बाजारांतली गजगज धोक्याची

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

म्हापशें बाजारांत ‘व्हेंडर झोन’ केन्ना जातलें? खूब- खूब वर्सां पयलीं, तें जातलें अशें आयकूंक येतालें.

म्हापश्यां आयतारा सांजवेळा घडिल्ले घडणुकेन बाजारांतल्या अतिक्रमणाचेर उजवाड पडलो. एका तरणाट्यान गळो कापून आत्महत्या करपाचो यत्न केलो. बस स्टॅण्डा पसून फक्त 100 मिटर अंतराचेर हें जालें, पूण थंय एम्बुलन्स व्हरपाक मेळूंक ना. अखेरेक पुलिसांनी 108 कर्मचाऱ्यांचे मजतीन ताका स्ट्रॅचराचेर घालून बस स्टॅण्डाचेर हाडलो आनी जीएमसींत धाडलो. म्हापसा हें व्हडलें शार. थंय ही परिस्थिती. हेर कडेन म्हूण वेगळें चित्र ना. घराघरांनी मातयेच्योच चुली!! सगल्या बाजारांनी मेळटा थंय म्हाल मांडून बशिल्ले वेपारी. लोकांकूय हाची संवय जाल्या. निदान आतां तरी सरकारान हाचे आड खर उपाय घेवपाक जाय. ही बेशिस्त, कितलो तेंप चलोवन घेतले?
भर बाजारांत शेंकड्यांनी लोकां सामकार विक्रेत्या कडले सुरयेन गळो कापून आत्महत्या करपाची ही राज्यांतली घडये पयलीच घडणूक आसतली. बाजारांतल्या बंद दुकानांनी आत्महत्या जाल्यात. हो सुरी मारपी विक्रेतो काय आनीक कोण? हें करपा फाटलें कारण कितें? हांचो सोद पुलीस घेतलेच. पूण तो मेरेन म्हापशेंचो हो विस्कटिल्लो बाजार जाग्यार घालपाचें काम पालिकेक करचें पडटलें. हांगा जाय ती इत्साशक्त, सातत्य. चार दीस केलें आनी उपरांत ‘ये रे माझ्या मागल्या…’, असले प्रकार नाकात. मंत्री बी येवपाचो आसल्यार संवसारांत खंयच पळोवंक मेळची ना, इतली नितळसाण, शिस्त बाजारांत दिसता. मात, उपरांत आडायिल्लें घाणयारें उदक परत नितळ उदकांत मिस्तुराद जावचें, तशें घडटा. सरभोंवतणी जितो मूस नासतनाय जो नेम, कायदो पाळटा, तोच खरो नागरीक. म्हापशेंच्या विक्रेत्यां विशीं ना उलयिल्लें बरें. ते अशे तरेन बसतात की दुकानां आशिल्ल्या वेपाऱ्यांक पसून तांचो त्रास, मनस्ताप जाता. गिरायकांक मेकळेपणान भोंवपाक मेळना. पयर एम्बुलन्स व्हरपाक मेळूंक ना, ती हाकाच लागून. वचपाक वाट खंय आसा? जळां मळा किरकोळ सामान घेवन बशिल्ले विक्रेते.
खंयचीय पालिका, पंचायत नवें मार्केट बांदता, तेन्ना ते इमारतींत विक्रेते बसपाक तयार नासतात. आमकां गिरायक जावचें ना, हांगा तें येवचेंना, अशें तांचें मत. म्हाल दर्जेदार, ताजो आसल्यार गिरायक वाट सोदीत येताच. मागीर विक्रेतो खंयूय बसूं. आतां सगल्यां कडेन गाडयो. तीन- चार किलोमिटर पयस वचून अमुकच दुकानांतल्यान म्हाल घेवपी गिरायकां आसात. ते खातीर विक्रेत्यान मात विस्वास जोडचो पडटा. तेन्ना पालिका, पंचायत अधिकाऱ्यांनी हे बाबतींत कडक रावंक जाय. हांव हांगाच बसतलों, थंयूच बसतलों, हे विक्रेत्यांचे लाड आतां पुरो. म्हापशें बाजारांत ‘व्हेंडर झोन’ केन्ना जातलें? खूब- खूब वर्सां पयलीं, तें जातलें अशें आयकूंक येतालें. भायर कपडे, फळां, खेळणी बी घेवन बसपी विक्रेत्यांक थारावीक जागे दिवपाक जाय. जाग्या भायर तांणी म्हाल दवरपाक जायना. जमतलें हें म्हापशें पालिकेक? हेर पालिका, पंचायतींनीय हाचेर विचार करचो. गिरायकांक पोतयो सांबाळीत भोंवपाक मेळपाक जाय. एम्बुलन्स, फायर ब्रिगेडीक वचपाक वाट जाय. खंयूच ताका आडमेळीं येवंक जायना. बाजारांनी सगलेच अतिक्रमण करतात. पालिकेचे कामगार वर्साक एक- दोन फावटी मेळत थंय दवरिल्लो म्हाल जप्त करतात, तितलेच. तपासणीचें काम आसता, तांणी सप्तकाक एक फावटी तरी अचकीत फावट मारची. मागीर ते पुलीस जावं, अन्न आनी वखदां प्रशासन अधिकारी वा पालिकेचे कामगार. कामा कडेन आळस नाका. विक्रेत्यांनीय धंद्या कडेन फकांडां करचीं न्हय. सोपो भरतात, च्यावेक म्हणून कोणाच्या हातार कितें दवरतात, तरीय पालिकेचे नेम पाळप तांकां बंधनकारक. विशेश म्हणल्यार हे चडशे विक्रेते परप्रांतीय. थोड्यांनी 3 – 4 शारांनी दुकानां पसून घेतल्यात. आपल्या घरच्यांक, सोयऱ्यांक हाडल्यात. हरकत ना. पूण बाजारपेठ ही नीट, नितळ आसपाकूच जाय.
कांय म्हयन्यां पयलीं दिवचले भायल्या आनी भितरल्या विक्रेत्यां मदीं बाजाराच्या दिसा मारामारी जाल्ली. कारण वेगळें आशिल्लें. पूण हांगाय मेळटा तशे बसपाचे प्रकार चल्ल्यात. म्हापशें सयत सगल्याक व्हेंडर झोन जावंक जाय. म्हणटकच बाजाराक शिस्त येतली. विक्रेते रिकामी कियोस्क, दुकानां कित्याक घेनात, ताचे फाटलीं कारणां सोदपाक जाय. कांय गांवांनी बाजाराचो अमूक दीस आसता. पूण आतां हेर दिसांनीय बाजारांत विक्रेते, गिरायकांची गर्दी आसता. हालींच्या वर्सांनी तर सांजवेळा 6 ते रातचीं 8 मेरेन बाजार फुलिल्लो आसता. शुक्रार हो म्हापशेंच्या बाजाराचो दीस, पूण थंय आयताराय तितलीच गर्दी जाता. म्हणटकच विकप्यांक वळण हें लावपाकूच जाय. सबयार्ड वा हेर कडेन बाजाराचो विस्तार करपाक मेळटा जाल्यार पळोवंक जाय. बाजारपेठ जाग्यार पडली जाल्यारूच एम्बुलन्स, फायर ब्रिगेडीक घडणुकेच्या वेळार नीट भितर येवपाक मेळटलें. नाजाल्यार हाचो फटको वेपाऱ्यांकूच बसतलो, हें मतींत दवरल्यार बरें.