पयली मुलाखत

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

(हे तिकेटी खातीर आमच्या कामाची दखल अंतरराष्ट्रीय पांवड्याचेर घेवपाक लागले… आतां मुखार….)

फुडें 2002 वर्सा म्हाका ‘ पद्मश्री’ चो सन्मान मेळ्ळो. तो मेरेन ह्या ना त्या निमतान खूब सरकारी लोक प्रकल्प पळोवपाक येवपाक लागले. ते सगळें पळयताले, खंय ना खंय तरी ताचो उल्लेख करताले. ह्या खेरीज हेर लोकय ह्या सगळ्या काळांत खूब फावटी भेट दिवन गेल्ले. तातूंतल्यान प्रकल्पा विशीं सगळ्यांक कळत गेलेंशें दिसता. मोनॅको सरकारान तिकेट  काडिल्ल्या खातीरय आमी प्रसिद्धीच्या उजवाडांत आयिल्लीं. ताका लागून  कशें तें खबर ना पूण  पद्मश्री पुरस्कारा खातीर आमच्या कामाचो विचार जालो. एक दीस म्हाका थेट  कलेक्टरालो फोन आयलो, “तुमकां पद्मश्री दिवपाचो सरकाराचो विचार आसा. तुमी स्वीकारतले न्हय?”  हांवें ‘हय’ म्हणटकच म्हजें नांव जाहीर करपाक आयलें.

पद्मश्री मेळ्ळ्या उपरांत आमकां खंयचीं खंयचीं आमंत्रणां येवपाक लागलीं. खरें तर म्हाका चडशें उलोवपाक  आवडना. स्वता विशीं तर नाच ना. पूण  अशा कार्यावळीक कितें तरी उलोवप अपेक्षित आसता. म्हाका तें जमना. मंदाकय ना. निमाणें कोणेंतरी प्रस्न विचारप आनी त्या मुलाखतींतल्यान आमी संवाद साधप, अशी मांडणी काडली. म्हजी अशी पयली मुलाखत धुळ्याक जाली, डॉक्टर जगन्नाथ वाणींच्या फुडाकारान. डॉ. वाणी 1999 क हेमलकसाक प्रकल्प पळोवपाक आयिल्ले. तांणीं आमकां खूब  मजतय केल्ली. ताका लागून  तांकां म्हजी बरी वळख आशिल्ली. डॉ. वाणीन  धुळ्याक एक कोटी रुपये खर्च करून हॉस्पिटल बांदिल्लें. थंय फीत कापून उक्तावण करपाक तांणीं म्हाका आमंत्रण दिलें. हेमलकसाच्या प्रकल्पा विशीं  हांवें थंय उलोवचें अशी तांची इत्सा आसली. 

भाशण करपाक हांवें ‘ना’ म्हणलें. ताचेर वाणी काकान म्हणलें, “ फकत  फीत कापून लोकांक  तुजें काम कशें कळटलें ?” पुण मागीर  म्हजी अडचण लक्षांत  घेवन तांणीं म्हजी जाहीर  मुलाखत  घेवपाचें थारायलें आनी त्या खातीर अपर्णा वेलणकर हाका आपयलें.  पंचेचाळीस मिन्टां चलिल्ली ही मुलाखत  लोकांक  खूब आवडली. ह्या मुलाखती उपरांत लोकांनीं आपुण जावन देणग्यो दिल्यो.

ह्या कार्यावळीक नामनेचे शल्यविशारद डॉ. नीतू मांडके हाजिर आसले. डॉ.मांडके उलोवपाक उबे रावले आनी म्हणपाक लागले,

“ म्हाका लोकबिरादरी प्रकल्पा विशीं कांयच म्हायती नासली. इतल्या अडचणींच्या परिस्थितींत इतलें काम हांगां जाता, हें खरेंच, खासा तोखणायेचें आसा. म्हाकाय ह्या प्रकल्पांत येवून थंयचें काम  पळोवपाक आवडटलें.”  तांकां खरेंच  येवपाची इत्सा आसली, पूण  तांच्या कामांच्या व्यापांत तें उरतालेंच. तरी उपरांत  ते आनी तांची घरकान्न अलका मांडके आमचेकडेन हेमलकसाक येवन गेलीं. खूब कवतुक केलें तांणीं आमचें.

2003 वर्सा आमकां दोगांकय  भारता भायर,  तेंय एकदम अमेरिकेक वचपाची संद मेळ्ळी. त्या वर्सा न्यूयॉर्काक बृहन्महाराष्ट्र अधिवेशन आसलें. डॉ. वाणींन आमचीं नांवां, म्हायती बी तांच्या समितीक धाडिल्ली आनी आमकां मुखेल सोयरीं म्हुणून आपोवचें, अशें सुचयिल्लें. म्हाका हे विशीं चडशी कल्पना नासली. पूण  हें अधिवेशन करपाक म्हत्वाची भूमिका आशिल्ली डॉ. मीना नेरुरकार हाणीं आमकां न्यूयॉर्काचें आमंत्रण दिलें. हांवें म्हणलें, “ म्हजे कडेन  पासपोर्ट ना. आनी तसोय हांव खंयच वचना. भाशण करना, ताका लागून तुमी म्हाका गृहीत धरनाकात.”  वाणीकाकांक हें कळटकच तांणीं म्हणलें, “ तुंवें ना कित्याक म्हणलें ?” हांवें सांगलें, “ म्हाका ही कार्यावळ, भाशण बी बरें दिसना.”  ताचेर तांणीं म्हणलें, “ तुका कार्यावळीक उलोवपाक  वच्चें, मुखेल सोयरो  म्हुणून  आमंत्रण मेळचें, ह्या खातीर तूं कितें प्रयत्न  करता? म्हाका तुजें काम  म्हत्वाचें दिसता आनी तें लोकां मुखार येवचें, अशें दिसता म्हुणून हांव  तुज्या खातीर प्रयत्न करतां. ताका लागून  कोणेंय तुका विचारल्यार  कमीतकमी ‘ ना ’ म्हणनाका.”  मागीर आनीक म्हाका ‘ ना ’ म्हणपाक जालेंना. हांवें म्हजी मान्यताय कळयली आनी आमची अमेरिका वारी नक्की जाली. 

(मुखार चलता)

प्रकाशवाटा (मूळ लेखक : डॉ. प्रकाश आमटे)

देविदास गजानन नायक 

98505 35051