भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भुरग्यांची सर्वांगी उदरगत जावची, अत्याचारा पसून तांची राखण जावची हे खातीर दरेका गांवांत बाल संरक्षण समिती स्थापन करप कायद्यान बंधनकारक आसा. मात, आमच्या सुशिक्षीत राज्यांतल्या चार म्हाल आनी 11 नगरपालिकां कडल्यान ह्यो समित्यो आसात काय नात हे विशीं बाल हक्क आयोगाक कसलीच म्हायती मेळूंक ना. आतां समित्यो नात जाल्यार त्यो 15 दिसां भितर स्थापन करच्यो, अशे आदेश आयोगान संबंदीत पालिका आनी बिडीओंक दिल्यात. हे चार म्हाल म्हणल्यार पेडणें, बार्देश, दिवचल आनी सत्तरी! तिसवाडींतल्या 19 मदल्या 17 गांवांनी समित्यो आसात. फोंडेंच्या सगल्या 19 गांवांनी, साश्टींतल्या 30, केपेंच्या 11, मुरगांवच्या 10 गांवांनी, काणकोण, धारबांदोडे, सांगें म्हालांतल्या गांवांनी त्यो आसात. पणजी म्हापालिका, सांखळे पालिकेंत समित्यो आसात. इतलें सोडल्यार हेर कडली म्हायती संबंदीत बिडीओंक, पालिका मुख्याधिकाऱ्यांक ना. सरकारी नेम, आदेश आसात, तांचे विशीं ही आळसाय म्हणपाची? 24 एप्रीलाक गोंयांत पंचायत राज दीस मनयतले. ते दीस पंचायतींनी 11 ते 18 वर्सां पिरायेच्या भुरग्यां खातीर बाल सभेचे आयोजन करचें, अशें आयोगान म्हणलां. खरें म्हणल्यार दर स म्हयन्यांनी बालसभा जावप गरजेचें. हेर राज्यांनी आसात, तश्यो गोंयकार भुरग्यांच्यो कांयच समस्या, प्रस्न नात, अशें म्हणून वण्टीक पांय लावन न्हिदप समा जावचें ना.
आमच्या देशांत भुरग्यांचेर लिंगीक अत्याचार जातात. तांची तस्करी जाता. भुरगेपणान लग्नां जातात. तांकां उपाशी पोटार न्हिदचें पडटा. शिक्षण, भलायकी, मनोरंजन मळाचेरूय तांकां कसलीच अडचण येवंक फावना. हो तांचो हक्क. भुरग्यांचें स्वातंत्र्य, नागरी हक्क, कुटुंबांतलें वातावरण हाचोय विचार केंद्र सरकारान ही समिती स्थापन करतना केला. मात ह्यो समित्यो कार्यक्षम आसात, अशें म्हणप धाडसाचें थारतलें. लिंगीक कारणा खातीर, घरकाम वा भीक मागपा खातीर भुरगीं गायब करपाचे प्रकार देशांत घडटात. पोट भरपाक चार पयशे मेळचे म्हूण स्वता कांय भुरगीं शारांनी येतात. राष्ट्रीय गुन्यांव अहवाला प्रमाण, 2018 त 2,834, 2019 त 2,914 आनी 2020 त 2,222 भुरग्यांचें अपहरण जाल्लां. हातूंत चले आनी चलयांचोय आसपाव आसा. चले चड आसात. पुलीस कागाळे प्रमाण, वर्साक सरासरी 3000 भुरगीं ना जातात. 2016 वर्सा गोंयांत भुरगीं गायब जावपाच्यो 40 केशी जाल्ल्यो. त्या वर्सा अस्तंत बंगालांत 3579 तर राजस्थानांत 1422 घडणुको जाल्ल्यो. कर्नाटक, महाराष्ट्र, गुजरातांतूय हो आंकडो 500 वयर आसा. आसामूय हे बाबतींत मुखार आसा.
बालविवाह, कुपोशणांतूय गोंयचो नंबर आसा. हे जालां, हांगा भायल्यान येवन स्थायीक जाल्ल्या गरीब लोकांक लागूंक. गोंयांत बालमजूरय आसात. एका तेंपार हाॅटेलांनी वेटराचें, नुस्तें कापपाचें, घरांत वावराडी अशीं कामां गोंयकार करताले. मात आतां हो आंकडो खूब कमी जाला. आतां चडशे बालमजूर परप्रांतीयच दिसतात. अनाथ भुरगींय हांगा आसात. शिक्षणा पसून पयस उरिल्लीं भुरगीं आसात. कांय एनजीओ तांचे खातीर काम करतात, पूण स्वराज्य संस्थांच्या पांवड्याचेर तें जावंक जाय. बाल संरक्षण समितीचीं हीं कामां.
भुरग्यां कडेन लक्ष दिवपाक जायच, पूण तरणाट्यांचें कितें? सगलेच न्हय, पूण कांय तरणाटे वाट चुकल्यात. कितें – कितें करतना सांपडटात वा कोणा खातीर तरी काम करतात. त्या तरणाट्यांक उजू मार्गार हाडप हें व्हडलें समाजकार्य. हातूंत भायले आनी भितरले दोनूय कडले तरणाटे आसात. इझी मनी खातीर ते स्वताची जीण उध्वस्त करपाक लागल्यात. कुटुंबाक त्रासांत घालपाक लागल्यात. भ्रश्टाचार, गुन्यांव, गैरप्रकारांत एकदां घुस्पलो काय मागीर ताची चटक लागता आनी तातूंतल्यानच मागीर खांपे गुंड, हप्ता मास्टर, गँगस्टर तयार जातात. भुरग्यां खातीर आसात, तश्यो तरणाट्यांक संरक्षण दिवपी, तांच्यो समस्या हाताळपी समिती सगल्या म्हालांनी स्थापन करप ही काळाची गरज. दिसपट्ट्या घडणुकांक लागून ताण, तणाव येवन कुटुंबांतल्या एकल्याची तरी मानसीक भलायकी इबाडिल्ली जाणवता. तीं कुटुंबां सावरलीं जाल्यार समाज सावरतलो. तेन्ना सरकारी यंत्रणां, स्वराज संस्थांनी…. आनी हय, समाजानूय कामाक लागचें.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
