मोग

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सोळा सतरा वर्सांचेर घेतिल्ले निर्णय सदांच चुकीचे आसतात. आपलें करियर पयलीं. आपलो फुडार आपणेच घडोवंक जाय. खूब खूब व्हडलो जावंक जाय नाजाल्यार ह्या फंदांत पडपूच न्हय.

‘आय लव यू’ हीं चार उतरां उलोवचीं आनी जिणेचो सगलो नक्षोच बदलून उडोवचो. आयकल्लीं उतरां कानांत घोळयत – घोळयत मोगी वयर वयर मळबांत उडूंक लागता. पूण तो रंग ती खुशी खिणा पुरती. केन्ना वयर उडूंक बळगें दिवपी मनीस जावं ती बायल वा दादलो केन्ना जमनीर आपटीत सांगूंक नजो.
‘मोग’ ह्या उतराक खुब्ब अर्थ असता. मोगाची पात्रा म्हळ्यार मोग आनी मोगीच न्हय तर घोव- बायल, आवय- बापूय, भाव- भयण अशीं कितलिंशींच नातीं आनी सुणीं, माजरां, गाय म्हशीचेर, उडटल्या पक्षांचेर कोणाचेरय मनीस मोग करूंक शकता.‌ मोग म्हळ्यार सुवार्थ न्हय. शारिरीक वासना न्हय. मोग म्हळ्यार त्याग. आपल्या मोगाचे खोशयेक लागून केल्लो त्याग. सोंशिल्लें कश्ट. मोगाचें दुसरें नांव देव.
पूण ह्या मोगाच्या नांवाची दयनाच जाल्या. कोणूय वयार आयलो की ‘आय लव यू ‘ हीं उतरां घोळयत -घोळयत भावनीक नातें जुळयता आनी आपल्याक जाय तशें दुसऱ्यांच्या मना कडेन खेळत खेळत एक दीस टाटा… बाय… बाय करीत वता. परत न मेळपाक. पूण खरो खुरो मोग करपी मोग्याची दशा कितें जातली?
अशेच कांय प्रसंग हांव तुमचे मुखार दवरतां.
साईल बारावेक शिकतालो. ताणें धावी डिश्टींक्शनांत पास केल्ली. ताचें सपन आशिल्लें डाॅक्टर जावपाचें. ताणें सायन्स घेतिल्ली. बारावेक आसतना ताचेच क्लासींतल्या एका चलये कडेन ताची इश्टागत जाली. हळू हळू इश्टागत वाडत गेली. एक दीस ते चलयेनच साईलाक ‘आय लव्ह यू ‘ म्हळें. स्वता जावन तें साईलाचे लागीं लागीं येतालें.
जिणेंतलो पयलो मोग आनी त्या मोगाची सपनां पळोवपी साईल. मिरामारचे वेळेर भोंवतना यादीच्यो कुरवो म्हूण बडी, कॅडबरी, च्याॅकलेटी खावन उरिल्लें तें कागद अश्यो कितल्योश्योच गोड यादी साईल आपल्या बॅगांत लिपोवन दवरतालो. वराचीं वरां फोनार उलोवप. रातचे मोबायलार चॅटींग करप. बारावेची परिक्षा तोंडार आयिल्लीं. हांचे प्रेमप्रकरण चलयेच्या घरच्यांक कळिल्लें. चली भिली. ताणें साईलाक मेळून सांगले “आतां परत मेळप ना. हांव पप्पा सांगता ताचेच कडेन लग्न जातलें.”
“आगो पूण असो कसो ताकतिकेन निर्णय घेता ? लग्नाक खूब वर्सां आसात. आमचो फुडार घडोवंक जाय तो मेरेन आमी वाट पळोवया.” साईलान ताका समजायलें. पूण तें आयकना.
त्या भित्र्यान ताका बाय… बाय करीत तें गेले परत न मेळपाक.
आतां साईलाचें कितें जातलें? ह्या असल्या वातावरणांत तो कसो शिकतलो ? एस.एस.सी. क डिस्टिंक्शनांत आयिल्लो साईल बारावेचे परिक्षेक कितें करतलो?
कितें हो मोग? हाका मोग म्हणटात? खरो मोग आसलो जाल्यार तें खंयचेच परिस्थितींत ताचाे हात सोडचें नासलें. व्हडली वायट परिस्थिती आयल्यारय तें आपल्या मोग्याच्या दोळ्यांत दुकां हाडचें नासलें.
राहूल आपली प्रेयसी तन्वीचेर खूब मोग करतालो. तें मागतां तें ताका दितालो. तिका सदांच खूश दवरपाचो यत्न करतालो.
एक दीस कसल्या तरी कारणाक लागून दोगांयचीं झगडीं जालीं. दोगांय गाडयेंत बसून झगडटालीं. राहूलान रागान म्हणलें ‘हे पळय तन्वी हांव तुजे बगर जगूंक शकचो ना. तूं म्हाका सोडटा म्हणून धमक्यो दिवं नाका. हांव ह्या पुला वेल्यान उडी
मारून मरतलों.’
‘मर… मर… मर…’ तन्वीन तितल्याच नेटान म्हणलें. रागाच्या नेटान राहूलान पुला वेल्यान उडी मारली. तो तर उंचायेक थर्त भियेतालो. उंचायेक भिवपी राहूलान रागाच्या भारांत इतले वयल्यान उडी मारून मेलो. आवय- बापायचो एकटोच राहूल तांकां सोडून गेलो. फक्त एका चलयेक लागून. राहूलाचे आवय- बापूय रात दीस रडून रडून आपल्या मरणाचीं वाट पळयतात आनी तन्वी परतून आनीक कोणा कडेन मोग करून भोंव भोंव भोंवलें. भलत्याच एका गिरेस्त मनशा कडेन लग्न जावन भुंरग्यांक घेवन संवसार करता. आतां सोंपलो कोण ? मेलो कोण?
अभय आनी श्रृती. दोगांनीय एकामेकांक लग्न जावपाचीं वचनां दिल्यांत. दोगांय काॅलेजींत असतनाच एकामेकांचेर मोग करतालीं. अभयाक बरी सरकारी नोकरी मेळ्ळी. श्रृती डाॅक्टर जालें. दोगांय खूब भोंवली. घरचींय लग्नाक तयार आसा अशें अभय श्रृतीक सांगतालो. जेन्ना लग्नाचो वेळ आयलो. अभयाच्या घरच्यांचो विरोध जालो. श्रृती अभयाक सोडूंक तयार ना. अभय भियेवन फाटीं सरलो. श्रृतीन मरपाचो यत्न केलो. बळजबरीन जाल्ले वरी तांचे लग्न जाल्लें. लग्न जावन आपले बायलेक न्याय दिवपाक अभय फाटीं पडलो. आवय बापायचें आयकून बायलेक घरा भायर घालें. एक चली जालें पूण ते चलयेक बापायचो मोग मेळना जालो . श्रृती पांच-स वर्सां आपले आवयगेर रावन आतां चलयेक घेवन अभयागेर आसा खरें, पूण भुरग्याक लागून एक तडजोड म्हूण रावलां. जे सुखाचे दीस भोगपाचे आशिल्ले तें सगलें अशेच घुसमटून झगडून गेलें. कितें हो मोग?
सोळा सतरा वर्सांचेर घेतिल्ले निर्णय सदांच चुकीचे आसतात. आपलें करियर पयलीं. आपलो फुडार आपणेच घडोवंक जाय. खूब खूब व्हडलो जावंक जाय नाजाल्यार ह्या फंदांत पडपूच न्हय.

शोभा फुलकार
7218524389