म्हादय : पक्षीय न्हयच, तो दोन राज्यांचो विशय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सत्ताधारी, विरोधी आनी सगळ्याचोच हो कसवटेचो खीण. शाणे पारकाराल्या जाणटेले भशेन कोणेंच वागचें न्हय.

म्हज्या भुरगेपणान जाणटेलीं एक खबर सांगताली. काणीच जाल्ली ती. शाणे पारकारागेर खंय एक जाणटेली आशिल्ली.
ती म्हणटाली, कितलोय पावस पडूं, वादळ जांव, हुंवार येवं. पूण हांव आनी पसरकार उरल्यार पुरो. हाचें कारण म्हळ्यार तिका जेवणा- खाणाक जाय तें ती पसऱ्या वयल्यानt; हाडटाली. पूण, पसऱ्यार सामान खंयच्यान येता, तें धान्य खंय पिकता? तें पिकोवपाक कितें जाय आसता, हाचो तिका विचार नासतालो. तिका हें धान्य पसऱ्यार मेळटालें. म्हणटकच तिका पसरकार म्हत्वाचो दिसतालो. खंयच्याय भौशिक हिता आड प्रस्न उबो रावलो म्हणटकच म्हाका हे काणयेची याद जाता.
सद्या गोंयांत म्हादयचो प्रस्न गंभीर जाला. कांय जाणाक हो राजकी कसो दिसता. म्हजे मतान, हो प्रस्न पक्षीय न्हयच. पूण, राजकी भांडवलाक उपेग करपा सारको तो जाला. खरेंपणान हो प्रस्न कर्नाटक आनी गोंय ह्या दोन राज्यां मदलो. राजकीच जर हो प्रस्न जाल्लो जाल्यार कर्नाटकांतलो काँग्रेस आनी हेर पक्षाचे लोक म्हादयचें उदक तेवटेन ओडून व्हरपाक एकठांय येवचे नाशिल्ले. ह्या प्रस्नाचेर गोंयचे काँग्रेसीचें एक धोरण आनी कर्नाटकांतले काँग्रेसीचें वेगळें, अशें जावचें नाशिल्लें. उदक, भास, अस्मितेचेर कर्नाटकातले लोक राजकी विचारधारा कडेक दवरून एक जातात. हे बाबतींत तांची तोखणाय दिसता. गोंयांत तशें घडना.
म्हादयच्या प्रस्नाचेर गोंयचे कांय लेखक, कलाकार खूबच गंभीर आसात. उरिल्ल्या साहित्यीक, कलाकारांक असल्या प्रस्नाचें पडूनच गेल्लें आसना. आमचे मदी माळणाक लेगीत भिवपी कवी, लेखक, कलाकार आसात. तांचें लेखन, कला आसता ती आपलो जीव खेळोवपा खातीरूच. समाजीक विशय कवितेक बी लागतात, हें तांकां मान्यूच नासता. असल्या विशयांचेर ते सादी प्रतिक्रीया लेगीत दिवपाक तयार नासतात. राजकारणा कडेन प्रत्यक्ष संबधीत आशिल्ले सत्ते भायले लोक ह्या विशयांचेर आवाज काडटात. ताचीं कारणा कोणाक सांगची पडनात. चडशा विशयांचेर राजकारण्यांचें अशेंच आसता. काँग्रेस पक्षांतले कांय आमदार, जे आयज सत्ताधारी पक्षांत गेल्यात ते विरोधांत आसतना म्हादयची चिंता करताले. ते आतां व्हडलेंशें गंभीरपणान कांयच लागून घेनात. चडसो समाज खंयचेच बाबतीत गंभीर नासता. उदक, लायट गेली म्हणटकच ते गेली म्हणटा. आयली म्हणटकच आयली म्हणटात. कशी गेली, आयली हें तांकां खबरूच आसना. समजून घेवपाचीय तयारी नासता. लायट वतकच कोण तरी वीज खात्याक कागाळ दितलोच, अशें म्हणून ते घरांत वग्गी बसतात. असले मानसिकतेचो समाज म्हादय न्हंयचेर कितें म्हूण विचार करतलो?
