जीव लावपी संजीव

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

संजीव म्हाका कॉलेज जिणेंत कोंकणी चळवळींत मेळ्ळो. म्हजी मावशी सावयची. शेटये. थंय हांव अदीं मदीं वचपी.
उत्कर्ष हायस्कुलाच्या गॅदरिंगाक हांव वतालोंच. तेन्ना तें एक मनोरंजनाचें मोटें साधन. थंय संजीव, उदय म्हांबरो आनी बाकीची कंपनी मेळटाली.
धेंपे कॉलेजांत संजीव कला फांट्यांत आनी हांव विज्ञान फांट्यांत. इश्टागतीचें शिमीट म्हळ्यार कोंकणी चळवळ. ताका कोंकणीचें पिशें. जात्रेक बी कांय जाणां वांगडा कोंकणी पुस्तकां घेवन बसप. लोकांक कोंकणी पुस्तकां येतात, आसात हें कळचें म्हूण. राजभास चळवळींत संजीव आशिल्लोच. उदयबाब मडगांवां अपक्ष उमेदवार म्हूण उबो रावलो तेन्ना प्रचारांत प्रकाश थळी हांणी नाटकुलें बसयलें तातूंत संजीवाक एक पार्ट आशिल्लो. कोंकणी नाटकांची सर्त कला अकादमीन सुरू केली तेन्ना तातूंत संजीवान एका नाटकांत पार्ट केल्लो हें कोणाक खबर ना. कोंकणी चळवळींत संजीवान जीं अटमटवाळां केलीं, काडावडी काडल्यो आनी जो घश्टो काडलो तो आपले भाशेच्या जबर प्रेमान. पुस्तकांची पोती खांदार मारून तीं विकपाक लेगीत घरांघरांनी वतालो.
कश्ट काडीत रावप आनी त्याच वांगडा सदांच हांसप, प्रसन्न रावन विनोद करप ही ताची शैली. सुनापरान्त दिसाळ्यांत काम करतकूच तो नवप्रभा दिसाळ्यांत रुजू जालो. पत्रकार परिशदेंत मनोहर पर्रीकार आसूं वा हेर मंत्री संजीव तांकां सकयल्या खर्जांत शांत आवाजांत अकस्मात एक बारकेलें पील सोडचें तशे प्रस्न विचारतालो. प्रस्नाक विनोदाची, त्रोंसाची काव्यमय सया आसताली.
संजीवान समाजसेवेंत वांटो घेतलो. ताचे कवितेक समाजभान आशिल्लें. समाजसेवा म्हळ्यार फकत लेख कविता बरोवपा पुरती उतरांचे बोमाडे न्हय. खूब जाणांक नोकऱ्यो मेळच्यो म्हूण संजीवान खटपट केली. मना पसून. तातूंत ताका यश आयलें. खूब खेपे कांय लोक विसरताले म्हणजे सामकेच विसरताले तेन्ना तें अ-मनीसपण पळोवन हो संजीव कळवळटालो. ताका समाजीक भलायकेचो हुस्को. ताणें खूब जाण आपले तांकीन वेगळेवेगळे तरेचो आदार केलो.
संजीव म्हाका खूब लागीं. म्हाका बेमानपणाचे कृतघ्नपणाचे अणभव येतकच हांव ताका विचारी – अमक्याक तुवें नोकरी लायली मरे. तो पडमूर थारलो. तुका हडकिना. विसरलो. तुका दर दिसा हे गजालीची याद विचार येना? येता रे, कितें करूं, घरांत सांगू येता? कितली खोल कविता ही… घरांत घरकान्नीक आनी भुरग्यांक सांगल्यार तीं प्रस्न विचारतलीं. चडशीं प्रकरणां असलीं सांपडटात तरी तूं त्या सेवेच्या उज्यांत कित्याक पडटात काय म्हूण.
