भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सोशल मिडियाक लागून हालींसराक जायते जाण बरोवंक शिकल्यात. खूब जाण वेगवेगळ्या माध्यमांतल्यान काणयो, कवनां बरोवंक लागल्यात. खर्यांनीच तोखणायेची खबर ही आनी हे खातीर सोशल मिडियाचें बरें जावं म्हणचेंच पडटलें. पूण, हें सगळें बरयतना तांकां व्याकरण म्हणून कितें आसता हें मात खबर ना काय दिसता…… आनी कोणेय व्याकरण चुकलां म्हणून सांगलें तरी तें मानपाची तांची तयारी आसना. उरफाटें तांकां तशें सांगतल्याचो राग येता. आतां नव्यान बरयतल्याचें एकवेळ समजूं येता पूण जांणीं तांकां समजावन सांगपाचें ते शिक्षकूय जर व्याकरणाची गरज ना म्हणूंक लागले तर कशें जावपाचें? तुमी व्याकरणाच्यो चुको काडटात जाल्यार आमी इंग्लिशींतल्यान बरयतात म्हणपीय लोक आसात. हाचो अर्थ इंग्लिशीक वा हेर खंयचेय भाशेक व्याकरण लागता हें तांकां घडये खबर नासुंये.
कांय लोक अशे आसात जांकां व्याकरण शिका म्हणल्यार बरोवपी कोंकणीक पयसावतलो हाची भिरांत दिसता. आनी देखून झक मारलें तें व्याकरण अशेंच कितेंतरी तांचें मत आसता. आतां व्याकरण फकत कोंकणीकूच नाका काय हेर खंयचेच भाशेक नाका ताची फोडनिशी जाल्यार बरें जावपाचें. जर हेर भाशांक व्याकरण गरजेचें जाल्यार कोंकणीकूच तें कित्याक नाका तें कळना. आमचे कांय लेखक तर अशे आसात तांकां र्हस्व, दीर्घ, लींग, अनुस्वार खंय दिवप हांची कसलीच जाण ना. आनी ताणीं केन्ना तें समजून घेवचो यत्नूय केलोना काय दिसता. कांय जाण तर कोंकणी विशय घेवन डिग्री घेतिल्ले आसात. जाणीं तांकां शिकयलां तांकां तरी हाची जाण आसा मूं असो एक प्रश्न पडटा. आनी जेन्ना कांय शिक्षकूच व्याकरण नासल्यार जाता म्हणटात तेन्ना तर ह्या प्रश्नाक बळकटी येता.
इतलो तेंप कोंकणींत व्याकरण खंय आसा, शब्दकोश खंय आसा ह्या प्रश्नांक जापो दिवपाकूच खर्च करचे पडटाले. आनी आतां जेन्ना कोंकणीत सगळें असुदाय मेळटा तेन्ना हे सभागे व्याकरण कित्याक जाय? कशेंय बरयलें म्हणून कितें जाता? ते बरयतात तें खूब जालें, करात तांची तोखणाय म्हणटात. तांकां कोणाचीय चूक दाखोवन दिवप म्हणल्यार तांचो दुस्वास केल्लेवरी दिसता. हे बरोवपी व्हड जायत आनी जे कोण तथाकथीत प्रतिभावंत आसात तांची बरोबरी करीत ह्या भंयान ते व्याकरणी चुको काडटात अशें तांचें मत.
पूण असो विचार करपी एक चितनात, जर तांकां असो भंय आसलो जाल्यार ते तांकां सुदारपाचे, तांच्यो चुको नदरेक हाडपाचें काम कित्याक करपाचे? ते व्हड जावचे, ते चुकचे न्हय, ताणीं आपणाली बरोबरी करची इतलेंच न्हय तर ते आपणाकूय मुखार वचचे ह्या हेतून ते सांगतात म्हणपाचें हांकां कशें कळना हाचें अजाप दिसता.