सरकारान असले बाबतीत गंभीर वागूक जाय हें खरें. पूण राजकारणी सदांच तात्पुरत्या फायद्याचोच विचार करतात. पद गेल्यार वचूं, पूण राज्याचें हीत सांबाळटलों, असो विचार ते करीनात. विचारधारेचें राजकारण आयज उरूंक ना, आपणाक वैयक्तिक कितें लाव जातलो, हाचो विचार करूनच सगले राजकारण करतात. ही बदलती परिस्थिती. पूण, म्हादयच्या प्रस्नाचेर राज्याच्या, फुडल्या पिळग्यांचो विचार करून समाजान संघटीतपणान आवाज काडलो जाल्यार राजकारण्याक समाजाक जाय तसली भुमिका घेवची पडटा आनी तेन्ना सत्ते वयलें सरकारूय उक्तेपणान कडक भुमिका घेता. ती घेतलीना जाल्यार वेंचणुकेंतल्या पराभवाचो तांकां भंय आसता. तातूंतल्यान राज्याचें कल्याण जावंक पावता. पूण, आमच्या चडशा लोकांक म्हादय आसूं वा आनीक कितेंय, हाचो लाग भाग आसना. तात्काळ वैयक्तिक लुकसान जाल्यारच तांकां जाग येवं येता. आपूण सोडून लोकांनीच आवाज करचो, अशें तांचें मत. लोकां मदीं आपूणय येता हाचें तांकां धंगण आसना. सकाळ सांज उदक येता, तान भागता म्हणटकच म्हादय न्हंयेचो विचारूय तांचे तकलेंत येना. काम जालें काय जालें. उदक खंयच्यान येता हाचेर कित्याक म्हूण आमी चिंतप? ही चडश्यांची मानसिकताय. म्हणून म्हाका शाणे पारकाराल्या जाणटेलेचे काणयेची याद जाली. ती आयजूय लागू पडटा.
कर्नाटक सरकार म्हादय न्हंयेचें उदक आपले वटेन वळोवंक सोदता हाची जाग पंचवीस वर्सां आदी खानापुरचे महाराष्ट्र एकीकरण समितीचे आदले आमदार व्ही. व्हाय. चव्हाण, वकील अरूण देसाय, आदली वीज मंत्री निर्मला सावंत, पर्यावरण मोगी राजेंद्र केरकार आनी डॅा. नंदकुमार कामत, कृष्णराव राणे, बंडू देसाय, अॅड. सतीश सोनक, डाॅ. प्रकाश पर्यॆकार, प्रजल साखरदांडे, अविनाश भोसले अशा कांय लोकांक जाग आयली. तांकां परिणामाची कल्पना आयिल्ल्यान सावंत हांच्या फुडारपणा खालच्या ‘म्हादय बचाव अभियाना’च्या माद्यमातल्यान आवाज उठयलो. निर्मलबायन तर गोंयची राखण करपाक ह्या विशयाचेर स्वताचे लाखांनी रूपया खर्च केले. गोंयच्या दिसाळ्यांनीय तांचो मुददो सदांच उखलून धरलो. ज्या कोठणी, चोर्ला गांवांतल्यान म्हादयचें उदक वळोवंक सोदताले ते सुवातेर काट्या कुट्यांतल्यान म्हजे सारके जायते जाण तांचे वांगडा गेल्ले. पत्रकार म्हणून ह्या विशयाचेर बातम्योय केल्यो. पूण, सर्वसामान्य लोकांचे दोळे उक्तेच जालेना, हें ह्या राज्याचें दुर्दैव!
तान लागतकच बांय खणूंक वचून उपेग ना. सद्या सरकाराचें तशें जालां. केंद्र सरकारान म्हादयचें उदक वळोवपाक कर्नाटक सरकाराक फावशें वातावरण करून दिवन गोंयच्या पर्यावरणाक धोको निर्माण केला. खरें म्हळ्यार गोंयांत आनी केंद्रांत एकाच पक्षाचें सरकार आसा. अशा वेळार कर्नाटकाक उदक वळोवपाक फावशें वातावरण करून दिवचे आदीं गोंयच्या मुख्यमंत्र्यांक केंद्रानच विश्वासांत घेवंक जाय आशिल्लें. तें तांणी केलेंना. ह्या प्रस्नाचेर गोंयकारांचोय आवाज कडक रितीन केंद्रा कडेन पावलोना, हें स्पश्ट जाता. कर्नाटक हें बळीश्ट राज्य. गोंय तांचे मुखार सामकें ल्हान. अशे वेळार दो. सावंत सरकाराक केंद्राचेर चेपण हाडून कर्नाटक सरकाराक दिल्लें पत्र फाटीं घेवंक लावचें म्हणून सगळ्यांनीच तांकां बळ दिवचें. ताचें कितेंय चुकलां आसल्यारय ह्या वेळार घेवन बसूंक फावना. गोंयचो असंतोश केंद्रा मेरेन प‍ावोवपाक राजकारण, इगो, वैयक्तिक सुवार्थ कडेक दवरून गोंयचे राखणे खातीर फुडें येवंक जाय. तुमचो तेंको मेळ्ळोना, तुमी राजकारण केलें, अशें म्हणून विरोधी आमदारां कडेन बोट दाखोवपाक मुख्यमंत्र्याकय जागो दवरचो न्हय. समाजांतल्या सगळ्या सामान्य, असामान्य घटकांचो आनी राजकारणा कडेन संबध आशिल्ल्या सत्ताधारी, विरोधी आनी सगळ्याचोच हो कसवटेचो खीण. शाणे पारकाराल्या जाणटेले भशेन कोणेंच वागचें न्हय.

संजीव वेरेंकार
9422643629