मनीसपण

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एक दीस माधवबाबान श्यामबाबा कडेन मजतीचो हात मागलो की म्हजो भुरगो तेजस शिक्षणा खातीर विदेशांत वता तेन्ना म्हाका तुजी गरज लागतली.

सांजवेळचो टायम पास करपाक श्यामबाब पासयो मारपाक भायर गेलो. पासयो मारून ताका पुरो जालो आनी घाम गळयत घरा आयलो. आमचो जिगरी दोस्त. तो घरांत भितर सरताच ताची घरकान्न श्यामल हिणें बोवाळ घालो आनी सांगपाक लागली तुमचो तो खास दोस्त हांगां येवन हे एक लॅटर दिवन गेला आनी म्हणलां तुमकां दी म्हूण. तुमचें तुमी पळयात कितें आसा ते. म्हाका दिसता आयज सांजवेळार दियात नाजाल्यार फाल्यां सकाळीं व्हरून दिल्यार बरें. आयज ब्रेस्तार आसा फाल्यां शुक्रार आनी ते लॅटर कलेक्टर ऑफिसांत दिवपाक सांगलां. फुडलें दोन दीस सुटी आसा म्हणून सांगून गेला. ह्या लॅटरा बरोबर ओरीजीनल डोक्युमेंट्स लावपाक सांगलां. कितले ते म्हाका खबर नात. तुमकां बेस बरी खबर आसतली.
आयज तुमकां जातलें काय ना पळयात. अशें करात आयज सगळें एकठांय करात आनी फाल्यां सकाळीं बेगीन वचून दियात. हीं सगळीं कागदपत्रां एकठांय करून एका फायलीक लायात. ती दिले उपरांत तुमकां फुडली तारीख दितले अशें त्या मनशान सांगलां. श्यामल तूं सांगता ते खरें, पूण म्हजे कडेन आतां तांकां दिवपा सारकी कसलींच कागदपत्रां नात. फकत हें एक लॅटर आनी एकूच ओरीजीनल कागद, म्हजो फोटो आसा. हांव कांय तें नकळो, तुमी तें पळोवन घेयात. तुमी जाणाच आसतलें ते ऑफीसर कशें तें अशें सांगून, श्यामल रांदचे कुडींत गेलें. बरें आसा तर. हांव आतां म्हजें उरिल्लें काम करतां. पळयतां आनीक कितें मेळटा जाल्यार त्या लॅटरा बरोबर फायलींत दवरतां.
श्यामबाब आयज, बेगीनूच काम जालें. सकाळची सगळीं कामां वेवस्थींत करून आपल्या खांदार त्या फायलींचें बॅग घेवन घराकडल्यान सायकलीन बस स्टेण्डार गेलो. सायकल स्टेण्डार पार्क केली. मनांत विचार आयलो बेगीन वचून बस धरपाक जाय नाजाल्यार बस म्हाका चुकतली. पूण बसस्टँड आनी सायकल स्टँड खूब पयस आसा तें समजलें. आयज म्हाका बस चुकतली. मेळपाक खूब कठीण जातलें. आनी तेवूय खरें जालें. बसस्टँडार बस सुटली खरी…. श्यामाबाबान बशीक हात दाखयलो. ड्रायव्हर वळखीचो म्हूण बस थांबयली. श्यामबाब लकी. ती बस ताका मेळ्ळी. बशींत चडून पयली ताणें ड्रायव्हराक सलाम केलो. आनी लागींच्या सीटार वचून बसलो. कारण तो सिनीयर सिटीजन आनी त्या सीटार कोण बसना. तांणी कंडक्टराक सांगले नगरपालिकेच्या ऑफिसाच्या स्टोपाकडचे तिकीट दी. तिकेट घेतले आनी सुशेगाद बसलो.
श्यामबाब खूब तेपान बसींत बसलो. तिकेटीचे दरूय वाडल्यात. तें ताका कळूंक ना. ते पासश्ट वर्सां पिरायेचे आसा. सिटार बसताच तांचो दोळो लागलो. मदींच जाग आयली पळय तर बस सामकी स्लो चलता आनी स्टॉप हळूहळू करीत वता कारण रस्त्यार ट्राफीक जाम कशें दिसता. आयज शुक्रार आनी वीकअँड. सगळ्यांची धांवपळ. श्यामबाब परत दोळे धांपून बसलो. थोडे पेसेंजर देंवले. बस मात्शी रिकामी जाली. कंडक्टारान बाबाक उलो मारलो. तुमचो स्टॉप आयलो. देंवपाचें आसा न्ही तुमकां अशें सांगले. कंडक्टरान ताका जागयलो. श्यामबाबान कंडक्टराचें आनी ड्रायव्हराचें उपकार मानीत बसींतल्यान देंवलो आनी थोड्या वेळान चलत ऑफीसान पावलो. ऑफीसांत पयलीं एंट्री केली आनी रिसेपशनिस्ट कांवटराचेर पावता थंय आसा एक नेण्टी चली त्या जाग्यार पावली.
