तळमळीचो साहित्यीक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

अग्रलेख

——————————–

तांचो एक गुपीत गुण म्हणल्यार नवोदितांची तुस्त. ही गजाल ते नवोदित लेखक, कवी सोडल्यार हेर कोणाक सहसा खबर आसची ना.

———————————

मरण हें अटळ आसता हें खरें, पूण कवी संजीव वेरेंकार हांचें मरण सगल्यांक धपको दिवन, चुरको लावन गेलें. घरचीं आनी लागींचे इश्ट सोडल्यार ते फाटले कांय दीस दुयेंत आशिल्ले हें कोणाक खबरूय नाशिल्लें. काल रातीं णवाक सुमार तांच्या मरणाची खबर आयली आनी संजीव हांचें व्यक्तीमत्व सगल्यांच्याच दोळ्यां मुखार उबें रावलें. कसलीय गजाल हातांत घेतली काय पोटतिडकीन तिचे फाटल्यान लागून तीं पुराय करीमेरेन ते अस्वस्थ आसताले. हो तांचो गुण सगल्यांनी घे सारको. मागीर तें साहित्याचें काम आसूं वा संमेलन, चळवळीचो वावर… निमणे मेरेन संजीवबाब सक्रीय रावले.

संजीवबाब सादारण 1978 मजगतीं कोंकणी साहित्य मळाचेर देंवले. म्हणल्यार सादारण 40 दसकां तांची प्रतिभा चंवरली. ललीत, प्रासंगीक, व्यक्तीचित्रात्मक लेख तांच्या लेखणेंतल्यान सहज झरझरत कागदाचेर देंवले. पूण तांचो मूळ पिंड आशिल्लो कवितेचो. तीय निखटे उतरांचे बुडबुडे न्हय, तर दरेके कवितेन बोध आशिल्लो. समाजीक जाणीव आशिल्ली. ती कळपाकूय सोंपी आशिल्ली. तांच्या कवितांनी समाजाचेर चाबूकय ओडलो. त्यो कविता वादग्रस्त थारल्यो. कांय कवितांक लागून तांकां टिकाय सोंसची पडली. पूण आपल्याक खटकता ताचेर ते निमणे मेरेन तीख भाश्य करीत रावले. तांचे लिखाणूय ज्वलंत विशयांचेर आसतालें. वाचपी नकळटां आळस फाफडून उमेदीन तें वाचतालो. तातूंत म्हणींचो शिंवर. हालींसराक कोंकणी म्हणी सहसा कोण लिखाणांत वापरीनात. संजीवबाब ताका आडवाद. हालींच तांणी गोवन वार्ता लायव्ह चॅनलाचेर कोंकणी म्हणी आनी ताचे फाटलीं काणी, हाचेर मुलाखत वजा कार्यावळ सुरू केल्ली. पूण आतां तांच्या मरणान ती अर्दकुटी उरल्या. संजीवबाबान आपले उलोवपाचे खाशेले शैलींत ह्या म्हणींक एक वेगळीच मजा हाडिल्ली. 

संजीवबाबांच्या व्यक्तीमत्वाक साबार तासां. पत्रकार म्हूण तांणी सुनापरान्तांत सुरवात केली. सुरवेकच्या काळांत कोंकणींतलें हें पयलें दिसाळें उबें करपांत जायते जाण वावुरले. तातूंत संजीवबाब एक आशिल्ले. उपरांत ते पणजे नवप्रभांत रुजू जाले आनी निवृत्त जाय मेरेन थंय उरले. पत्रकारिते वांगडा तांणी 555 दीस चलिल्ल्या राजभास आंदोलनांतूय वांटो घेतला. ते विशीं तांणी भांगरभूंयत लेख बरयल्यात, कोंकणी राजभास कशी जाली, हें पुस्तकूय उजवाडायलां. सावयवेरेंच्या देशभर गाजिल्ल्या नायलाॅन 6, 6 आंदोलनांतूय ते सक्रीय आशिल्ले. साहित्याच्या मळाचेर रुजू जावन बऱ्याच वर्सां उपरांत तांकां 2021 त  ‘रक्तचंदन’ ह्या कविता झेल्या खातीर साहित्य अकादेमी पुरस्कार फावो जाल्लो. सावयवेरें सारक्या सैमसुंदर गांवांत ते रावताले. ताचो तांच्या कवितांचेर प्रभाव जाणवतालो. तांकां मंगळुराचो विमला पै पुरस्कार (अस्वस्थ सूर्य), टीएमए पै फावंडेशनाचो पुरस्कार (सांज सुलूस), कोंकणी भाशा मंडळाचो पुरस्कार (भावझुंबर, मुमर) मेळिल्लो. आकाशवाणी खातीरुय तांणी वास्तूपुरुशाचो अस्त जातना ह्या पुरस्कार प्राप्त नभोनाट्या सयत साबार नाटकां बरयलीं. हालींच्या तेंपार तांणी व्यक्तीचित्रणात्मक हाडामांसाचीं देवळां, गोमंतक मराठा समाजाच्या 21 म्हान व्यक्तींचेर प्रेरणा रुख, हें पुस्तक बरयिल्लें. हीं दोनूय पुस्तकां वाचकांनी उखलून धरलीं. संजीवबाबांचे भोवतेक सगल्या दिसाळ्यां कडेन सामके लागींचे संबंद. खास करून भांगरभूंय  कडेन. कोणाकूय पुरस्कार मेळ्ळो, कोणूय भायर पडलो जाल्यार कांय वेंचीक लेखकांनी तत्काळ लेख दिल्यात, तातूंत संजीवबाब आसतालेच. पयलीं ते हातान बरोवन लेख, कविता धाडटाले. पूण, सोशल मिडियाक लागून टायपिंग शिकले आनी फाटलें वर्सभर ते लिखाण टायप करून धाडटाले. मनशान बदलत्या काळा प्रमाण बदलपाक जाय, अशें तांचें सांगणें. 

अमूक  घडणूक घडल्या,  ताचेर बरय, अमक्याक बरोवपाक सांग, अशे सल्लेय संजीवबाबा कडल्यान अदीमदीं येताले. ते स्वताय ताचेर बरोवन धाडटाले. साहित्यीक वांगड्यांक बरोवपाक सांगताले. तांचो एक गुपीत गुण म्हणल्यार नवोदितांची तुस्त. ही गजाल ते नवोदित लेखक, कवी सोडल्यार हेर कोणाक सहसा खबर आसची ना. भांगरभूंय दिसाळ्यांत नवोदित बरयतात, तांकां भोवतेकांक तांचो फोन गेला. आपल्या लिखाणाची संजीवबाबान तुस्त केल्या, अशें कांय स्तंभलेखक मागीर सांगताले. हो गुण प्रस्थापीत साहित्यीका कडेन आसतलोच हाची खात्री ना. मार्गदर्शनाची गरज दरेका नवोदिताक आसताच. कोणेय कितेंय सांगल्यार तांकां आदार दिसता.  संजीवबाबांच्या वचपान मार्गदर्शन करपी एक दीपस्तंभ सदां खातीर पालवला. तांकां आर्गां.