सपनांतलें जग

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सपनावस्थेत मनीस ना धड निद्रिस्त आसता ना तो जागृत आसता. तो आसता पाडसार आशिल्ल्या दुदया बशेन. ना धड हे वटेन ना धड ते वटेन. 

आमी ल्हानपणा पासून आयकत आयल्यांत की मनांत आसता तेच सपनांत दिसता. आसत, खरें आसत. अणभवी लोक कित्याक बातां मारतले? तुमी म्हाका एक सांगात, सामकें खरें खरें सांगात आं. तुमच्या सपनांत तुमकां जें  कितें दिसता तें सदांच तुमच्या मनांत आसता? म्हाका जाल्यार बरेच वेगळे अणभव आयल्यात. 

बरेच खेपो आपल्या सपनांत आपले वळखीचोच वाठार आसता. पुण तो तशा तस्सो मात् नासता. थोडो वळखीचो दिसता आनी थोडो नवताल्ल. आपणे केन्नाच देखलो ना असो वाठार सपनांत पळोवंक मेळटा. हें अशें कशें जाता? आपणे तर तशी कल्पना लेगीत केल्ली नासता. मागीर सांगात ते जागे सपनांत कशे पैदासले? ते कितें आमी पयली जन्मांत पळयिल्ले? 

हांव एक ग्रेजुएट अशी  वयस्क बायल. अजूनय म्हाका कॉलेजींतली सपना पडटात. एक्झाम चल्ल्या आनी म्हजो पेपरच म्हाका सोडोवंक जमना. तशें शिकतना हांवें केन्नाच गड्डो काडलो ना. बऱ्या मार्कांनी हांव पास जालां. मागीर हीं अशीं सपना पडटाचें कारण कितें? मजा म्हळ्यार सपनांतले हे पेपर खंयचो प्रोसोर काडटा कोणाकच खबर नासता.  सपन म्हजें म्हणटगीर पेपरय हांवेंच काडलो आसतलो. मागीर तो कठीण कसो? म्हाका ताचीं उत्तरां कळूंक जाय काय ना? कितलेशे प्रश्न पडटात. उत्तर खंय सोदप? 

इतल्यानय सोंपना, केन्ना केन्ना जीवाचेर संकट आयिल्ल्याचें सपन पडटा. पपा काडटलें म्हळ्यार पावलांच उखलनात. सगळें फुडे पावतात आनीक हांव मात् फाटल्यानच खिळून उरतां.

एक मात् म्हाका जाणवलां की सपनांत लेगीत मनीस अर्धचेतनावस्थेत आसता. एकदा म्हाका बरीच गाढ न्हीद लागिल्ली. केन्ना तरी सपन सुरू जालें. हांव खंय तरी थंड कुडीत आसां. म्हाका कोणे तरी व्हडल्या झेलाच्या लादयेर न्हिदयलां. तो कुडकुडो सोसूंक जायना जावन म्हाका  पोटांतल्यान कुलकलो आयलो. म्हज्यान तो सोसूंक जायना जालो. म्हजी सोशिकताय सोंपली आनी अचानक हांव सपनांतल्यान जागे जालें. हांव खरेलेंच कुडकुडटालें. फाटींतल्यान, पोटांतल्यान खरोच  शिंयाचो शिंवर येतालो. म्हज्या आंगावेलें पांघरूण म्हज्या आंगा पोंदा पडिल्लें. न्हिदतना आंगार पातळशी मेक्सी आशिल्ली ती ऊब दिवपाक कमी पडटाली. एसी बरोच थंड जाल्लो आनी मुख्य म्हळ्यार एसीचो वारो म्हज्या आंगार मारतालो. म्हजें आंग सामके थंड जाल्लें. शरीराचे तापमान बरेंच देंविल्लें. हाकाच लागून म्हाका कुडकुडो खातालो. हांवे घोवाक सांगून एसी बंद केलो . डबल पांघरूण घेतलें तेन्नाच म्हज्या जिवांत जीव आयलो. 

सांगपाचो उद्देश म्हळ्यार आमी जरी गाढ न्हिदलीं तरी मन खंयतरी जागृत आसता आनी आयिल्ले परिस्थितींतल्यान भायर काडपाक आमकां जागें करता. पयरय तशेंच जालें.  मध्यानरातीं हांव बाथरूमांत गेलें. बाथरुम आनी न्हिदपाची रूम हांचे मदीं आमचो ड्रेसिंग रूम आसा. बाथरूमांतल्यान ड्रेसिंग रुमांत येता थंय आसा फाटल्यान कोणेतरी म्हज्या कमराक सामको घट्ट विळखो घालो. हांव सोडोवंक करतालें, पूण शक्य जालें ना. जातलें कशें? म्हज्या फाटल्यान तर कोणच नाशिल्लो. कितें तरी अशरीरी आसतलें हें म्हाका जाणवलें. ताणें म्हाका जमनीरच आड घालें. देवा, कशे सुटूं हांव? हांवें हांकां उलो मारपाचो यत्न केलो पूण म्हज्या तोंडांतल्यान एकय शब्द फुटत तर शपथ. मनांतल्या मनांत हांवें देवाचो धांवो केलो.  तरी फरक पडलो ना. सटकन तोंडांत ‘राम राम ‘शब्द आयले आनी ती पकड मात्शी सदळ जालीशी दिसली. हांवें वेळ केलो ना. आकांतान मोठ्या मोठ्यान राम-राम, राम-राम, राम – राम ,राम-राम म्हणपाक सुरू केलें. म्हजें कुरसांव लेगीत वाडलें आसूंक जाय. म्हाका म्हजें काळीज फुटता काय दिसतालें. म्हज्या आवाजान न्हिदिल्लो घोव जागो तरी जावूं दी इतलोच उद्देश आशिल्लो. देवान म्हजें आयकलें आनी “कितें जालां गो ? कितें जालां गो? ” अशी उतरां म्हज्या कानार पडलीं. त्या उतरांनी हांव शितिदांत आयलें. अरे, हांव तर ना बाथरुमांत गेल्ले ना ड्रेसिंग रुमांत. हांव हातरुणार न्हिदिल्लें तशेंच आशिल्लें .हांव सपनांतच  आशिल्लें तर! सपनांत केल्लो रामाचो धांवो प्रत्यक्षांत तोंडांतल्यान भायर सरिल्लो. त्याच आवाजान हांकां जाग आयिल्ली. म्हजो सुप्त मेंदू म्हजे मदतीक धावन आयिल्लो. 

हांवें घोवाक म्हळें,” कितें, हांव खाटीरच आसां? आवयस्, म्हाका भयंकर सपन पडलें रे बाबा !”  हांवें भोगलां तें सत्य न्ही तर तें एक सपन हें कळटगीर म्हज्या काळजा वेलें व्हडलें वजें सकयल देंवलें आनी हांवे व्हडलो हुस्कारो सोडलो. 

सपनावस्थेत मनीस ना धड निद्रिस्त आसता ना तो जागृत आसता. तो आसता पाडसार आशिल्ल्या दुदया बशेन. ना धड हे वटेन ना धड ते वटेन. 

– गीता नारायण नायक

9922922109