भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाची बुद्धीमत्ता, संवेदनां आनी भावनां जो मेरेन शाबूत आसा तो मेरेन मनीस हो मनीस कसो जगतलो आनी मनीस कसो वागतलो. जेन्ना मनशाच्यो संवेदनां बोथट जाता. बुद्धी भ्रश्ट जाता आनी भावनां मरतात तेन्ना मनीस मनशांत उरना. आनी मागीर मोनजातींत आनी मनशांत कसलोच फरक उरना अशेंच म्हणचें पडटलें. जे तरेन मनीस उत्कांती कडल्यान आयिल्लो तो तसोच आसा व्हय? कांय उरफाटो बी वचपाक लागला. संवशोधनाचो विशय. आजच्या मनशाचें नखरे पळयतकच तकलेंत विचार येतात. आयज मनशाक भिकेचे दुवाळे लागल्यात. मॉडन म्हूण दाखयतना कपडे आसून आंग उक्तें घालतात. लजभीड सोडून. पूर्विल्या काळांत मनीस एकमुळो केन्ना जगुनूच नकळो. पूण आयज . . . .
समाज म्हणजे मनशांचो पंगड अशें सगलें समजतालें आनी एका तेपार तशें वागतालेंय बी. पूण आजकाल मनीस इतलो सुवार्थी जाला म्हूण सांगू. आयज कोण कोणाक मानिना आनी कोण कोणाक लेखिना. आयज समाज एका मनशाचो जावन पडला. दर एकलो स्वताकच समाज समजूंक लागला. हांगासरूच मनीसपणाची पयली व्याख्या गळून पडल्या. आपल्या पुरतीच रिस्क काडप. हो आजच्या मनशाचो सभाव जाला. सकयल सावन वयर मेरेन सगलेंच जाण रडयांनी खेळूंक लागल्यांत. आनी ताका लागून सामान्य जनता भड्डत वता. स्वातंत्र्याच्या नांवान मनीस स्वैराचार कांडूक लागला. जो तो मिजास मिरोवंक लागला. कोणूच कोणाक आळाबंद येना. समाजाक विकसीत करपाच्या नांवान समाजातल्या तळागाळांतल्या लोकांक आमी भड्डींत आसात. गोरवां कशें आमडीत आसात. पुराय समाजाक शासनकर्त्यानी आनी समाजातल्या तथाकथीत फुडा-यांनी समजाक वेठीक धरला. समाजातलें तोपयेकार, फटींग चांडाळ लोक एकमेकांक तोपयो घालीत आसा. कोण बँकांनी फ्राॅड करतात. तर कोण नोक-यांचो धंदो करतात. जो तो भ्रश्टाचाराक सारें-उदक घालीत आसा. हत्ती सुट्टा आनी मूंय सापडटा.
आयज मनीस नाका तितल्या राटावळींनी घुस्पल्लो दिश्टी पडटा. जण एकलो माथ्यार जगा यलें वजें घेवन जगता काय कितें अशें दिसपाक लागला. चडशें लोक पिरंगणें आनी कटकटी वेपार. सदांच नकारात्मक जीण जगपी. हाचे उरफाटेंय जगपी लोक आसात. सामकें ठणठणमारी कशें. तांकां कोणाचेंच कांयच पडिल्लें नासता. तें चड उत्साही. तें म्हणजे काळीज नाशिल्लीं संवेदनहीन हाडांमासाची मशीनां कशीं वागतात. आयज मनीस पयशांक लागून आपणाली तत्वां- बित्वां खुटयाळ्यांक हुमकाळूंक लागला. स्वाभिमान तर ताणीं केन्नाच पावणेर काडून मेकळो जाला. मनशान आपणाल्या तत्वांक नेगार वचूंक जायना. कापडां बदलची तशीं भुमिका बदलूंक फावना. आपणें घेतिल्लें भूमिकेचेर ठाम आसपाक जाय. चुकिचे समर्थन करूंक जायना. मौज मजा करप आनी पयसो जोडप हेंच एकमेव ध्येय ताणी आपणायिल्लें आसा. तो मागीर खंयच्याय मार्गान जांव. पयसो करप आनी गब्बर जावप. जाचे कडेन पयसो ना तो एक मुर्ख असो समाजाचो गैर समज जाला. म्हूण कशायकशें वागप समा न्हय. अशा मनशा कडेन पळोवपाची नदरूय आयज बदलपाक लागल्या. मनशाचें मानसीक संतुलन साप्प इबाडिल्लें आसा. मनीस दिसान दीस विचित्रच वागपाक लागला. जाय तें सवळें नाका तें वोवळें अशें आसूंक जायना. राजा जालो म्हूण कितें जालें? चूक ही चूक. राजाची चूक राज्याचे नदरेक हाडून दिवपाक जाय. पूण आमी दिनात. सामान्य मनशा कडल्यान कितेंय वयर सकयल जाले जाल्यार ताच्या फाटल्यान सगलेच लागता. पूण तेंच जर व्हडल्या मनशाच्या हातांतल्यान घडल्यार सगळेच मौनीबाबा जातात. सोड.
