भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमी मनीस कसल्या ना कसल्या कारणांक लागून एकामेकांचेर रागार जातात, एक दुसर्याचेर शीण काडटात. कोणांक कोणाचें पडूंक ना म्हूण मन दुखी करून घेतात. दरेकल्याक आपल्या दिसपट्ट्या कामाचो व्याप आसता, जाका लागून अशें घडटा आसुये; हाचो कोण विचार करूंक पळयनासतना हाका- ताका बोटां दाखयतात. सैमाच्या सांगातान जियेवपी मनीस आयज आपली जीण बंद पांदर्यात जियेता. गांव सोडून शारांत वचून स्वास घेवंक धडपडटा. नितळ उदक, शुद्ध प्राणवाय, पोटभर खाण- जेवण आनीक कांय सुसेग दिवपी खीण हांची वाट पळयत तिश्टत दीस सारता. गोंय मुक्त जावन फाटलीं पन्नास वर्सां मेरेन तरी गांवचो लोक शारांत आयल्या उपरांत ताका काम- धंदो मेळटालो आपली जीण सावरून घेवंक वेळय मेळटालो. आतां नोकरी मेळूंक कुस्तार जाल्या, पूण गोंया भायले जे पयसो घेवन हांगा येतात ते वेवसाय थाटून आपलें जिवीताचें सार्थक करूंक सफळ जातात.
वास्को शाराचीच गजाल घेवया. एका वेळार गोंयचें नामनेचें ‘मुरगांव बंदर’ म्हूण ह्या शारान नामना जोडिल्ली. मुर्मुगांव डॉक लेबर बोर्ड, उपरांत मुर्मुगांव पोर्ट ट्रस्ट, गोवा शिपयार्ड, झुवारी अॅग्रो केमीकल्स, एम. एम. टी. सी, भारत पेट्रोलियम, हिन्दुस्तान पेट्रोलियम, चौगुलो, साळगांवकार, बांदेकार, धेंपो अशी एका परस एक बर्या पगाराची नोकरी दिवपी अस्थापनांनी गोंयकारांक वाव आशिल्लो. त्या भायर दाबोळे आंतरराश्ट्रीय विमानतळ, भारतीय नौदळ, एन. एस. डी, कोस्ट गार्ड सारकिल्लीं केंद्रशासीत आस्थापनाय हांगा झेतान उबीं आसात. जाका लागून मनीस बळाची सातत्यान गरज उप्रासता. ही आस्थापनां केंद्रशासीत आशिल्ल्यान थंय उंचेल्या पदांचेर गोंया भायलेच आसतात. गोंयकार खूब कमी पळोवंक मेळटाले, तेय बी साद्या पदार वावुरपी मॅकानीक, क्लार्क, स्टेनो- टायपीस्ट वा डेटा ऐंट्री आॅपरेटर सारकिल्ले. तांतूंतले कांय निवृत्त जावन गेल्या आसतलेय बी, पूण नवीन पिळगे खातीर हालींच्या तेंपार अशा पदां खातीर दिसाळ्यांनी जायराती वाचिल्ल्यो तरी म्हाका याद जायना. हेंय आमचें दुर्भाग्यच म्हणचें पडटलें. भारतीय नौदळां मात वेळच्या वेळार जायराती येतात, तांतूंत कितले गोंयकार भरती जावंक पावतात काय? अदमास ना. फाटल्या साठ वर्सांत कितले तरी खासदार जावन गेले, पूण एकाय सभाग्यान गोंयचें शिक्षीत तरणे पिळगे खातीर तांची पात्रताय मतींत दवरून गोंयकारां खातीर ‘खाशेलें कॅडेट’ सुरू करूंक केन्ना पावलां मारूंक नात. ना म्हूण असो प्रस्ताव लेगीत केंद्र सरकारा लागी केन्ना व्हेल्लो म्हाका याद जायना. जांचेर विस्वास दवरून वेंचून दिल्ले, तांणी गोंयकारांचो घातूच केला अशें लोक आतां उक्तेपणी उलोवंक लागल्यात.
