अपुरबाय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ह्या काव्यझेल्यांत समाजाक आरसो दाखोवपी, मनशाच्या जिणेंत घडपी घडणुकांचो उल्लेख आनी फकत स्त्रीवादी नासून दादल्यांच्या मनांतलें दुख्खय तिणें मांडलां.

हांव बी. ए  सेंकण्ड इयराक आसलें. आमकां नवी प्रोफेसर आयल्या हें कळटकच म्हजें तोंड बावलें. कारण आमची अपुरबायेची उर्वशी मिस युनिव्हर्सीटींत शिकोवपाक गेली. आदले शिक्षक आसप म्हणल्यार कशें आपलेशें दिसतां. एक दीस हांव कॉलेजीच्या स्टाफरुमांत गेलें. म्हज्या एचओडीक मेळपाक. इतल्यान म्हाका म्हजी नवी प्रोफेसर दिसली. पृथ्वी मीस. हांसरें मुखामळ. पूण खरें सांगचें म्हणल्यार हांवेंअॅऍटिट्यूड मारीत तोंड वांकडें कशें करून सुनिता मिस खंय आसा काय विचारलें. घडये तिका म्हज्या हांवभावा वयल्यान म्हजो मूड कळ्ळा आसुंये. तरीय तिणें हांसऱ्या तोंडान म्हाका जाप दिली. करता करता कांय दीस गेले. ती आमकां शिकोवपाक लागली. आपल्यो कविताय तिणें वांचून दाखयल्यो.

एक दीस आमका युनिव्हर्सिटींत एके कार्यावळीक पृथ्वी मिसी सयत धाडली. बसींत घे गजालींचो पावस शिंवरलो. अशें दिसलें ही म्हजी शेणिल्ली भयण काय? जशी म्हजी बडबड तशीच ती. करता करता आमचो बाँड इतलो घट्ट जालो तें कळ्ळेंच ना. अभ्यास आनी आपलो टॅलंट, आपली कळाशी कशी एकसमान दवरून मुखार वचप तें म्हजें खातीर तिच्या बगर आनीक खंयची देख ना. हांव कविता बरयतालें आनी ती सदाच म्हाका उर्बा दिताली. आजुनय दिता आं! हांव तिका सदाच सांगतालें, म्हाका हें करपाक जाय, म्हाका तें करपाक जाय. आनी ती सदांच म्हण्टाली, ‘तूं चल गो मुखार, हांव आसतना कित्याक भियेतां? तुज्यान ती तांक आसा. तूं करतलें आनी म्हाका तुंवें तें केल्लें जाय.’ ही तिची उतरां म्हज्या मुखार तयार जाल्ल्या काळखांत लख्ख उजवाड घालतालीं. 

मागीर अवदिसा कसो कोवीड लागलो. आमचें मेळप फकत फोना वरवींच जातालें. मागीर आमीं थर्ड इयराक पावली. हांव सदाच तिका म्हणटालें, ‘मीस आनीक थोडेच दीस उरल्यात, मागीर आमीं मेळचीना.’ पूण मिसीची जाप मनाक धादोस दिवपी आसताली. ‘आगो तुमीं शिकून खूब्ब व्हड जायात. आपल्याक मनांतल्यान उलो मारात, आपूण पावतलें.’ हाचेर आनीक आमचे कडेन कांय उतराच आसनासलीं.

आमीं मात व्हडा गर्वान सांगतात आं. आमकां पृथ्वी मिसीन शिकोवंक ना. आमका तिणें घडयलां. आमीं तिची पयली बॅच. तिचे सारकी अपुरबायेची. ती माया मात आमकां आनी कोणच लावपाक शकना.

आमचे खातीर म्हत्वाचो दीस आसलो तो म्हणल्यार 25 ऑक्टोबर. कारण आमचे हे अपुरबायेचे मिसीचें पयलें पुस्तक ते दीस उजवाडाक आयलें. ‘थोडें बोल्ड, थोडें ओल्ड ’ ह्या काव्यझेल्यांत समाजाक आरसो दाखोवपी, मनशाच्या जिणेंत घडपी घडणुकांचो उल्लेख आनी फकत स्त्रीवादी नासून दादल्यांच्या मनांतलें दुख्खय तिणें मांडलां. मिस, हें तुमचें पुस्तक म्हणल्यार तुमच्या भुरग्यां खातीर एक कौल थारला. तुमचे कवितेंतली तिव्रताय जगभराक मेळुंदी. तुमची आनीक आनीक पुस्तकां येंवचीं ही देवा लागीं मागणी.

– गौतमी गांवकार

99217 49240