ल्हान जांव, व्हड जांव सगलेंच रागिश्ट, मारेकरी कशें वागपाक लागल्यात. कित्याक तर मानवी संवेदना गोठेल्यात .
आमचो प्रदेश तर सगलेच बाबतींत नंबर वन. घरांत हुंदीर शेपडी बडोव, पूण आमची मिजास व्हडली. आमी भायले, भितरले करपाकूच उल्लें. हांगा आमकां लोक उल्लू करून चल्लें. तें हांगा येवन जमनी घेवन घरां दारां, बिल्डिंगो उबारपाक लागले आनी आमी तांका पळयत उल्लें. चूक कोणाची? काम करतल्याची कांय बेकार बसून खातल्यांची?आमकां तिसरो मनीस मुखार गेल्यार कोंताक येता, पूण म्हजो शेजारी वयर सरपाक जायना. आमी हुंदराच्या रागान घर जळोवपी वृत्तीचे जाल्यात. तिस-यान खाल्ल्यार कोंताक येता पूण तुका दिवचोना.
जाती कातीच्या नांवांन समाजा मदीं, धर्मा -धर्मा मदीं,गरीब गिरेस्त हांची व्हडली दरी निर्माण जाल्ली आसा. आमच्यांत एकवट ना. आमी संघटीत जाता म्हटल्यार तें आमचें मदीं फूट घालता. आमकां एकठांय येवपाकूच दिनांत. म्हटल्यार आमी विखुरलेले आसा तशेंच उरता. पूण आमी भासयतात आमी सगळें एक म्हूण. वास्तव चित्र वेगळेंच आसा. सगळ्यांच मळाचेर आमचें मदीं व्हडलीं गटबाजी चल्ल्या. प्रत्येकजण एकामेकांक सोंपोवन आपापलो गट वरचढ करपाक लागला. परिणाम संदीसादू लोक आपापली पोळी भाजून घेवन मेकळें जायत आसा. तांकां कसलेंच कित्याचेच पडून गेल्लें आसना. आनी आमी दिसान दीस इल्लें इल्लें फोंडात देंवत आसा. तरी आमकां कळना. पडले तरी आमचें नाक वयर. नाडबुद्धीच्या संदीसादू लोकां पासून शाण्या लोकांनी आतां तरी तांच्या पासून पयस रावपाची गरज आसा. हांचे सगळें पुतना मावशेचे प्रेम. हे फकत मनशाचो वापर करता आनी भोळे बापडे लोक बळी पडटा. देखून असले लोक सदांच नवें नवें बकरे सोदीत भोंवता फकत आपल्या स्वार्था खातीर.
आमच्या फुडा-यांनी आमचीं नाळ सारकी वळखल्या, ताणीं दाखयिल्यां हायसांक आमी बळी पडल्या आनी आमी आमचें अस्तित्वूच काडून तांचे दावणीक बांधून मेकळे जाल्यात. खंयचेंय गजलीचो अतिरेक जावंक दिवंक फावना. कित्याक तर ‘अती तिथे माती’ हें आमी जाणा जावंक जाय. अर्धमान वागून कोण सुखाक पाविल्लो ना. जण एकल्याक दिसता आपूणूच शाणो करता तें तें आपणाक पचता म्हूण, पूण तशें आसनात. आपणें केल्ली फटींगपणां, कूकर्मा एक ना एक दीस उघड जातातूच. सत्य कितलेंय चिंड्डून, दांबून दवरपाचो यत्न केलो तरी तें वयर सरतातूच. हें थारिल्लेंच आसा. आपणें केल्लीं पापां आपणाकूच भोगची पडटा ही काळ्या फातरा वयली रेग जावन आसा. म्हणून मनशान शाणो जावपाक जाय. खिणयाळ्या मोहाक बळी पडून जिणेंतल्यान सासणांचो सोंपूंक फावना. क्षणाची मजा आयुश्यभर सजा जावंक जायना. आमची जीण आमच्या हातांत आसा तीं दुस-याच्या हातांत आमी दिवया नाका. आजचे घडकेक आमी जाल्यात लाचार हुजरे. धडधडीत आमचेर अन्याय जाता हें कळून लेगीत आमी उलयनात. शिकिल्लो तरणाटो मुकांट्यानी अन्यांय सोंसता. पयशेकार प्रदेश सोडून भायर वतात. गरीब नोकरेचे आशेन आमदार मंत्र्यांची दारां झरयतात. पूण खंयचे कडेन काय ना. कांय मोजकेंच एक्टिव्हिस्ट रस्त्यार देंवून आवाज काडटात, पूण आयचो तरणाटो रस्त्यार देवपाक भिता. आपलो हक्क मागपाक फायटर जावचेंच पडटा. सगलें आयतें मेळचेंना. नाजाल्यार खाया पातोळ्यो.
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
