हित – अहित स्पश्ट दोळ्यां मुखार

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

चिंतन – 59

तुकाराम महाराज म्हणटात – 

तुका म्हणे उघडें आहे हित घात । 

जयाचें उचित करा तैसें ॥

खरेंच पळयात, आमच्या जिवितांत हित-घात आसा, हें आमकां वेगळें सांगचें पडना. आमचे दिसपट्टे जिणेंत हें स्पश्टपणान दोळ्यां मुखार दिसता. फक्त आमी ताचे कडेन आडनदर करतात.

तुमकां याद आसा, कोरोना काळांत मास्क घालपाचे, अंतर दवरपाचे, नितळसाण दवरपाचे नेम स्पश्ट आयकून लेगीत जायत्या जाणांनी काना भायरे केल्ले. जांणी हिताचें वर्तन केलें, तांणी स्वताची आनी हेरांची राखण केली. पूण ‘कितें जाता?’ अशें म्हणीत नेम मोडपी लोकांक घाताचो अणभव घेवचो पडलो. हित- घात मुखार आसतना लेगीत चुकीचें पावल उखलल्यार ताचे परिणामाक भोगचेच पडटात.

एखादो विद्यार्थी अभ्यास करचे बदला मोबायलाचेर वेळ पासार करता. परिक्षेंत बरें गुण मेळपाक जाय जाल्यार अभ्यास करपाक जाय हें ताका खबर आसता. पूण ‘मागीर करतां’ अशें म्हणून तो वेळ वगडायता जाल्यार घातूच जातलो. तर दुसरो विद्यार्थी दर दिसा थोडो अभ्यास करता, मोबायलाक मर्यादा घालता – ताचें हित जाता.

गोपाळ भुरगेपणा सावन खूब गोड पदार्थ खातालो. दोतोरांनी ताका खूबदां सांगलें, “साकर उणी कर, नाजाल्यार गोडेंमूत जातलें.” ताचो फायदो आनी हानी स्पश्ट दिसताली. पूण आयकलें ना. चाळीस वर्सां जावचे पयलीं ताका गोडेंमूत जालें. दुसरे वटेन ताची भयण भलायकेची जागृत आशिल्ली. नेमान चलप, व्यायाम करप, जेवपाचेर नियंत्रण दवरप – आयज ती सामकी फीट आसा.

जिणेंत दर दिसा आमचे मुखार हो निवडीचो खीण येता. देखीक – रस्त्यार ट्रॅफिक सिग्नलाची तांबडी लायट पेटल्या, थंय रावप बरें हें आमकां खबर आसा, पूण कोण तरी गडबडींत सिग्नल मोडटा. घात कित्यांत आसा तें फकत आमकां खबर आसा – अपघातांत.

भुरग्यांक वाडयतनाय हेंच लागू जाता. भुरग्यांक फट उलोवपाक लावप, तांकां चुकीचे मार्ग शिकोवप म्हणजे घात. तर तांचे मदीं बऱ्यो संवयी रुजोवप, वाचनाचो मोग रुजोवप म्हणल्यार हित.

तुकोबा म्हणटात तशें हित आनी घात लिपोवन दवरिल्ले नासतात. आमकां कळटा, फक्त आमी केन्ना आळशी जातात, केन्ना सुवार्थी, केन्ना आडनदर करतात.खरी शाणपणाची गजाल म्हणल्यार जें योग्य आसा तें धिटायेन करप. 

निमाणें इतलेंच – आमकां कितें योग्य तें आमी थारायतात. सत्य दोळ्यां मुखार आसतना लेगीत चुकीचो मार्ग वेंचप म्हणल्यार स्वताचोच घात. आनी योग्य पावल उखलप म्हणजे आमचेंच हित. आमच्या दिसपट्ट्या ल्हान ल्हान निर्णयांत लेगीत तुकोबाची ही शिकवण आमी चालीक लायल्यार जिवीत चड सोबीत जातलें.

– हभप देवदत्त दिगंबर परुळेकर