भांगरभूंय | प्रतिनिधी
स्त्री पर्व
(ताणें केल्लो अपमान तिणें ओग्गी रावून सोंसलो आनी थंय सावन उठून एके कुशीक वचून बसली. तिका एकटीच बशिल्ली पळोवन कृष्ण तिचे कुशीक वचून बसलो. अशें तरेन कुरुक्षेत्रातलें झुजा उपरांतचें करपाचें निमाणें कार्य सोपलें…. आतां मुखार…)
कर्ण आपलो व्हडलो भाव आशिल्लो हें कळ्ळ्या उपरांत युधिश्टीराक आपणें हस्तिनापूरांत वचून शिंवासनाचेर बसचें अशें दिसना जालें. नाका तें राज्य आनी नाका तें शिंवासन असो विचार ताच्या मनांत येवंक लागलो. कृष्णाक युधिश्टीराची मनस्थिती कळ्ळी आनी तो दुसऱ्या दिसा पांडवांक घेवन झुजा मळाचे कुशीक जे सुवातेर घायेस्त भीष्माक दवरिल्लो थंय आयलो. सगले जाण ताच्या पाया पडले. भीष्म मरणाचे वाटेर आशिल्लो. ताका उलोवपाक लेगीत शक्त नाशिल्ली. खरें म्हणल्यार तो इतले दीस जिवो रावलो हेंच एक व्हडले अजाप आसलें.
कृष्णान भीष्माक म्हणलें, ‘युधिश्टीराक सगल्या संवसाराचो उबग आयला. आपले खातीर हजारांनी मनीस मेले हाचे पाप आपल्या माथ्यार आसा अशें ताका दिसता. हस्तिनापुराच्या शिंवासनाचेर बसचें अशें ताका दिसना. तूं ताका दोन शब्द सांग.’ तें आयकून भीष्मान युधिश्टीराक म्हणलें, ‘धर्मा तुजो बापूय पंडू हो कुरुंच्या राज्याचो राजा आशिल्लो. तूं ताचो व्हडसो पूत ह्या न्यायान हस्तिनापूराचेर तुजो अधिकार आसा. त्या न्यायानूच तुका इंद्रप्रस्थ दिल्लें. दुर्योधनान तुका फटोवन इंद्रप्रस्थ तुज्या कडल्यान ओरबडून घेतलें. तुजेर अन्याय जालो म्हूण तूं झूज करपाक उबो रावलो. तुवें पांच गांव तरी आपणाक दी अशें मागणें केलें, पूण तेंय दुर्योधनान आयकूंक ना. तेन्ना झुजांत जे कोण मेल्यात तांच्या मरणाचें पाप तुका लागना. तें लागता दुर्याधनाक आनी धृतराष्ट्राक. अन्याय जाता हें दिसून लेगीत ताका विरोध करिना जाल्यार तोय व्हडलो गुन्यांव. तो गुन्यांव हांवेन केला. तें पाप म्हज्या माथ्यार आसा. पूण तुवें कसलेंच पाप करूंक ना. तेन्ना नितळ मनान तूं हस्तिनापूराचो स्विकार कर. बरो राजा जा. प्रजेक वेवस्थीत न्याय दी, तांका सुखांत दवर. राज्याची उदरगत कशी जातली हाचो सदांच विचार कर. तुजे दुस्मान तुज्या राज्याचेर वायट नदर दवरचे ना हाची जतनाय घे. हें सगले तू करशीत जाल्यार एक बरो राजा म्हणून लोक तुजी सदांच याद काडटले.’ इतलें सगलें उलयता म्हणसर भीष्माक धांप लागली आनी तो दोळे धांपून ओगी रावलो. ताका आनीक उलोवपाचो त्रास जावचो न्ही म्हणून कृष्ण भीष्माचो निरोप घेवन पांडवा सयत परत शिबिरांत आयलो. भीष्म आनीक चड दीस काडचो ना हें पांडवांच्या लक्षांत आयिल्लें. ते खातीर तांणी कांय दीस कुरुक्षेत्रांतूच रावपाचो निर्णय घेतलो.
पांडवांक दिशिल्ले तशेंच जालें. दोन-चार दिसांनी भीष्म हो संवसार सोडून गेलो. धृतराष्ट्रान ताका अग्नी दिलो. ताणेंच मागीर भीष्माच्यो निमाण्यो क्रिया थंयच्या तळ्याचे देगेर केल्यो. आपल्या आज्या वांगडा घालयल्या तांचे भुरग्यांपणातले जिणेची याद जावन पांडव व्हडल्या व्हडल्यान रडूंक लागले. पूण विदूरान आनी कृष्णान तांकां हळूहळू शांत केले. सगल्यो धार्मिक विधी जाल्या उपरांत धृतराष्ट्र, विदूर, पांडव, कृष्ण, सात्यकी आनी कुरू घराण्यांतलीं सगलीं बायलां कुरुक्षेत्रासावन हस्तिनापूरांत आयलीं.
मुखार चलता
अनिल नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