संजीवाक कांय लेखक आनी तांचें साहित्य दोनूय आवडटाले. तांचेर तो प्रेम करी. कांय जाण लेखक म्हूण ताका आवडटाले पूण मनीस म्हूण प्रकरणां धड न्हय अशें तो म्हणटालो. काशिनाथ नायक उर्फ बापू ताका ल्हान भुरग्या भशेन
आवडटालो.
संजीवालो फोन सदांच बिझी. कारण तोच कोणाकोणाक फोन करीत आसतालो. अर्द वर, एक वर अशे हे फोन आसताले. म्हाका सदांच वा पैऱ्यान बी. म्हज्यो कांय गजाली हांव ताचेच कडेन शेअर करी. तो सगळें कोंकणी विश्व, समाज विश्व म्हजे मुखार उकतें करी. म्हजेर तापपाचो अधिकार फक्त संजीवाक आशिल्लो. आतां तीं शिटकावणेचीं उतरां आसचिंनात हें चिंतून दुकां येतात. ही तापोवणी, धेंगशे न्हय. हें प्रेम. ही ताची शैली.
संजीवाक म्हजी लक्तुबाय हें हांव जाणा आशिल्लों. पूण मदींच ताणें एक सुवाळो करून म्हाका जाहीरपणान लक्तुबाय पुरस्कार दिलो तो ताचो उपहार निमणो थारत हें सपनांत लेगीत हांवें, म्हज्या कुटुंबान चिंतलें ना. संजीवाक चित्रकार निरुपा नायक, लेखिका संशोधक जयंतीबाय, गायिका शकुंतलाबाय आनी खूब जाणां विशीं खुबूच आदर. तांच्या गुणां विशीं तो म्हजे कडेन कितले खेपे तोंड भरून उलयला हाका नेम ना. तातूंत ह्या बुदवंताची एक युक्ती आसताली. तांचे अमूक गूण म्हाका खबर नासत म्हूण तो हे इनपूट म्हाका तो दितालो. ताच्या उतरांनी सांगचें जाल्यार – फांशे उडयतालो.
आदली मंत्री निर्मलाताई हिचे विशीं संजीवाक खूब आदर आनी ताईक संजीवाची अपुरबाय. आनंद वाघुर्मेंकार, खासदार विनय तेंडुलकार, पत्रकार बबन भगत, जय नायक, संजय बोरकार, संदेश सामंत, सुभाष जाण…. अंत ना अशी ताची मित्रमंडळी. उदय म्हांबरो हो संजीवालो सामको दाट जिवाभावाचो मित्र. तांचें कुटुंबीक सख्य देखदिणें. संजीवान आयज उदयाक पोरको केला. म्हाका फटयला. बापूचेर अन्याय केला. घरकान्न सरीताचीं, धुवो स्नेहा, समिधा हांचीं दुकां कोण पुसतलो रे संजीव?
संजीवा भितर एक चैतन्यमयी जीव कायम वसतालो. रसरसतालो. तो सडेतोड. गरज पडल्यार भायरी दिवपी. ताच्यो रुचीक खबरी म्हणजे रंगोवन सांगिल्लें सुंदर कथन वा कविता. तातूंत म्हणी ओपारी गांवच्यो. भाशा उतरां वासाळ. म्हजें पुस्तक छापपाक बेळगांव वतालें. संजय बोरकार गाडी चलयतालो. म्हजो बापोलभाव रोहीत मुखार. फाटल्यान हांव आनी संजीव. संजीवान एक असो सणसणीत ज्योक सांगलो की सगळे हांसून ज्याम. संजीव म्हजे मांडयेर तकली दवरून सिटार आडवो जावन हांस हांस हांसतालो. संजीवान आमकां कवितांतल्यान शिटकायलें. रिझयलें. 40 वर्सां ज्योक सांगून येतिश्ट हांसयलें. आज मात… रडय रडय रडयलें!!!

मुकेश थळी
9545827662