कांय जाण तर कोंकणीक दुसरे भाशेची बोली करतलेच म्हणून पेटून उठल्यात काय दिसता. कोंकणी बरयतना वा उलयतना लेगीत ते दुसरे भाशेचें अनुकरण करतना दिसतात. हातूंत आमच्या कांय राजकारण्यांचो आस्पाव जाता. कोंकणीचें एक खाशेलेंपण आसा म्हणपाचें हे लोक विसरतात. कोंकणी उलयतना वा बरयतना कांय कडेन क्रियापदाची गरज पडना. पूण कांय लोक तीन-तीन क्रियापदां घालून उलयतना आयकूंक येता. आनी आमी तांकां सुदारपाचे सोडून तांचीं फकणां करून सोडून दितात. हें जर अशेंच उरलें जाल्यार कोंकणीची गत कितें जातली?
आमच्या जाणटेल्यांनी कोंकणी ही भास म्हणून पटोवन दिवपाक जायत्यो खस्तो खाल्यो. कितल्योश्योच पिळग्यो तातूंत खर्चल्यो. आज जी कोंकणी आसा ती अशीच मेळूंक ना. ताणीं जर खस्तो खाय नासतना फकत साहित्यूच रचिल्लें जाल्यार कोंकणी साहित्यांत कितली तरी भर पडपाची. कितलीं तरी इनामां आमच्या वांट्याक येवपाचीं. पूण ताणीं आपणालें जिवीत कोंकणी खातीर झरयलें आनी आमकां सगळें आयतें दिलें. जर कोणाक तें नाका आसत तर तांचे येत्न फुकट गेले म्हणपाचे? कांय जाणांक व्याकरण कळना आनी शिकपाचीय इत्सा ना ते आपणालें अज्ञान वार्यार पडत म्हणून हाची गरजूच ना म्हणिनात मूं? जेन्ना आमचे अवार्डीच सारके शिकून घेनात तेन्ना त्या ‘केलें गेलें वयतलें’ म्हणप्यांक नांवां दवरपाचो वा तांचीं फकणां मारपाचो अधिकार आमकां ना काय दिसता. कोणाकूय जर सारकें बरय म्हणून सांगतले तर आमी पयलीं सारके आसचे पडले ना? आमकांच व्याकरण कळना जाल्यार आमी आनी दुसर्यांक कितें सांगतले? जे शिक्षक व्याकरण कळना जाल्यार जाता म्हणटात ते भुरग्यांचो फुडार कसो घडयतले काय?
जे फकत पगाराचेर नदर दवरून जियेतात तांचे कडसून व्हडल्यो अपेक्षा बाळगुपांत अर्थ ना. पूण आमचे कडेन अशेय शिक्षक आसात जे भुरग्यांक घडयतले म्हणुनूच शिक्षक जाल्यात. भुरग्यांनी शिकून शाळेचें आनी पर्यायान शिक्षकाचें नांव वयर काडचें अशें दिसपीय शिक्षक आसात. हाणीं व्याकरणाचेर भर दिवचो अशी आमची इत्सा. कांय जाणांनी एकठांय येवन हालींच यू ट्युबार व्याकरणाचे कांय पाठ घाल्यात. ताचो फायदो जायते जाणांक म्हणल्यार शिकून घेवपाची इत्सा आशिल्ल्यांक जातलोच. कोंकणी भाशा मंडळूय जायते उपक्रम करता. तांच्या यत्नांक यश येवं आनी नव्यान बरोवप्यांक व्याकरण बरे तरेन कळूं इतलीच अपेक्षा. जे कोण व्याकरण गरजेचें न्ही म्हणटात ताणींय सारको बरो विचार करून व्याकरण शिकून घेवचें अशी नमळायेची मागणी.
सोशल मिडियाचेर चुको करतात त्यो बर्यो आसा, पूण पुस्तक उजवाडाक हाडटना तरी ताचेर इल्ले संस्कार करून घेयात. तुमचें पुस्तक वाचपी त्यो चुको तश्योच मुखार व्हरतले हाची जाण दवरात.
अभयकुमार वेलिंगकार
9423884687
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
