध्द जातली जाल्यार पदराक शिक्षण जाय. मॅच्युरिटी जाय. वाडलो एरंड म्हूण पाटयेक उपकारना. बरें कितें, वायट कितें हें पारखुपाची नदर जाय. चिलीच्या बोमाड्याक कितलेंय वारें मार सगलें व्यर्थ. उमथ्या कळशार उदक घालूंक फावना. काम बारीक आसूं वा मोटें तें रीतीन करचें आसता ही शिकवण दरेकान मतींत धरूंक जाय. खापऱ्या भशेन काम करून कसलो फायदो? करता त्या कमाचो आनंद घेवपक जाय. कितें आसता हार उडटा म्हूण गांयडोळान उडूंक जायना. जण एकल्यान आपणाली औकात पळोवन मुखार सरपाचें आसता. दुसरो थै थै करून नाचता म्हूण आपणें नाचूंक फावना. विकतीं दुयेंसां कोणें सांगल्यांत?
परिणाम फ्रस्टेशन आनी डिप्रेशन. मनशान आसा तातूंत समाधनान जगपाक जाय. जें फावो जालां तातूंतच सूख आनी खोशी सोदपाचो यत्न करपाक जाय. नश्ट्या गजाली फाटल्यान धांवून जिणेंत खरशेवचे परस न धांविल्लोच बरो. दोंगर पोखरून हुंदीर हाताक लागप हाका कितें अर्थ आसा? चड आशाय बरी न्हय आनी चड दुस्वासूय बरो न्हय. हो मंत्र जण एकल्यान ध्यानांत दवरूंक जाय. कारण तातूंतल्यानूच ताणतणाव, चिंता आनी निरशेणी वाडीक लागता.
काशिनाथ नायक.
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