कांवटराचेर एकूच टोकन शिल्लक आसा आतां हांवें हे कोणाक दिवपाचे तें तुमी दोगांय थारयात. कारण दोगांची सर्त लागिल्ली की कोण बागीन पावतले. एक आसा जाण्टेलो आनी एक नेण्टेली. जाण्टेलो म्हणल्यार श्यामबाब आनी नेण्टी म्हणल्यार सुचित्रा. सुचित्रान त्या बाबाक पळयलो आनी म्हणूंक लागले बाबा हे टोकन तुमी घेयात. हांव हांगां लागींच रावता तुमी पयसुल्ल्यान आयल्यात न्हय अशें दिसता. सुचित्रा रिसेपशनिस्ट कडेन उलयले की हो टोकन हांव ह्या बाबाक दिता कारण तोवूय म्हज्या बाबा सारको दिसता. सुचित्रान बाबाची भरपूर विचारपूस केली आनी श्यामबाबान सांगलें देव तुजें बरें करूं आनी आशिर्वाद दिलो. तुवें म्हाका टोकन दिवन मजत केली.
आयज श्यामबाब देवाचे खुबूच उपकार मानता की सगळीं कामां बेगीन जाता जशें की सायकल पार्क करप, बस धरप, तातूंत बस ड्रायव्हर वळखीचो, बस कंडक्टराची जाग येवप आनी आतां हे टोकन मेळप. अशें तरेन ह्या विश्वान मनीसपणाची देख आसा. हें विचारचक्र चालू आसताना बांकार बशिल्ले सगळे टोकनवाले ऑफीसाच्या दारा कडेन दोळे लावन राविल्ले. इतल्यान एक सुटाबुटांतलो जेंटलमेन आयलो आनी सरळ त्या कॅबिनांत गेलो. दारांत एक प्युन उबो आसलो. ताणें सराक भितर सोडलो. बेल वाजयतकच प्युन भितर गेलो. आनी थोड्या वेळान भायर आयलो आनी एकएकल्याचें नांव घेयत तांकां भितर कॅबिनांत सोडटालो. निमाणें श्यामबाबाक भितर आपयलो. तांणी आपली फायल सायबा कडेन दिली. सायबान फायल पळयली आनी सांगले श्यामबाब तुजें डाॅक्युमेंट कमी आसा पूण तूं भिवं नाका तुजें काम जातलें. सायबा म्हजे कडेन इतलेंच डाॅक्युमेंट आसात. पयली सायब ताका वळखूंक ना. पूण नांव, पत्तो, फोटो पळोवन ताका वळखलो. सायबान ताका सांगलें की तुजीं इतलींच कागदपत्रां पुरो. तुजें काम हांव करता. तूं म्हाका वळखलो ना अशें दिसता? हांव तुज्या म्हऱ्यांत येता आनी तुका सांगता.
सायब ताचें लागीं बसलो आनी सांगूक लागलो. हांव कै. माधवबाबाचो चलो. तुमी म्हज्या बाबाक मजत केली म्हणून हांव विदेशांत शिकून आयलो. त्या तेंपार तुमी सगळें एकमेका सांगाताक खेळटाले, मौजमजा करतालें हें हांवें पळयल्लें. तेन्ना हांव ल्हान आसलों. आतां तुमी पळयता की ह्या पदार हांव बसलां तो लाव तुमच्या सारक्या मनशाची म्हाका मजत करपाक मेळची.
तेन्ना श्यामबाबाची मनस्थिती सामकी गळून पडली. आनी त्या तेंपा वयले विचार घोळपाक लागले. एक दीस माधवबाबान श्यामबाबा कडेन मजतीचो हात मागलो की म्हजो भुरगो तेजस शिक्षणा खातीर विदेशांत वता तेन्ना म्हाका तुजी गरज लागतली. म्हाका म्हज्या भुरग्या खातीर मजत जाय तेका भायर शिक्षणा खातीर थोडी पयशांची गरज आसा तूं ते सांबाळूंक शकता. श्यामबाबान सांगलें तुका केन्ना मजत जाय ते सांग हांव तें दिता. तुजो तेजस केन्ना वता ते म्हाका कळय. अशें तशें काय नाका म्हणू, हांव सांगतां तुका तेन्ना तुमी दियात.
