मोग शिंपुया, जग जिखुया

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

पुर्तुगेज काळांतले बाटाबाटीक लागून जायत्या जाणांचो धर्म बदल्लो. पूण तांच्या आनी येवपी पिळग्यांच्या काळजांतली हिंदू देवतेची भक्ती बदल्ली ना.

खरा तो एकची धर्म, जगाला प्रेम अर्पावे…. संवेदनशील साहित्यकार, स्वातंत्र्यसैनीक साने गुरुजी हांचे कवितेची ही ओळ. तांची काल 125 वी जयंती. योगायोगान कालूच फातर्पेंच्या श्रीशांतादुर्गा फातर्पेकान्न देवस्थानाचे जात्रे संबंदीचो वादग्रस्त थारिल्लो निर्णय जावंकूच नाशिल्ल्याची खबर आयली. ताका लागून त्या निर्णया वयल्यान चलिल्ल्या वादाक पूर्णविराम मेळटलो, अशी आस्त. साने गुरुजी कवितेंत मुखार म्हणटात, सगलीं देवाचीं भुरगीं. ताका सगलींच मोगाचीं, देखून कोणाक तुच्छ लेखचें न्हय, जगाक मोग ओपीत रावचें… जाका जो धर्म आवडटा, जांकां जो देव आवडटा, ताणें ताची भक्ती करची, संवसार मोगान भरचो, जग मोगान शिंपीत रावचें…. आयज ताचें उरफाटें चलिल्लें पळोवंक मेळटा. दुसऱ्यांच्या धर्माचो दुस्वास करुन कोण बाॅम्बस्फोट करता, दुसऱ्यांक जिवेशीं मारून उडयता, अतिरेकी धाडटा, देश अस्थीर करता, कोण कोणाक मुखेल प्रवाहांतल्यान कुशीक सारूंक पळयता, दुसऱ्या देशांचेर हल्लो करता…. सुडान, हिंसाचारान कांयच साध्य जावपाचें ना, हें आमी विसरूनच गेल्यात.
जात्रेक मुस्लीम वेपाऱ्यांक बंदी अशी खबर आयली आनी बोवाळ जालो. लोकांनी ह्या निर्णयाचें समर्थन केलें, तर थोड्यांनी विरोध. विशयाची गंभीरताय मतींत घेवन उपजिल्होधिकाऱ्यान बसका आपयली. मामलेदार, पुलीस मुखेली आनी देवस्थान समितीचे वांगडी हांचे चर्चेंत असो निर्णय वा थाराव जावंक ना, अशें उक्तडार आयलें. चर्चा जाल्ली. पूण निर्णय जावंक ना, अशें समितीन सांगलें. जात्रेचें पावित्र्य आनी सुरक्षीतताय राखप होच देवस्थानाचो उद्देश. आमी खंयच्याच धर्माक, जातीक, पंथाक प्रवेश बंदी, निर्बंध घाल्ले नात, अशेंय समितीन स्पश्ट केलें. ही जात्रा आमी ‘सांप्रदायीक शांतिकाये’चें प्रतीक म्हणून मनयतात, अशेंय तांणी सांगलें. ही गजाल खरी. पुर्तुगेज काळांतले बाटाबाटीक लागून जायत्या जाणांचो धर्म बदल्लो. पूण तांच्या आनी येवपी पिळग्यांच्या काळजांतली हिंदू देवतेची भक्ती बदल्ली ना. आयजूय हिंदू आनी क्रिस्तांव दोगूय एकमेकांच्या उत्सवांनी वांटेकार जातात. हिंदू देवळां कडेन क्रिस्तांव भावांच्यो रिती, परंपरा, भावना जोडिल्ल्यो आसात. मुस्लिमांच्या पिरा कडेनूय हिंदू उत्सव जोडल्यात. हें मानीना वा ती रीत तोडपाचो यत्न करता, तो निजाचो गोंयकार आसपाकूच शकना. कारण कांय राज्यांनी दोन धर्मांच्या लोकां मदल्यान जसो उजो वचना, तसो प्रकार गोंयांत ना. गोंयकारांची वृत्ती एकचाराची. आमी सगले एक आनी हातूंत आपूण कितें व्हडलो पराक्रम करतां, जगावेगळो वागतां अशेंय ताका दिसना. हातूंत अजाप ना, कारण धर्मीक दुस्वासाचो डीएनए गोंयकारांच्या रक्तांत जल्मा सावन आसना. आतां भायल्यान आयिल्ल्या कोणे थोड्यांक तो वसो दिला आनी ते वाट चुकल्यात जाल्यार ती गजाल वेगळी.
हसापूर देवस्थानाचे समितीन मुस्लीम वेपाऱ्यांक जात्रेक (ती आयतारा जाली) स्टाॅल घालपाक दिवचे नात, हाचे मुखार जावपी उत्सवां पसून तांकां पयस दवरतले. राज्यांतल्या हेर देवळांनीय असोच निर्णय घेवचो, असो उलो मारला. हाचो व्हिडियो आसा. हिंदुंच्या ह्या उपक्रमाक आमी तेंको दिला, अशें एकलो उलयता. बहिश्कार घालप हो कसलो उपक्रम? उपजिल्होधिकाऱ्यान बसकेंत कायदो सांगलो. खंयच्याय विशेश समुदायाक प्रवेशबंदी करप कायद्यांत बसना. तें ताच्या संविधानीक अधिकारांचें उल्लंघन थारता. भारतीय संविधाना प्रमाण, धर्म, वंश, जात, लिंग ह्या कारणा वयल्यान भेदभाव करपाक मेळना. ती बेकायदेशीर गजाल, अशें तांणी सांगलें. आतां तर जात्रांनी मुस्लिमां आड फलक लायिल्ले पळोवंक मेळ्ळे. तातूंतले कांय कायदे माड्डुपी आसात, अशें जाणकारांचें मत. देवळां ही खाजगी मालमत्ता आसली तरी समितीक अशे फलक लावपाची परवानगी दिवपाक मेळटा काय? मुस्लीम वेपारी जात्रेक येतात कितले, येतात ते मुस्लिमूच काय हिंदू, हाचो विचार करपाक जाय. चडशे ल्हान वेपारी गोंया भायले हें मात खरें. आमी गोंयकारांनी तसले स्टाॅल कित्याक घालचे न्हय? मुस्लीम वेपाऱ्यांक विरोध करप्यांनी तरी ते घालचे. समितीचे बसकेंत बहिश्काराची भास उलोवपी म्हाजन काय ते विशिश्ट संघटणांचे वावुरपी बी, असो प्रस्न वयर सरला. ताचोय तपास करचो पडटलो.
मुस्लिमांचेर बहिश्कार खंय खंय म्हूण घालतले? सामोसा, बिर्याणीचेर घालतले, बाजारांत मेळटात त्या फुलां, फळांचेर घालतले, काय ते विकतात ती भाजी खावप बंद करतले, मुहंमद रफीचें पद लागलें काय कानांत बोटां घालतले, काय भाशांनी रिगिल्लीं उर्दू (ही अस्सल भारतीय भास), फारसी उतरां वापरप बंद करतले???? ताचे परस जग मोगान शिंपल्यार दुस्वास इल्लो तरी व्हांवन वतलो.