मनाक शांती जाय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हालींच एक खबर वाचपांत आयली, ती म्हळ्यार घोव- बायलेच्या झगड्यां मदीं रेल्वेक कोट्यांनी रूपयांचें लुकसाण जालें. सारकें वाचतकीर कळ्ळें की घोव स्टेशनमास्तर म्हूण काम करतालो, ताचें लग्न जालां तेन्ना सावन खंय घोव बायले मदीं झगडींच चलतालीं. एका दिसा कामार आसतना फोना वयल्यान झगडीं सुरू जालीं. रागारागान उलयतना घोवान बायलेक घरा येतकीर किदें तें उलोवया म्हूण सांगलें. आनी ओके म्हणलें. तें ओके म्हणिल्लें दुसऱ्या स्टेशनमास्तराक आयकूपाक आयलें आनी ताणें चुकीचो अर्थ घेतलो की ओके हो सिग्नलाचो म्हूण आनी बॅन रूट म्हळ्यार मनाय आशिल्या रूळा वयल्यान रेल्वे धांवली आनी रेल्वेक लुकसाण जालें. आतां हाका कोण जापसालदार? दरेक आतां आपले चुकीची रितसर उतरावळ दितले. पूण लुकसाण जालें ताचें किदें? आनी जिविताचें लुकसाण जाल्लें जाल्यार? देखून आपलें काम करतना पुराय शांततायेन काम करप आनी लक्ष दिवप खूब गरजेचें.
आजकाल मनशाचें जिवीत खुबूच ताकतिकेचें जालां. कोणाकूच थांबपाक वेळ ना. आमी सामकीं धांवत आसतात. आनी ते खातीर आमचो ताळमेळ इबाडटा. खंयचोय राग खंयूय काडप जाता. मागीर आपल्याकूय बी आनी आपल्या खातीर दुसऱ्याकूय बी ताचो वायट परिणाम भोगचो पडटा. आतां त्या स्टेशनमास्तराच्या तकलेक शांती नासली. ताणाच्या आनी रागाच्या भारांत ताणें म्हणिल्लें ओके ताका कितलें म्हारग पडलें? हाचे वयल्यान शांती कितली गरजेची ती कळटा.
आमकां जिवीत जगपाक पयसो जायच, तातूंत दुबाव ना पूण त्याचवरी शांती, शांतताय बी सामकी गरजेची. खूब विचारांच्या जाळ्यान घुस्पतकच आमच्या मानसीक आनी शारिरीक त्रासांत वाड जाता. जायत्या लोकांक एका अमक्याच खिणाक अमकेच कडेन पावपाचें आसता, देखून ते वाऱ्या भशेन गाडी चलयतात त्यावेळार तांकां आपलो नाजाल्यार आपल्या मनशांचो विचार मनान येना आनी मागीर एकतर आपलो जीव वगडायतात नाजाल्यार हातरुणार पडटात. हे खातीर मात्शे शांतीन चलप गरजेचें. जशे म्हणटात की मनीस जेन्ना खूब रागान वा खोशयेन आसता तेन्ना कोणाकूच कसलेंच उतर दिवचें न्ही. खंयचोय विचार करतना, खंयचोय निर्णय घेतना काडली जीब लायली ताळ्याक करून फावना. आजकाल आमी मॅडिटेशन बी आयकतात ताचें मूळ खूब आदलें. जप, ध्यान हाच्या भितर आसा म्हळ्यार पयलीं सावन शांततायेक खूब मोल आसा.
खूब लोकांक कामाचें हिस्पाभायर पिशें आसता. बेकार बसप म्हळ्यार तांका जिवितांतले मोलादीक खीण वगडायले अशें दिसता. काम गरजेचें पूण शांतीन बसून दोन घास खावप, आपल्या घरच्यावागंडा सुसंवाद सादप हेंय बी सामकें गरजेचें. भुरग्यांक आवयबापायचो मोलादीक वेळ मेळना म्हूण भुरगीं मागीर हेर मनरिजवणीच्या साधनांक लागीं वतात आनी आमीच मागीर भुरग्यांक धारेर धरतात. शांततायेन भुरग्यांक घेवन बसपाक, तांच्या भितर भुरगे जावन खेळपाक, तांकां हांसोवपाक आमचे कडेन शांती आनी वेळ आसपाक जाय.
