राग आनी हात, संयम ना जाल्यार गोबोर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जिवितांत केन्ना कितें घडत हें कोणाक कळ्ळां? कळिल्लें जाल्यार हांव म्हूण खंय, म्हाका जाय तशेंच वागत आशिल्लें? पूण आमगेल्या हाका कळत जाल्यार न्हय?

“आवयस त्या वेळार हांवें आनी कितें उलोवपाचें आसा? ना गे धुवे, नारे पुता, ना गे बाये, ना रे बाबा”
ह्यो तिडक्यो? थंड, गुणी असो मनीस लेगीत हें करता.
जिवितांत केन्ना कितें घडत हें कोणाक कळ्ळां? कळिल्लें जाल्यार हांव म्हूण खंय, म्हाका जाय तशेंच वागत आशिल्लें? पूण आमगेल्या हाका कळत जाल्यार न्हय? ना त्या वेळार तागेले तकलेन आयलां तेंच खरें. आमी आनी कितें भासाभास करप न्हय? हो राग आनी हात एकदम तेंगशेर पावतात. तो संयम सुटल्यार आमी उरत काय ना ही परिस्थिती निर्माण जाता. आमी त्यावेळार ओग्गीच रावचें हें तंत्र वापरतात. आमगेर हें अशेंच. आमी चुकून उलयत जाल्यार तो हात असो की हातांत आसा तें शेंवटून मारले अशें समज. तो थंड करपाची कला हांवें म्हज्या आंगाक लायल्या तें मात सत खरें. नाजाल्यार रागाचें मस्तक आनी तो हात उबारलें वतात. ही समज घरान पळयतल्यांक बी आपसुकूच आयल्या. तांकां तो वेळ कसो निस्तोरून घेवप हाची संवय जाल्या. हय तर हें जाय. नाजाल्यार तो राग आनी तो हात घरांत खंयची स्थिती निर्माण करतली हें सांगूंक जाता?
कांय गजाली आपल्याकूच नियंत्रण दवरून करूंक कळपाक जाय हें सत. मस्तक तापलें की कितेंय घडटा आनी तो हात बी मस्तका वांगडा आपूण न्हिवोवन घेता. हाचो परिणाम एक तर बरो वा एकतर, कितें जाता जाणांतूच. एक तांडव निर्माण जाता. तांडव रूप आतांच बरें चलिल्लें आतांच कितें जालें अश्या प्रस्नांचेर पावयता. गरजे प्रमाण मनीस आपलीय तकली थंड गरम करून घेता. तो प्रसंग जावन वता जो आपणें केन्ना मनांत लेगीत हाडूंक नासता. रागाच्या भारार उकल्लो हात, तें रूद्र रूप तुकाय फोणांत घालता. तुका घालता तो घालता आनी तुज्या बरोबर तुज्या घरातल्यांकूय. ‘क्रोध नष्ट करे सारे,संयम ठेवा रे ” हें अशें खंय खंय घडटा आनी कसल्या कसल्या रुपांनी घडटा तें ती ती परिस्थिती बेस बरी जाणा.
देव रचणूक कितें ही? मागीर अशें कित्याक? बारीक शी गजाल घडली आनी शांत, आपल्या कुटुंबाचो भार घेवपी, आपल्याचेर विस्वास दवरून आपलीं आसात. आपूण तांचो एक आदर आनी आदार आसा हें खबर आसता म्हणून बरोच चलता. पोटा पाण्याचें सगलें पळयता. आनी अश्या मनशांचें जिवीत नश्ट करपाक तें नियंत्रण, तो संयम ती घातक वृती मनांत नासतना आयुश्य पिड्ड्यार करपाचो पांवडो चडयता. कितें सपनां आशिल्लीं? आपूण कितें करपाचो आशिल्लों आनी हे म्हजे कडसून घडलें कशें अशें आपूणच चितूंक बसता. कोणें चितिल्लें की अशें जातलें ? खुद्द ताणें तरी खंय चितिल्लें की हो व्हड प्रकार घडटलो. आतां ताका उपाय हो वेगळो जाता. दीस, आठवडे, म्हयने, वर्सां वतात. कोण कोण सालवार करपाचे यत्न करता तोवूय त्रासांत पडटा. मात्सो कितें हाताचें कोपर लागलें तें चुकून लागलें हें कळ्ळें तरी तुजें आपले बाचाबाची करून फुडें व्हरपाचे संवयेर तें वाडयतात. मागीर एक तर जीव वता, एक तर तुका दुखापत जाता. दुसरी बाजू समज दिवंक वता तरी ते भोग! आनी कितें आमी खंय कितें केलां? पानार वाडलां तें अन्न म्हजें. पानार वाडून घेता तें म्हजें. एक थापट आनी एक तापटसाण पूण तुका जितेंपणी मारता तर तांच्या फामिलीक तो मरून वतकूच मारता. कितलो तो वायट प्रसंग जाता?
संवसार पयसो जाला. काय वृत्ती भाश्य चड करतात. तांबडो रंग चडूंक लागता. ह्या चडटल्या रुपान फुड्यान उबो आशिल्ल्यांचेर मारिल्लें ते अशें बसता की तो थंयच निणनिणटां. आनी तुजी ख्यास्त तुका भोगची पडटा.
पिराय कितें? जालें तें भयंकर जाल्यार ताका उपाय कांय उरना. ते भोग तुजे आसातूच. पूण तुजें जे आसात तांकांय खूब.
इतलेंच मनांत येता की आमीच आमचेर अशी स्थिती निर्माण करून घेतात काय? कित्याक वाद जातात? जालें तें मुद्दाम कोण करतात? मुद्दाम करता ताका तो पर्याय ना. पूण जर मुद्दाम जावंक ना जाल्यार समजून घेवप कित्याक ना? कुस्कुटा खातीर कितें घडटलें हाचो अदमास बी ना. वाड करता तेन्ना घडटा आनी ते कर्मभोग तुजे न्हय तर तुज्या पानार बरयतल्याचे अशेंच दिसता. त्या त्या प्रसंगा वेळार तेंच घडटा ताका उपाय आसा?
वाद कसले केले? स्वताच्या भावाक लेगीत वळखनात. राग आनी हात उबारलो आनी घडलें वता. प्रत्येक घडिल्ल्यो शिमो ह्यो अश्यो की तूं तुजें अस्त्तित्व घडचे पयलीं….

सोनाली सु. पेडणेंकार
9923046779