भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भुरग्यांनो आज तुमकां नवी काणी सांगतां.
“सांग बेगीन … “म्हणलें भुरग्यांनी.
आतां तुमी ल्हान आसात इल्ली इल्ली व्हड जातलीं. पूण हे वाटेर चलतना तरेकवार लोकय मेळटले. दर एकटो हें खरें, हें बरें, अशें सांगत रावतलो. पूण तातुंतल्यान वाट काडप गरजेचें. एका बारा वर्सांच्या भुरग्याचो अचकीत बापूय भायर पडलो. निहाल ताचें नांव. ताका आवय नाशिल्ली. तो एकटो जालो. ताका
रडपाक आयलें.
“आतां हांव कसो जगतलो? म्हाका खावंक जेवंक, कपडे, बी कोण दितलो?”
“म्हाका एकटो रावचो पडलो. ” इतल्यात घरभर लोक भरले. तांणीं ताका सांगलें “आमी आसात भियेंव नाका.” ताका बरें दिसलें . कांय दीस बरे भशेन गेले मागीर तो सदाभशेन शाळेंत वचपाक लागलो. अशे वेळार ताका आपल्या बापायची खूब याद येताली. पूण तांणें कांयच उलोवन दाखयलें ना. रडलो ना.
चडशे वेळार शेजारी ताका आदार करताले.
करतां करतां दोन वर्सा जालीं. एक दीस सांजवेळा तागेर एक मनीस आयलो. तो तितलो वळखीचो न्हय.
“आरे ! हें पळय आयक म्हजें, हांव मुंबय वता, तूं म्हजे बरोबर यो.”
“तुजें शिकपय जातलें, पयशेय जोडटलो.” निहाल वोगी रावलो. ताका कितें करचें कळना जालें. तो
विचारांत पडलो. “कितें करचें ? “आज पप्पा, मम्मा आशिल्ली जाल्यार कांयच जावचें नाशिल्लें…. ताका वायट दिसलें. तांणें आपल्या शेजाऱ्याक सांगलें. तीं चितपाक लागलीं. निहाल तर रातभर चिंतत रावलो. सकाळ जाली. “ताका तर ताचो असो कोण नाशिल्लो…”
“मागीर तांणें कितें केलें ? “रेवान मदींच विचारलें.
दुसरे दीसा सकाळीं ताचो शेजारी नंदलाल ताज्या दारांत उबो जालो. “तुका आमच्या धनयान आपयला “
“कोण धनी ?”निहालान विचारलें तेन्ना तांणें सगळी वळख दिली. ताच्या धनयाक कामाक मनीस जाय आशिल्लो. म्हूण तो ताका व्हरपाक आयिल्लो. निहाल आतां गोंदळ्ळो. “कितें करचें ? पयशे मेळटले. शिकपाक मेळत काय ?.”
त्या शेजाऱ्यान कांयच सांगलें नाशिल्लें. हातुंतल्यान वाट काडपाक सोदतालो. पूण तेच सांजवेळा
जाणटेलो एक मनीस आयलो आनी म्हणपाक लागलो.
“शाण्या हांव तुजो, तुज्या घरचोच. तुजो बापूय ना म्हूण हांव तुका सांबाळपाक हांव म्हजे घरा व्हरपाक आयलां.”
“कितें? “…पूण तूं म्हजो कोण लागता? हांवें तुका पळोवंक ना “.
“तुजी आवय म्हाका वळखताली. हांव तिजेच खातीर आयलां. “
“ती ना आतां .
“म्हाका खबर आसा.”
“तूं म्हाका खंय व्हरतलो?”
“तुका म्हज्या घरा व्हरतलों “.
“म्हजे कडेन पयशे ना. “निहालान सांगलें.
“बरें आसा. पूण …. तूं कसली चिंता करुं नाका “.
निहालान मागीर ताका नंदलाल आनी दुसरो मनीस ताचें विशीं सगले सांगलें. जाण्टेल्यान म्हणलें “आतां हांव
पळयतां. तूं सुखान राव. कांय चितपाची गरज ना.”
निहालाक मातशें बरें दिसलें. शेजारीय “कांय दीस पळोवया म्हूण ओगी रावले”.
काय म्हयन्या उपरान्त परिक्षा सोंपतकच जाणटेल्यान म्हणलें ” आतां आमी या न्हय? ” निहालाक चिंतपाक जायते दीस मेळ्ळे. तांणे खूब विचार केलो.
आतां ह्या जाणटेल्या बरोबर गेल्यार बरो हांव. परीक्षेचो निकाल जालो. जाणटेल्यान आपली सगळी वळख दिल्ली. इतल्यान नंदलाल ताका व्हरपाक आयलो.
“ना हांव येवंक शकना “निहालान सांगलें. तांणे ताका आपली खबर सांगली.
“आरे! अशीं पिशेपणा करुं नाका. ह्या जाणटेल्यान तुका फटयलो तर ?” नंदलालान ताका समजावन आपले बरोबर व्हरपाचो खूब यत्न केलो.
तेन्ना जाणटेल्यान विचारलें, तूं ताका काम दितलो. पूण ताच्या शिक्षणाचें कितें? “
“ताका पोट भरपाक पयशे ना. तूं शिकपाचें येवजीता ?”
“हय, तें चड म्हत्वाचें . पोट भरतलेंच पूण शिकप जावचें ना “.
“तुवें ताका फटयल्यार?”
“कामाक लावन तूं ताज्या जिवीताची वाट लायता. तें बरोबर ?” जाणटेल्यान विचारलें.
दोगुय जाण केदो वेळ बडबडत रावले. कांय वेळान निहालान ताका सांगलें.
” नंदलाल हांव तुजे कामाक येना. राग धर नाका. आतां चल “.
दुसरे दिसा निहाला आनी जाण्टेल्यान वचपाचें थारायलें.
ते सांजवेळा वाटेर निहालाक ताच्या घरा आयिल्लो तो मनीस मेळ्ळो. निहालाक थांबयलो.
“या मरे मुंबय “?
“ना हांव येवचो ना . तूं परत म्हज्या घरा येवं नाका.”
तेन्ना तो मनीस ताचेर बरोच आड्डलो.
“पिसो रे तूं , ल्हान आसा. ते तुका फटयतात “. तेन्ना निहालान ताका कांयच जाप दिली ना. तो सरळ घरा आयलो.
वाटेवेल्यान येतना निहालाच्या मनांत आयलें. ल्हान आसतना लेगीन आवय बापायन सांगिल्लें घट मतींत दवरुंक जाय. सगळ्याचें आयकुवचें पूण आपल्याक बरें पडटा तेंच करचें. ताचे मम्माची ताका याद जाली.
“म्हणल्यार तो त्याय मनशाबरोबर गेलो ना ? “रायनान विचारलें.
“ना, तांणे कोणा बरोबर वचपाचें अशें दिसता तुमकां ?” भुरगीं येवजुवपाक लागलीं.
“खरेंच जिवीतांत अशें काय फावटी घडटा. तेन्ना चिंतप सारकें जाय. “
निहाल तर बुदवंत आशिल्लो. ताणें चड उलयनासतना शांतपणानआपलो मार्ग काडलो.
“कितें केले ?”भुरग्यांनी विचारलें.
“दुसरे फावटी सांगता” म्हणलें बावलेन….
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
