आयची भुरगीं वाचतात ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आतांचीं चडशीं भुरगीं कांयच वाचूक वचनात. वाचनाच्या जाग्यार तांकां मोबायल दिल्यार व्हिडीओ पळयतात. तांचे लक्ष सामकें मोबायलांत. आवय- बापूय सांगतात ‘मोबायल बंद कर आनी मात्शें पुस्तक वाच’ जाल्यार तीं काना-मनार घेनात. हाचो परिणाम तांच्या अभ्यासाचेर जाता.

सगल्या शाळांनी पुस्तकालय आसता, पूण ताचो वापर सगलेच विद्यार्थी करतात अशें ना. तांकां जाय तेन्नाच ते वचून वाचतात. शाळेत एक तासिका (Period) पुस्तकालयाचो आसता तेन्ना शिक्षिकेन भुरग्यांक पुस्तकांलयात व्हरुंक जाय आनी विद्यार्थ्यां कडल्यान वाचन करुन घेवंक जाय. वेळ पडल्यार वाचन सर्त लेगीत घेवं येता. तशें केल्यार विद्यार्थ्यांक वाचनाची उमेद येतली /आवड लागतली आनी तांकां व्हड जाता जाता वाचन कितलें गरजेचें आसा तें कळटलें.

आताचीं थोडीं भुरगीं परिक्षे दिसांनी टिचरीन/ सरान दिल्लें चोपडेर बरोवन घेता आनी तेंच पाठांतर करुन परिक्षेंत बरयतात. पेपर हातांत येता तेन्ना टिचरीन दिल्लें थोडेंच आयलां, हें तांकां कळटा. उरिल्लो पेपर कळना म्हणून विद्यार्थी तो अर्धकुटो बरोवन वर्गांतल्यान भायर सरता ते तडक घरा कडेन वता आनी ओग्गी वचून बसता.

आवय- बापूय विचारतात, कितें जाले? ओग्गी कित्याक बसला? तेन्ना तांच्या तोंडातल्यान रागाची उतरां भायर सरतात. पेपराचेर कितें आयलें तें कांयच कळना. सगळें पुस्तकांतलें घाल्लें तांणी. हांवें पाठ केल्लें तें येवकूच ना.

त्या उतराचेर आवय- बापूय तांकां सांगतात म्हणून तुका सांगतालीं आमी, पुस्तक वाच म्हणून. पूण तू आमकां परत्या परते दितालो. आतां कळ्ळें मरें वाचन कितलें गरजेचें आसता तें.

शाळेंतले शिक्षक विद्यार्थांक असायनमेंट (Assignment) करुन हाडूंक लायतात तेन्ना तीं इंटरनेटार वचून म्हायती एकठांय करतात. तांचो स्क्रीनशॉट मारुन असायनमेंट करपाक दिला ताचेर बरयतात. बरयता बरयता तांकां कळटा की ही म्हायती घेतल्या ती सारकी ना. दुसरे कडल्यान पळोवया. तातूंत दोन ओळी सारक्यो आसतात आनी उरिल्ली कित्या कित्येंय. स्क्रीनशॉट मारचे पयलींच वाचून पळयल्लें जाल्यार बरें जाता आशिल्लें, अशें भुरग्यांक दिसता. कांय जाण एकेच वेबसायटी वयली म्हायती घेता आनी मागीर असायनमेंट एकेच तरेची जाता.

आमच्या भुरगेपणांत “चांदोबा” म्हूण गोष्टीचें पुस्तक आशिल्लें आनी आमी तें वाचताले. पूण तातूंतली एक गोष्ट विक्रम वेताळ ही आमी परत परत वाचतालीं. ती वाचून आमकां तोंड-पाठ जाल्ली. वाचन म्हटले की सगले तरेचें आयलें. दिसाळें. पयलीं नोकरेक रेल्वेचेर वताले तेन्ना पेपर घेवन वाचन करीत वताले. तांकां पळोवन ताच्या शेजाराक बशिल्लोय वाचन करतालो. दुसरे म्हळ्यार नाटकाची येसाय. ती घेता तेन्नाय नाटक बसोवपी कलाकारा कडल्यान वाचन करून घेताले. पाठांतर, वाचन बरें आसल्यार नाटक बसोवंक बरें मेळटा. अशे तरेन वाचन करचें पडटा.

आतांचीं भुरगीं वाचन करताना तांकां सगलें आयतें जाय पडटा. वाचनाची सवय दवरल्यार सगल्यांक बरें, नाजाल्यार आमच्या सारक्यांचे बरयल्लें आतांचीं भुरगीं वाचतली? वाचनाची सवय आसल्यार वाचत घडये.

– दीपक सीताराम शिरोडकार

9527557172