चैतन्य आमकां साद घालता

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कोंकणींत आनीक एक उतर घोळणुकेंत आसा. ते म्हळ्यार आल्मीखुशाल. ह्या उतराचो अर्थ जेवन-खावन सुखी असो हुस्क्या मेकळो मनीस. असले तरेचे मनिसूय ह्या खुशाल नगरांत दिश्टी पडटात.

comfort zone ह्या इंग्लीश उतराक आमी कोंकणींत ‘खुशाल नगर’ म्हणत जाल्यार तें चुकीचें जातलें अशें म्हाका दिसना. खुशाल नगर म्हळ्यार असो एक संवकळीचो मानसीक वाठार वा परिस्थिती आसा जंयचे लोक ल्हवपीक जिणो जगपाक आंवडेतात. तांकां आदीं माडिल्ल्याच वाटां वयल्यान चलपाक आवडटा. तांकां बदल आवडनात. बदल म्हळें की तांकां टेन्शन येता. ह्या लोकांक टेंन्शन आवडना. ते आपणाल्या सदच्या दिनक्रमांनी फेरफार करपाक राजी नासतात. तांकां वेळार खावपाक जेवपाक जाय. दनपारां न्हिदूंक जाय. सांजवेळा पासयेक वचूंक जाय. सदच्या इश्ट मित्रा वांगडा खबरो मारूंक जाय आनी सदच्याच सोयऱ्या धायऱ्यांक भेटी दिवंक जाय. तांकां नवें कांयच नाका. जें परिचीत तेंच तांकां जाय. देखून आपलें घर, आपली कामाची सुवात वा आपले सदचें हॉटेल हीच तांची प्रीय थळां.
सुसेगाद हो पुर्तुगेज शब्द आतां आमचें भशेंत रूढ जाला. सुसेगाद म्हळ्यार शांत, निवांत, ताकतीक ना अशी आवतिकाय. जांकां सुसेगाद जीण आवडटा ते ह्या वयल्या नगरांत आनंदान रावतात. कोंकणींत आनीक एक उतर घोळणुकेंत आसा. ते म्हळ्यार आल्मीखुशाल. ह्या उतराचो अर्थ जेवन-खावन सुखी असो हुस्क्या मेकळो मनीस. असले तरेचे मनिसूय ह्या खुशाल नगरांत दिश्टी पडटात.
ह्या नगरांतल्या लोकांक तकालस, विवंचना, चिंता, उतळताप ह्यो अजिबात आवडनात. ते म्हत्वाकांक्षी आसनात. ते नवें कितेंच करूंक सोदिनात. कारण तशें कितेंय केल्यार जोखीम आसता. तांकां रिस्क घेवप आवडना. व्हड कर्तबगार मनशां विशीं तांच्या तांच्या मनांनी आदर आसता. तांकां खासांक तशें जायन दिसना अशें न्हय. पूण ते दिकेन पावलां मारपाक तांकां धीर जायना. कारण तांचे ठांय आत्मविस्वास उणो आसता. ते चडशे थंयच्या चेपणा खाला जियेतात. ह्या नगरांतले लोक उदरगत करूंक पावनात. ते सुसेगाद बरे खातात, जेवतात, न्हिदतात, लग्नां-कारणां करतात, तागता-भोगतात आनी एक दीस फट्ट करून मरून वतात. खिणा भितर संवसार तांकां विसरून वता. आयज जगाचे फाटीर असल्या खुशाल नगरांत रावपी लोकांचो आंकडो सुमारा भायर चड आसा. तो अयशीं प्रतिशत तरी आसतलो अशें म्हळ्यार तें लटीक जावचें ना.
पूण जे म्हत्वाकांक्षी आसतात, खटपटी आनी उद्देजक आसतात ते ह्या असल्या नगरांत रावनात. तांच्या मानसशास्त्रीय राबित्याक आमी चैतन्य नगरी म्हणूं येता. ते सदांच सक्रीय आसतात आनी उदरगत ही तांची मोख आसता. आपणा वांगडा ते समाजीक प्रगती सादतात. ह्या नगरीतले लोक सुसेगाद रावनात. ते चिंतातूर आसतात. तांकां बदल जाय आसता. आनी बदल वा परिवर्तन हें सोंपणान घडना. ते खातीर संघर्श करचे पडटात. आनी ह्या वर्गातले लोक ते करतात. जगातले विंगड विंगड मळां वयले समेस्त जैतीवंत हे ह्या चैतन्य नगरीतले रहिवासी आसतात. पूण तांचो आंकडो भोवच उणो आसतलो. तो वीस प्रतिशतां परस चड आसचो ना.
पूण खुशाल नगरांतल्या लोकांनी आपल्याच वातावरणांत घुस्पून रावप समा न्हय अशें जाणकार सांगतात. जण एका मनशाच्या उन्नती पासत आनी पर्यायान समाजाचे उदरगती पासत ह्या लोकांनी आपल्या नगरांतल्यान भायर सरून बदलाक येवकार दिवप गरजेचें आसा. बदल म्हळ्यार परिवर्तन. आनी परिवर्तना बगर उदरगत जायना हें सर्वमान्य सत जावन आसा. बदल म्हणलो की कश्ट, चिंता, भगभग, उतळताप, सोंसणी हें सगलें आयलेंच. पूण उदरगत सादूंक जाय जाल्यार ह्या सगल्यांक फुडो करपाची आमची तयारी जाय. आनी खुशाल नगराकूच दसून रावले जाल्याल मागीर कालांतरान आमचो प्रचलीत भंय वाडत उरतलो, आमचो प्रचलीत आत्मविस्वास देंवत रावतलो आनी मागीर आमचे आमकांच आमचे नगर तितलें खुशाल दिसचें ना. जितलें तें आयज दिसता.

प्रदीप लवंदे
9923292022