आयज हांगा येवपी गोंया भायल्यांचो आकडो हिस्पा भायर वाडत आसा. गोंयांत उद्देगीक वाठार उणे नात, पूण तांतूंत कितले गोंयकार कामाक आसतले, हाचो अदमास लावंक सामान्य मनशाक तरी शक्य ना. खाजगी क्षेत्रांत लेगीत उंचेल्या पदाचेर भायले आशिल्ल्यान ते भायल्या लोकांकच प्राधान्य दितात, अशें जायते फावटी कानार पडटा. ते फट आसचें ना. परिणाम? गोंयकारांक नोकरी मेळूंक कुस्तार जावंक लागल्या. वास्को शारांत कोणूय केन्नाय येवं कसली ना कसली नोकरी मेळटालीच. एका वेळार वास्को शारान कसलोच भेदभाव करिनासतना सगल्यांक थारो दिल्लो. हे मातयेंत पांय दवरतल्या दरेकल्याची जीण तारल्या म्हणल्यार जाता. हें जालें वेवस्थीत काम- धंदो करपी मनशांचे खाशेलेंपण.
दुसरे वटेन अशेय मनीस आसात जे हात पांय हालय नासतना घरांत बसून दीस सारतात. आपलें वजें कोणाचे तरी तकलेर बळजबरेन दवरतात. हेरांच्या सुख- दुख्खाचें तांका कांयच पडिल्लें नासता. आपली जीण बेरंग करून ते हेरांचेय जिणेंत वीख कालोवचे यत्न करूंक लागतात. बर्यो घडणुको आनीक विकासाच्या कामांचेर तांचे लक्षच वचना. आपले आशिकुशीक सुखान जियेतल्या मनशांची उदरगत पळोवन तांकां नसाय जाता. ते अशा कश्टी मनशांक खेपूंक लागतात. खरें म्हणशात तर आपलें भविश्य घडोवंचे खातीर तांणी घेतिल्ले कश्ट ह्या अन्नाडी मनशान केन्ना पळोवंकच नात. ना म्हूण तांणी स्वता केन्ना आपलें ध्येय थारावंक ना, हावेस कितें आसता हें तांकां खबर ना. तांणी केन्ना आपली दिका समजून घेवन ती थारोवंचो यत्न केलो ना. आतां हेरांक कशे शिणटा काय? म्हाका जाल्यार हें कळूंक खूब कठीण जावन बसलां. निरास जावन हेरांक दोश दिवप हें समा न्हय. अशा मनशांनी फाटीं वळून पळोवंक जाय. तेन्ना तांकां दिसून येतले तांणी कितें वगडायलां आनी कितें मेळयलां तें. ना म्हण शिक्षण तरी पुराय केलां तेंय ना. सरभोंवतणी नदर मारून पळयत जाल्यार आमकां बरें वायट घडटा तें पळोवंक मेळटलें, पूण वेळ आसा कोणाक? जो तो आपलेंच टुणटुणें वाजयत बसता. चार वण्टी भायल्या जगांत कितें घडटा हाचें तांकां कांयच पडिल्लें आसना. आपलें पोट भरलें म्हणटकच जालें. संवसारार कितें चतला हाचे तांकां सोयर- सुतक नासता. खरें म्हणशात तर शिकपी भुरग्यांक जशे आमी नेम पाळूंक शिकयतात तशे आमी दरेकल्यान ते नेम पाळूंक जाय. पिरायेन व्हड जांव वा ल्हान, मनीस ह्या नात्यान बर्यो आनी वायट गजाली समजून घेवंक जाय. सगल्यांक फुटके पायलेन मेजप बरोबर न्हय. हें समजावन सांगपाक कोण मुखार येवचो ना आनी म्हूण आपूण जावन दरेकल्यान ही गजाल समजून घेवंची पडटली.
आमी जेन्ना शिकपी भुरग्यांक हें करात, तें करुं नाकात, हांव सांगता तें आयक म्हूण शिटकायतात तेन्ना ते बेजार जातात काय ना. तांकां आपल्या मना प्रमाण वागचे आसता म्हणटकच आमचें म्हण्णे तांकां कित्याक आनी कशें मानवतले. हाचो विचार करूनच तांका समजून घेवंक जाय. आमी फकत तांकां गुन्यावकारी थारयतात आनी मेकळे जातात. ‘जनरेशन गॅप’ हें म्होंवाळ नाव दिवन आमी वगी बसल्यात. कोणच मुखार सरून ह्या तरनाट्यांक एक- दोन जिणें मुल्यां सांगपाक आनी पटोवन दिवपाक मुखार केन्ना सरले नात. तांकां गुन्यावकार थारोवंक मात सगले एका पांयार तयार आसतात. आमच्या आनीक तांच्या पिराये मदें आशिल्लो फरक समजून घेवन तांचें म्हणणें कान दिवन आयकून घेत तर ते मेकळेपणान आपली बाजू मांडूंक शकतले.
एच मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