घरांत मेळपी शांती मनशाक खुबूच गरजेची. घरांत शांत वातावरण आसत जाल्यार कामाच्या जाग्यार शंभर टक्के दिवपाक जाता. नाजाल्यार मन भिरभिरत रावता. खयंच स्थीर रावपाक शकना. दादल्याक जावं बायलेक, घरांतल्यान भायर सरतना आनी घरांत भितर सरतकच शांतता सामकी गरजेची. सदांच झगडीं, किरकीर आसल्यार मन बेजारता आनी मागीर कुरेंसावाचे, जावं न्हीद सारकी पडप ना अश्यो नाका जाल्ल्यो भलायकेच्यो कागाळ्यो सुरू जातात. म्हूण शांती महत्वाची. शांततायेन केल्लें काम जावं रांदिल्लो जिन्नस रूचीक जाता.
आमकां खूब फावटी कोणूय म्हणटा तें आयकूंक येता की कोणूय किदेंय म्हणू आपलें मन आपणें शांत दवरूंक जाय. जिवाक त्रास करून घेवप ना, पूण हें अशें कितलें जाणांक शक्य जाता तें त्या मनशाचेर निबून आसता. आतां तर शांतीन थोडो वेळ आपणा खातीर वेळ काडचो अशें लोक थारायतात. मरण आयिल्ल्या मनशाक आर्गां ओंपपा खातीर आमी शांतीन उबीं रावतात. हाचे वयल्यान शांती कितली मोलादीक म्हूण लक्षांत येता. भुरग्यांकूय बी शांततायेन देवाचें म्हणपाक जावं शांततायेन एका जाग्यार थोडो वेळ बसपाक शिकयत जाल्यार ताचो बरो परिणाम व्हड जातकच दिसून येता.
कोणाच्याच फाटल्यान हें जग सोपचेंना, पूण आमी एकेकदां वाग फाटीक लागिल्ल्या भशेन धांवतात. खूब अशांत मनान जिवीत जगतात, सदांच पावला कणकणी टेन्शन हें उतर पदराक बानून जगतात. आनी मागीर विचार केल्यार दिसता कोणा खातीर इतलें धांवप? त्या त्या जिविताच्या पावंड्यार तो तो आंनद घेना आसतना अशांततायेन जिवीत सारप आनी मागीर सगळें हातांतल्यान निसटून वतकच शांतीचो ध्यास घेवन परत अशांत मनान जगप आनी आपणें केन्नाच सुशेगादान दोन खीण जगल्याचें याद जावप ना आनी एक दीस ह्या संवसारांत्यान वचप!!!
जीण जगतना खूब जापसालदारक्यो आसतात. घरच्यो, काम करता त्या जागेवयल्यो, भुरग्याच्यो, हेर सामाजीक, सोयऱ्यादायऱ्यांच्यो अश्यो खूबश्यो. हें सगळें करतना आमी आमकांच एक सुपर पावर अशें समजुपाक लागतात. आपूण हीं सगळीं कामां कांय नी करून करपाक शकता असो विचार मनांत तयार जाता आनी मागीर मनीस आपणेंच तयार केल्ल्या आपल्या प्रतिमेक तिगोवपा खातीर शांतीन बसनासतना धांवत रावता. ताका कशेंय करून आपले ईप्सित साध्य करपाचे आसता. देखून तो कोणाचोच विचार करिना. ना आपल्या जीवनसाथीचो, ना भुरग्यांचो, ना हेर आपल्या लोकांचो. आपूण कामांत खूब व्यस्त उरल्यार घडये आपलें दूख येवजूपाक आनी वेळ आसचो ना अशें चितून शांतिन सूस्कारो घेना. मागिर इतलें सगळे करूनूय बी हरतकीर शांतीच्या सोदाक लागता. तेन्ना वेळारूच शांतीन जगुया.
मात्सो तरी वेळ एकमेकाच्या सांगातान घालोवया, भुरग्यांक कान दिवया आनी आमीय बी मात्शी शांत जावया. शातंतायेन जीण सारया आनी विश्वशांती खातीर देवा कडेन प्रार्थना करूया.

सौ. नीता शिवानंद फळदेसाय