भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मोहनदास करमचंद गांधीजी हें फकत न्हय नांव जरी उच्चारलें तरीय दांडीयात्रा, चले जाव चळवळ, सत्याग्रह ह्यो सगळ्यो इतिहासीक गजाली दोळ्यां सामकार उब्यो रावतात. सत्य आनी अहिंसे वांगडाच ते निर्भीड वृत्तीचे, शूर आनी धाडसी आसले. हें सगळें गांधीजी नांवाचो शूर मनीस ह्या पुस्तकांत वाचूंक मेळटा. लेखक राजा शिरगुप्पे हांच्या पुस्तकाचो कोंकणी अणकार अनंत अग्नी हांणी केला. हें पुस्तक सहित प्रकाशनाचे वतीन गांधीजींच्या जयंती निमतान नामनेचे भारतीय साहित्यीक अरूण कमल हांचे हस्तुकीं उजवाडाक येता.
गांधीजींच्या नितळसाणीचो अर्थ
वर्स 1893, मे म्हयन्याचे निमणे दीस. दक्षीण आफ्रिकेंत गोरे आनी काळे हांच्या मदल्या संघर्शाचें तशेंच वंशवादाचें यथार्थ वास्तव चित्रण जालां. गोऱ्या लोकांच्या मनांत जो वंश व्हडपणाचो अभिमान आसा, ताचें मूळ नेमकें कितें हाचोय अंदाज आपले परीन गांधीजीन घेतला. पर्यावरणाचे नदरेन आपल्याक मेळिल्ली शरिराची रचणूक आनी रंग, हें खरें तर उच्च उणाकपणाचें लक्षण आसुंकूच शकना. आमच्या सहज जगपा खातीर सैमान केल्ली ही म्हत्वाची वेवस्था. तेन्ना गांधीजी काळ्यांचेर जावपी राजकीय आनी समाजीक अन्याय पयस करपा खातीर सगळ्यांक संघटीत करताले. हें करतना नितळसाण ही ताची पयली अट आशिल्ली. स्वताची नितळसाण, घराची, गांवाची आनी सरभोंवतणची नितळसाण एकदम म्हत्वाच्यो आसात म्हणपाचो हो गांधीजींचो प्रयोग सुफळ जाल्लो दिसता.
टॉलस्टॉय फार्माची निर्मणी
आमी गोरे ह्या मनशाचे इतलेच सुसंस्कृत आनी नितळ आसात हें सातत्यान दाखोवन दिवपाची गरज आसा. हेच भुमिकेंतल्यान गांधीजीन प्रिटोरियांत, ह्या सगळ्या संघर्श करपी काळ्या लोकां खातीर टॉलस्टॉय फार्म निर्माण केलो. गांधीजीन नितळसाणी कडेन समाजीक आनी राजकीय आंगांनी पळयलें. मनशाचें सुसंस्कृतपण आनी व्हडपण हें तांच्या नितळसाणी वेल्यान कळटा असोय म्हत्वाचो संदेश आपल्या ग्राम नितळसाणीचे भुमिकेंतल्यान दिलो. हातूंतल्यान गांधीजीची सर्वोदय चळवळ अस्तित्वांत आयली. जी नितळसाणीचो आदार घेवन ह्या देशांतल्या समाजाक लागिल्ली जातीप्रथेची हळशीक काडून उडोवंक सोदताली.
आवयभास हीच वळख
आवयभाशेच्या संदर्भांत गांधीजींचे विचार राजनितीक वा भावनीक नासून सामकें संतुलीत तशेंच गंभीर आसले. तांच्या मतान हजारांनी मनशांक इंग्लीश शिकोवप म्हळ्यार गुलाम करप अशें मानताले. जाल्यार आवयभास हीच आमची भारतीय म्हूण वळख म्हणपाक ते अजिबांत अनमनले नात. हो लेख ह्या पुस्तकांत वाचूंक मेळटा. तांचे सडेतोड उलोवपान पुराय देशांत तांकां नामना मेळोवन दिली. गांधीजी बनारस ह्या शारांत विद्यापिठांत जाल्ल्या सुवाळ्यांत आपल्या उलोवपांत म्हणटा – ह्या सांजवेळा, ह्या म्हान विद्यापिठाचे स्थापने वेळार, ह्या पवित्र शारांत तुमच्या सारक्या महानुभावां मुखार म्हणल्यार म्हज्या देशवासियां मुखार आमकां दोगांकूय परकी आशिल्ले भाशेंत म्हाका उलोवपाची सक्ती जाता. ही खरें तर उणाकपणाची आनी लजेची गजाल, प्रत्यक्ष सत्ताधारी मुखार आसतना तांच्या मुखार हें अशें उलोवप म्हणल्यार तांकांच आव्हान दिवपा सारकें आशिल्लें. कारण गांधीजी इंग्लीशीचो द्वेश करिनाशिल्ले. पूण निखटे इंग्लीश भाशीक सत्ताधाऱ्यांक लागून आपले आवयभाशे पसून वंचीत दवरप जाता, हो एके तरेन राजसत्तेचो केल्लो निशेदच आशिल्लो. अशे तरेची खर दिसूं येता अशी निशेदाची भाशा आयकुपाची संवय मुखार बशिल्ल्या प्रेक्षकांक नाशिल्ली. व्हॉयसरॉय सायबांक तांचो राग आयलो. तरी गांधीजीन मुखावेलो मुद्दो मांडलो. हें नव्यान स्थापन जावपी विद्यापीठ आमचें आसा. देखून आमचे आवयभाशेंतूच हांगा शिक्षण मेळपाक जाय. कारण आवयभास हीच आमची भारतीय म्हूण वळख आसा म्हणपाचें गांधीजीन सांगलें.
महामानवाचें निसुवार्थ मतभेद
ह्या लेखांत ते बरयतात – व्हड मनशां हीं सदांच आपल्याक जगपाचें कितें तरी एक उच्च ध्येय थारायतात आनी जगतात. भगतसिंग ही भारताचे देशभक्तीची अत्युच्च उंचायेची आदर्श देख. मोहनदास करमचंद गांधी नांवाच्या एका सामान्य आदवोगादांक सुक्तावस्थेंत आशिल्लो एक अद्भूत असो शूर मनीस दक्षीण आफ्रिकेंतल्या वातावरणांत जागो केलो. थंयच्या भारतीय मनशांचेर आनी काळ्या वंशाच्या मनशांचेर जातल्या अन्यायान तो पेटून उठलो. पूण लडपा खातीर तांणी हातांत तरसाद घेतली ना. तर आपलें चारित्र्य, नैतीकताय आनी मनीसपणा विशीं आशिल्ल्या उपाट प्रेम भावानाकूच पयल्या झुजाचें अस्त्र केलें. गांधीजी नांवाचो शूर मनीस पुस्तकाचो अस्सल कोंकणी अणकार अनंत अग्नी हांणी वाचप्यांक करून दिलां. देखून तांकां खेरीतपणान दिनवास.
विशाल सिनाय खांडेपारकार
8080622370
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
