एक संद

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जिवीत आमकां दरेकल्याक बरें जिवीत जगपाची संद दिता. ती म्हणल्यार जिवीत जगप ही एक कला, आनी ती खरी.

दरेकल्याक एक सांगाती जाय. केन्ना केन्ना सूख वांटून घेवपाक, वा केन्ना दुख्ख समजून घेवपाक. आमी अणभवतात तीं सूख आनी दुख्खाचीं व्याख्या मनशा कडल्यान दुसऱ्या मनशा कडेन बदलत आशिल्ल्यान आनी तेन्ना लेगीत हट्टीपण वाटेर येता. केन्ना केन्ना आमी कितलेंय यत्न केले तरी आमचे वांगडा रावपाक कोणूच तयार आसना हें आमकां समजना. ह्या वेळार आमी आमच्या जिविताचेर असंतुश्ट जातात. आमकां हें लक्षांत येना, आमकां हें दिवन सृश्टीकर्त्यान आमकां आमचे भितरल्या बळग्याची परिक्षा घेवपाची संद दिल्या.
धा दिकांनी संद हात वयर करून आमकां साद घालता. आमकां सांगात दिवपी कोणूच नाशिल्ल्यान सगले पर्याय आमचे मुखार उक्ते आसात. अशे परिस्थितींत आमी आमचो प्रवास चालूच दवरचो, आनी जिणेंत येवपी परिक्षांनी दोन पावलां मुखार वचपाक शिकपाक जाय. आमी जिणेंत जाय तें साध्य करपाक पयलें पावल उखलचें पडटलें. तें ध्येय साध्य जायसर चलत रावचें. कारण जिणेंत अपेसांत पडपी लोक म्हळ्यार सुरवेकच धवो बावटो दाखोवन झूज अर्दवट सोडून शरण वचपी. कोणाक वांगड मेळ्ळो जाल्यार ताचे कडेन तुमची उपकाराची भावना उक्तावची. जर एखाद्याची बरी इत्सा आसत जाल्यार ताणें ती देवाची कृपा म्हणून पळोवची, आनी जर कोणूय तुमकां गाळी संवता आसत जाल्यार केन्ना केन्ना तुमकां ताचे विशीं वायट उलयनासतना स्वताचे सावळीत चलचें पडटा.सगल्यां कडेन जें जिवीत आसा तें इतलें सादें… सोंपें आसा.. आनी तें आमी सहजतायेन तें आसा तशें मान्य करूंक शकतले जाल्यार आमकांच बेस बरें. मनशाच्या जल्मा विशीं आमची तत्वगिन्यानी वचनबद्धताय फक्त आमची मनीसपण सांबाळपा खातीर जगपा इतलीच सादी आसूंक जाय. आमचें सगलें जिवीत आमी वेळोवेळ करतात त्या निवडींतल्यान घडटा.
आमच्या जिवितांत येवपी दरेक मनीस आनी तांचे कडेन आमचो संबंद हो आमच्या जिविताच्या दर एका वेगळ्या पानावेलो एक वेगळो रेकॉर्ड आसता, ह्या व्हड संवसारांत..! लाखांनी लोकां मदीं तुमकां कितले मेळटात?
तांतलें कितलें याद दवरपा सारके… कितले बेगीन विसरपा सारके… कांय विसरूं येतात… कांय विसरूंक जायनात… कांय परत परत याद येतात. कितेंय याद करपाक सांगल्यार लेगीत याद जायना. मनशाचो खंयचोय सभाव आसलो तरी ताका आपले मुखार आशिल्ल्या मनशाचो सभाव आदर्श आसचो अशें दिसता, जशें पुस्तकांत वर्णन केलां. हाचें कुवाडें म्हाका आयज मेरेन समजूंक ना. जितलो काळोख तितलोच तेजस्वी किरणांची प्रशंसा चड. प्रवास जितलो कठीण आसतलो तितलोच गंतवेवस्थानाचेर पाविल्ल्याचें समाधान चड.
देव जें कितें करता ताचे फाटल्यान ताचो एक उद्देश आसता. दरेका खातीर तो आनंदी जावपा खातीर कितेंय तरी भेट दिता. योग्य वेळ येसर आमकां फक्त धीर धरचो पडटा, आनी आमी ताचे वेलो विस्वास व्हगडावंक दिवचो न्हय. ताका वेळावेळार ताच्या परिक्षां मदीं येस मेळूंक जाय. जिणेंत आमकां मेळपी लोक, आमच्या आयुश्यांत घडटात त्यो घडणुको ह्या सगल्या गजाली फाटल्यान देवाचो एक लिपिल्लो उद्देश आसता. सगले कितें नियोजना प्रमाण घडटा. कांय जाण ताका नशीब म्हणटात. विस्वास दवरात, इत्सा… देवाक स्वताचें अस्तित्व सिद्ध करपाची गरज ना. जे ताचेर विस्वास दवरिनात तांची ताका पर्वा ना.
मनशाच्या सभावांत एक मजेशीर गजाल आसा. तो आपल्या हातांतल्या वस्तूंक मोल दिना. पूण हाता भायल्या वस्तूंचें मोल ताका कळना. आनी ताच्या हाता भायर आशिल्ल्या वस्तूंचें मोल ताका खबर ना. दुसऱ्याच्या थाळींतली पुन्नपोळी पळयतना ताच्या थाळींतली सोबीत, गरम भाकरी थंड जावपाक लागल्या हाची ताका खबर ना. केन्ना तरी विसव घेवपा खातीर थांबून कूड आनी मन हळुवार करप गरजेचें. आनी तो विसव सगल्यांच्या जिवितांत देवान पावलां
कणकणीं रोयला.
हेरां कडल्यान आयकुपाक जाय अशे संवाद आमी स्वताच स्वताक म्हणप. आमी स्वता तोंडान ते आपणाकूच सांगपाक जाय. आपणांक ताळयो दिवपाचीय भुमिका आमी स्वता करपाक जाय. अशें जिवीत जगल्यारच आमकां वेगळेच तरेचें सूख मेळूंक शकता. जिवीत आमकां दरेकल्याक बरें जिवीत जगपाची संद दिता. ती म्हणल्यार जिवीत जगप ही एक कला, आनी ती खरी. म्हाका दिसता आमी स्वताची संद घेवन परिस्थितीचेर मात करून जिवीत जगपाची कला शिकची.

गौरी भालचंद्र
9422373926