अचानक एका दिसाची खबर, अचकीत माधवबाब हे जग सोडून गेलो. त्या तेजस भुरग्याचें शिक्षण आतां पुरायपणान उव्दस्त जाले. तशें श्यामबाबान मनीसपणाचें मनीसपण जपूंक समजले ना आनी उतर दिल्लें वचन जपूंक शकलो ना. श्यामबाबान माधवबाबांची केन्नाच पर्वा केली ना आनी विचार पसून केलो ना. तशेंच कै. माधवबाबाची भुरगीय ताच्या कडेन केन्नाच वचूंक ना.
तेजसान श्यामबाबाक सांगले ही च्या टेबलाचेर आसा ती तुमकां हाडल्यात घेयात. तुमी घेतल्यार म्हाका बरें दिसतलें तो भानार आयलो.
तेजस सायब ह्या लेटराचेर तुमचे अप्रुवल जाय. म्हजें कडेन हींच कागदपत्रां आसात. जे प्रमाणें तुमी म्हाका लेटर धाडलें तशें म्हजे कडेन सगळें डाॅक्युमेंट्स ना. तरी विचार करून जे कितें आसा ते हाडलां. तुमी अप्रुवल करून दियात. म्हाका दुसरें सोदपाक वेळ मेळूंक ना. घरांत आसतले. सगळी फायल्स पळोवंक जमलें ना. आतां हांव इतलो पयसून आयलां आनी पयसून फुडें येवपाक जमतले काय ना हे सांगपाक जायना.
तेजसान सांगले तुमी आयज हांगां आयले ते खूब खूब बरें दिसलें. तुमच्या लाखाट्याचेर अप्रुवड म्हणून बरोवन दिला. तुमच्या ह्या शब्दाचेरूच म्हजें मन भरून आयलें होच म्हजो विस्वास आसा तुमचेर.
श्यामबाबाली मान लज्जेन बागवली आनी कै. माधवबाबाचो मान राखलो अप्रूप आसलेलो विस्वास सार्थ केलो आनी खिणा भितर चिंती नासताना ताचें काम जालें. श्यामबाबाची बिकट परिस्थिती पळोवन तेजसान तांकां मात्शें भायर बसपाक सांगले. तुमचे कडेन म्हजें थोडें काम आसा. म्हज्या ऑफिसाचे थोडे काम करून तुमकां भायर मेळटा.
श्यामबाबाक चड वाट पळोवची पडली ना. तेजस जसो ऑफीस कॅबिनांतल्यान भायर सरलो तो सरळ श्यामबाबाक मेळ्ळो आनी सांगले, येयात तुमी म्हजें बरोबर तुमकां तुमच्या घरा सोडटा, म्हज्या बरोबर येयात. तेजसान ड्रायव्हराक शिटकायलें तसो ताणें एका दुकाना सामकार गाडी उबी केली. दुकानांत गेलो आनी रोकडीच एक पिशवी घेवन गाडयेंकडेन आयलो. आनी गाडी सरळ श्यामबाबाल्या घरा कडेन पावलो. तेजस गाडयेंतल्यान देंवलो. आनी श्यामबाबाक पिशवी दिली. आनी सांगले ही तुमकां म्हजेंकडल्यान थोडीशी भेट न अनमनता घेवची. तशेंच तेजसबाब श्यामबाबाक पांया पडून आपल्या गाडयेंत बसून घरा गेलो.
हे सगळें श्यामल भायर बसून पळयत रावली. श्यामबाबाची घरकान्न म्हणजें श्यामल विचारपाक लागली हो भुरगो कोण आनी तुमकां पांया पडून सो गेलो. तेवूंय तुमच्या हातांत एक पिशवीं दिवन.
श्यामबाबान पयलीचो सगळो प्रसंग श्यामलाक सांगलो. सांगता आसताना श्यामबाबाचें मन भरून आयलें. आनी नकळत दोळ्यांतल्याम दुकां भरून व्हांवूंक लागली. हो यादींचो प्रसंग म्हज्या मनांतल्यान केन्नाच विसरपा सारको नासलो तरी पूण त्या भुरग्यान म्हणल्यार तेजसान आपली माणसुकी राखली. हेंच खूब अप्रूप अशें दिसता.

सुभाष न. शाह
942069005