भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भूपिंदर (भूपेंद्र) सिंह हांच्या रुपान काळजाक हात घालपी, भावना जागोवपी आवाजाचो गायक आमचे मदल्यान गेला. आर्त, पेजाद, धीरगंभीर, आयकुप्यांक हालोवपी आवाजाचे गायक तशे दुर्मिळूच. हेर गायकांच्या मानान रसिकांनी तांकां उखलून धरूंक नात, पूण तांचे गायकी कडेन आडनदर करून जावचीना. भूपेंद्र हांची पदां आयकल्यार तांच्या आवाजाची जातकुळी कळटा. दुखेस्त, गंभीर पदांचें तांणी भांगर केलें.
भूपेंद्र मुळांत गझल गायक. मात जगजित सिंह हांचे सारके ते गाजले नात. कारण ते गझलीकूच दसून रावले नात. गायक, संगीतकार ते आशिल्लेच, पूण ते खांपे वादकूय आशिल्ले. हिंदी सिनेमाक सुरवेक गिटाराची वळख गोंयकार वादकांनी करून दिली, पूण 1970 च्या दशकांत हिंदी सिनेसंगीतांत गिटार हाडलें तें भूपेंद्र हांणी. दम मारो दम, चाँद मेरा दिल, मेहबुबा मेहबुबा, चुरा लिया है तुमने, तुम जो मिल गये हो अशा कितल्याशाच गितांनी तांणी गिटार वाजयलां. विशेश म्हणल्यार गायक म्हूण नांव जाले उपरांतूय तांणी तें वाजयलें. खास करून इश्ट आर. डी. बर्मना खातीर. स्वता कोणतरी व्हडलो गायक हो अहंकार भूपेंद्र हांणी केन्नाच बाळगिलो ना. देखून ते गुणांच्या म्हालवजार आपशीच म्हान जाले, कोणें तांकां धाडोवन, बडोवन व्हड केले नात.
भूपेंद्र हांचे बापूय शास्त्रीय गायक. तेच तांचे पयले गुरू. भूपेंद्र हांकां दिल्ली आकाशवाणीचे एके कार्यावळींत संगीतकार मदन मोहन हांणी गायतना आयकले. तांणी तांकां मुंबय आपोवन झुजाचे फाटभूंयेर आदारीत ‘हकीकत’ (1964) सिनेमांत ‘होके मजबूर मुझे…’ हें गीत रफी, मन्ना डे, तलत हांचे वांगडा गावपाक दिलें. देव आनंद हांच्या ‘ज्वेल थीफ’ सिनेमांत ‘ओठों पर ऐसी बात’ह्या पदांतूय ‘शालू’ हो आवाज तांचो. मागीर 7-8 वर्सां उपरांत व्हडली संद मेळ्ळी, ती गुलजार हांच्या ‘परिचय’ सिनेमांत. ‘बीती ना बिताई रैना’ हें तातूंतलें पद
गाजलें. मागीर सिनेमांची रांकूच लागली. खास करून नासिरुद्दीन शहा, स्मिता पाटील, शबाना, अमोल पालेकार हांच्या सिनेमांनी तांकां पदां मेळ्ळीं. गझल वा संथ चालीचें
गीत आसल्यार संगीतकारांची पयली पसंत भूपेंद्रूच आसताली.
तांचीं दिल ढुंढता है (मौसम), एक अकेला इस शहर मे (घरौंदा), करोगे याद तो (बाजार), थोडी सी जमीन (सितारा), किसी नजर को तेरा (ऐतबार), बिती ना बिताए (परिचय), नाम गुम जायेगा (किनारा), कभी किसी को मुक्कमल (आहिस्ता आहिस्ता), दो दीवाने शहर में (घरौंदा), जिंदगी मेरे घर आना (दुरियाँ), हुजुर इस कदर (मासूम)… ह्या पदांनी तांकां चड नांव मेळोवन दिलें. खास करून 1970-80 चें दशक तांणी गाजयलें. भूपेंद्र हांणी कोंकणींतूय गायलां. सोबित आमचें गोंयें, खरो गोंयकार, गावडो हांव कुणबी हांव हीं तांचीं पदां गोंयकारांनी उखलून धरल्यांत.
भूपेंद्र आर. डी. बर्मन हांच्या आॅर्केस्ट्रांत गिटार वाजयताले. ‘हकीकत’ सिनेमांत तांणी भुमिकाय केल्या. तांकां गिटार, व्हायोलीन वाजोवपाक आवडटालें. आर. डी. सयत साबार संगीतकारांनी तांचे कडल्यान वाजोवन घेतलां. भूपेंद्र हांणी अल्बमूय काडले. ‘वो जो शायर था’ हो गाजलो. ‘नाम गुम जाएगा’ ह्या अल्बमांत तांणी लता, किशोर कुमारा सांगाताक गायलां. गायिका मिताली मुखर्जी ही तांची घरकान्न. दोगांयच्यो गझल गायनाच्यो कार्यावळी देशभरांत गाजल्यात. साबार तरांचीं पदां भूपेंद्र हांणी गायलीं, पूण तांकां प्रसिद्धी मेळ्ळी, ती गंभीर पदां खातीर.
मुहंमद रफी (दिलीपकुमार, देव आनंद), किशोर कुमार (राजेश खन्ना, अमिताभ), मुकेश (राज कपूर), उदीत नारायण (शाहरूख खान, आमीर खान) अशा कांय गायकांक नायकाचो आवाज म्हूण लोकांनी उखलून धरले. मात भूपेंद्र हांकां तें भाग्य मेळ्ळें ना. मात पद लागलें काय तें भूपेंद्राचें हें रोखडेंच कळटा. कलात्मक
सिनेमांनीच तांची पदां चड. तींय बी पार्श्वसंगीत वा टायटल साँग म्हणटात, तसलीं. तांच्या मरणान एका वेगळ्या आवाजाक भारतीय संगीत रसिक मुकल्यात. भूपेंद्र सिंह हांकां आर्गां.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
