नुस्तेकान्न

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

काळ बदल्लो तसो सायकलीर नुस्तें विकपी आयले. फुडें मोटारसायकलीर नुस्तें येवपाक लागलें.

चडशे गोंयकार नुस्त्याचे घोस्ती. नुस्त्या बगर तांकां जेवण चलना. एक उंडी ताळ्या सकयल वचना. कांयच ना जाल्यार सुक्या बांगड्याचे हुमण, चुलीत भाजिल्लो बांगडो तरी जायच. केन्नाय सुक्या बांगड्याची नाजाल्यार सुक्या सुंगटाची किसमूर जायच. हरशी वीर गोंयकार नुस्त्या बगर व्हीर, अशें बाकीबाबान ओगीच म्हणूंक ना. इतलें आसूनूय सोमार, बिरेस्तार शिवराक रावपीय आसात. सबंद श्रावण कांय गोंयकार शिवराक रावतात हें एक अजापूच. देड वा पांच दिसाचो गणपती पावोवचे पयलींच फाटल्या दारांत बांगडे हाडून दवरपी प्राणी ह्या आमच्या गोंया बगर संवसारांत आनीक खंय मेळचोना.

अशा ह्या गोंयकाराक घरपोच नुस्तें पावोवपी म्हणजे नुस्तेकान्न. नुस्त्या खातीर गिरायकां तिका राखून रावतालीं. सकाळी फुडें माथ्यार पाटलो मारून भायर सरप. गिम, पावस, थंडी… वर्साचे बाराय म्हयने होच नित्यक्रम. लोकच्या दारा दारांत वचून नुस्तें विकप. एक वेळ नुस्त्याचो पाटलो माथ्यार मारून भोवप समजू येता. पुण जड गुळो खूबे तिसऱ्यो माथ्यार मारुन भोवप हें निखालसूच सोपें काम न्हय. म्हज्या भुरगेपणान अशी एक खुबेकान्न हांवें पळयिल्ली. केन्ना- केन्ना फिट येवन पडटाली. रक्तबंबाळ जाताली. इतलें आसूनूय दुसरे दीस पाटलो माथ्यार मारून भायर सरताली. एक व्रत कशें. कारण तिका आपल्या भुरग्यांक शिकोवपाचें आसलें. तीं शिकलींय बी.

 काळ बदल्लो तसो सायकलीर नुस्तें विकपी आयले. फुडें मोटारसायकलीर नुस्तें येवपाक लागलें. ताचेय फुडलें पावल म्हणल्यार मारूती गाडयेचे डिक्कींत घालून नुस्तें विकपाक लागले. हो मारुती गाडयेचो अपमान काय नुस्त्याचो भोवमान? ह्या सगळ्यांत नुस्तेकान्नीन तग मारलोच. कारण तिणें लोकांचो विश्वास जोडलेलो. म्हयन्याचे म्हयने नुस्तें उधार दिल्लें. ते तिका कशे विसरतले? जेन्ना माथ्यार जड वजें घेवपाक जमना तेन्ना बाजारांत बसून नुस्तें विकप. तें चुकच ना. चार वेतांची पोटाची खळगी भरूंक जाय जाल्यार दुसरो मार्ग ना. म्हण्टात न्हय “पापी पेट का सवाल है.”

उमाकांत शेट्ये

सियाटेल- अमेरिका