भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(ह्या पुरस्कारा उपरांत रोखडेच म्हाका आदिवासीसेवक, बेन मेहता पुरस्कारय मेळ्ळे…. आतां मुखार…)
उपरांत 1992 वर्सा आनीक एक घडणूक घडली. तेन्ना फ्रांन्सा सावन डॉ. बार्थिलेमी हेमलकसाक सोयरे म्हण आयिल्ले. ते पयलीं आनंदवनांत बाबांक मेळपाक गेल्ले. थंय तांकां आमच्या प्रकल्पाविशीं कळ्ळें, म्हुणून ते हांगां आयले. ते आयले तेन्ना सदां भशेन आमच्या तपासणेघरांत खूब पेशंट आशिल्ले. तांणीं कांय फोटू काडले. तांच्या घरकान्नीन डॉ. अल्बर्ट श्वाझ्ट्झर हांच्या वांगडा काम केल्लें.
आफ्रिकेंत 1950 च्या दसकांत डॉ. श्वाझ्ट्झर हांणी सामक्या प्रतिकूल परिस्थितींत वैजकी उपचारांचें काम केल्लें. त्या खातीर तांकां नोबेल पुरस्कार मेळिल्लो. मोनॅको सरकारान तांचेर पोस्टाची तिकेटय काडिल्ली. आमचें काम पळोवन डॉ. बार्थिलेमी खूबच प्रभावित जाले. डॉ. श्वाझ्ट्झर हाणीं जे परिस्थितींत आफ्रिकेंत केलें तें काम आनीक 1992 त आमी करताले ते परिस्थितींतलें काम हातूंत खूबच समानताय आसा, अशें डॉ. बार्थिलेमीक दिसतालें. त्याच दिसांनीं कोलकत्यांतल्या कोणेंतरी आमचेर ‘श्वाझ्ट्झर कपल ऑफ इंडिया’ ह्या माथाळ्यान एक लेख बरयिल्लो. त्या खातीर आमचो भोवमान करून आमचेरय स्टॅम्प काडचो, अशी मागणी करपी एक लेख ताणीं तयार केलो आनी श्वाझ्ट्झर हांचो स्टॅम्प काडपी मोनॅको सरकाराक धाडून दिलो. डॉक्टर बार्थिलेमी फ्रांन्साचे, पूण ही मागणी तांणी मोनॅको सरकारा कडेन केल्ली. मोनॅको हो फ्रांन्साच्या शीमेक तेंकून आशिल्लो एक ल्हानसो देश.
डॉ. बार्थिलेमीन आमच्या नांवाची शिफारस केल्या उपरांत मोनॅको देशान हे मागणेचेर विचार सुरू केलो. पूण फकत डॉ. बार्थिलेमील्या भंरवशाचेर सरकार कसो निर्णय घेतलें? ताका लागून तांणीं भारतांतल्या फ्रेंच राजदूताक डॉ. प्रकाश आमटे कोण ताची म्हायती काडात, अशें सांगलें. पूण ताका तरी आमची म्हायती कशी आसतली? मागीर तांणीं केंद्र सरकारा कडेन संपर्क केलो. तांकां थंयच्यान कळ्ळें की हे दोतोर महाराष्ट्रांत काम करतात. मागीर हळूहळू मुंबयच्यान गडचिरोलीच्या कलेक्टराक रकाद आयलो, की आमटे हांची म्हायती कळयात. तांणीं हातासकलच्या कर्मचाऱ्यांक म्हायती भरपाचे फॉर्म घेवन आमचे कडेन धाडले. तांकांय ही म्हायती कित्या खातीर जाय तें सारकें खबर नासलें. हांवें फॉर्म भरून म्हायती धाडून दिली. ती ह्या स्टॅम्पा खातीर जाय आशिल्ली हाची कल्पना आमकां कोणाकच नासली.
हांवें धाडिल्ली म्हायती मेळ्ळ्या उपरांत सरकाराकय अशें दिसलें की आमचें काम तिकेट काडपा इतलें व्हड आसा. पूण आमकां हाचो कांयच पत्तो नासलो. ह्या सगळ्या घडणुकांची म्हायती आमकां डॉक्टर बार्थिलेमी हाणीं दिली. तिकेटे खातीर फोटू धाडपाकय सांगलें. पूण आमचे कडेन आमचे फोटू खंयचे? मागीर तांणीं इश्टांचीं नांवां विचारलीं. प्रकल्पांत येवन गेल्ल्या चार- पांच जाणांचीं नांवां आनी पत्ते हांवें दितकच तांणीं पत्रां बरोवन तांकां फोटू धाडपाक सांगलें. तांतूतलोच एक फोटू वेंचलोय. हे सगळे आमकां खबर नासतना भायल्या भायर जाल्ल्यान आमी हें विसरूनय गेले.
मोनॅको सरकारा कडल्यान आमचेर आयिल्ल्या तिकेटेचीय गजाल मजेदार आसा. मोनॅको सरकारान 24 ऑक्टोबर 1995 वर्सा ‘श्वाझ्ट्झर कपल ऑफ इंडिया’ अशें आमचें वर्णन करुन दोगांचेरय स्टॅम्प काडलो खरो, पूण आमकां तांणीं ‘ऑफिशिअली’ कांयच कळयलेंना. व्यं. न. कुलकर्णी हे स्टॅम्प एकठांय करपाचो छंद आशिल्ले एक मनीस नागपूरांत आशिल्ले. आमचेर अशी तिकेट काडल्या, हें तांकां कळिल्लें. ही बातमी हेरांकय कळची म्हुणून तांणीं ‘तरुण भारत’ दिसाळ्यांत ह्या विशीं एक ल्हान बातमी दिली. पूण माथाळ्यांत आमचें नांव नाशिल्ल्यान ती कोणाच्याच लक्षांत येवंक नासली. आनंदवनांत तरुण भारत घेतात, पूण थंय लेगीत ती बातमी कोणें वाचलीना.
‘सोमनाथ’ प्रकल्पांत कोणेंतरी ती बातमी वाचली आनी आनंदवनांत फोन केलो. तेन्नाच सगळ्यांक ह्या तिकेटे विशीं कळ्ळें. मागीर तीच बातमी ‘लोकमत’ दिसाळ्यांत मोटी करुन फोटू सयत छापून आयली. त्या उपरांत लोक तिकेटी विशीं विचारूंक लागले. पूण तिकेटी विशीं आमकांय तांच्या इतलेंच खबर आसलें. निमाणें कडेन विकासान मोनॅको सरकाराक पत्र बरोवन विचारतकच तांचे कडच्यान पत्र आनी तिनशीं तिकेटी आयल्यो. ह्या तिकेटी खातीर आमच्या कामाची दखल अंतरराष्ट्रीय पांवड्याचेर घेवपाक लागले.
(मुखार चलता)
प्रकाशवाटा (मूळ लेखक : डॉ. प्रकाश आमटे)
देविदास गजानन नायक
98505 35051
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
