भांगरभूंय | प्रतिनिधी
फोंडें वाठारांत दोन दिसांत दोन आत्महत्यांच्यो खबरी आयकूंक मेळ्ळ्यो. दोनूय आत्महत्या मानसीक तणावाक लागून जाल्या आसूंक जाय असो अदमास आसा. एक आत्महत्या एके विद्यार्थिनीन केल्या. तिचेर अभ्यासाचो दबाव आसलो म्हणपाचें तिणें बरोवन दवरिल्ले चिटये वेल्यान कळटा. हालींच्या वर्सांनी खूबशा विद्यार्थ्यांनी आत्महत्या केल्ल्याच्यो घडणुको घडल्यात. दर एका पालकाक आपल्या भुरग्यान बरो शिकचो, बऱ्या मार्कांनी पास जावचो अशें दिसता. हाकाच लागून भुरग्याक पांचवेक आनी सवेक सावनूच ट्युशनाक लावपी पालक आमी पळेल्यात. आपल्या भुरग्याची तकली कितलो ताण सहन करूंक शकता हाचो मातूय विचार हे पालक करिनात. कांय पालक तर बैलाक घाण्याक बांदचो तशे भुरग्याक अभ्यासाक बांदून दवरतात. भुरग्याक इल्लें खेळूंक दिवचें, ताका इल्लो वेळ भोंवूंक दिवचें, इल्लो वेळ ताचे वांगडा बसून खबरो मारच्यो, असलें कांयच ते करिनात. फक्त अभ्यास अभ्यास आनी अभ्यास.
आनीक एक गजाल पळोवंक मेळटा ती म्हणल्यार पालकांक आपल्या भुरग्या परस शेजारच्या भुरग्याचेर चड लक्ष आसता. ताका कितले मार्क पडले वा ताचो नंबर कितलो आयलो ताचेरूच नदर दवरून आसतात. आपल्या भुरग्या परस मात्सो जरी शेजारचो वयर आसा म्हणपाचें कळ्ळें जाल्यार भुरग्या वेलो दबाव ते वाडयतात. परिणाम जावपाचो तोच जाता. एक तर भुरगो निर्शेता आनी जिवाचें बरें वायट करूंक शकता वा भुरगो बंड करता, घरूच सोडून वता. एकूण कितें पालक आपले परीन भुरग्याचें बरें चिततात पूण ताचो परिणाम वेगळोच जाता. पालकांक जरी आपूण करता तें योग्य दिसलें तरी भुरग्यांक तो अतिरेक दिसता. देखून पालकांनी भुरग्यांच्या मनाचो विचार करप योग्य काय दिसता.
आमच्या भुरग्यांनी कितें शिकचें आनी कोण जावचें तें आमी थारायतात. भुरग्याक कितें जाय ताचो विचार आमी करिनात. आमचें एक थारिल्लें आसता, बापूय दोतोर तर भुरग्यानूय दोतोर जावंकूच जाय. मागीर ताका तें शिकप जमूं वा जमूं नाका. बापूय आदवोगाद जाल्यार पूत वा धुवेन तेंच शिकचें पडलें ना? भुरग्याक मागीर तबलें वा गायन शिकून तातूंत करियर करपाचें आसल्यार? भुरग्याक भिकेचे दुवाळे लागल्यात, नाक कापतलो घरच्यांचे अशेंच आयकून घेवचें पडटा. थ्री इडियेट्स सिनेमा आमी कितले फावटी तरी पळेला आसतलो पूण तांतल्यान कितें घेतलां आमी? तारे जमीन पे पळेला. तांतल्यान तरी कितेंय शिकल्यात? ना, ते सिनेमा न्ही? मनोरंजनाचें एक साधन तें. पळोवपाचें आनी विसरून वचपाचें. आनी आमी आमकां जाय तशेंच वागपाचें. भुरग्यांक आमच्या मनांत आसा तेंच शिकोवपाचें.
आयज आमचे मुखार इतल्यो संधी आसात पूण आमकां ताचो उपयोग करूंक कळना. आमी मेळिल्ले वाटेंतल्यानूच मुखार वचूंक पळेतात. नव्यो वाटो तयार करूंक जातात हाचो विचारूच आमी करिनात. हाकाच लागून आयज पत्रकारिता, अणकार असल्या जायत्या मळांचेर संदी आसुनूय भुरगीं मेळनात. बँकींग क्षेत्रांत जायत्यो संदी आसात पूण गोंयकार वतात? ना! आमी फक्त सरकारी नोकर्यांच्या फाटल्यान लागतात. आतां सरकारी नोकऱ्यो कितल्यो आसतल्यो आनी त्यो कितल्या जाणांक मेळटल्यो हाचो विचारूच कोण करिनात. गोंयचो विचार केल्यार खाजगी मळार आयज जायत्यो संधी आसात. गोंयच्या कारखान्यांनी सगलेच भायले लोक दिसतले. आमी कोणाक दोश दिवपाचो? आमकां जर काम करूंक नाका जाल्यार तो दोश कोणाचो? आमकां नोकरी जाय ती धा ते स मदीं. पगार बरो जाय पूण रातपाळी करचे नात. ओव्हर टायम तर बिलकूल नाका. कशें जावपाचें? सगलेच मंत्री, आमदारांच्या दारांत गर्दी करतात सरकारी नोकरे खातीर. हाचो फायदो कांय एजंट्स घेतात आनी आमी लाखांनी रुपया तांचे भकीक घालतात. हालींच एकल्या कडल्यान कळ्ळें, ताणें 30 लाखांक नोकरी मोलायली. 20 लाख दिले. नोकरी मेळ्ळी पूण ताच्यान उरिल्ले धा लाख दिवंक जाले ना. ताका उत्तर गोंयांत पोस्टींग दिलां. उरिल्ले धा दितलो तेन्नाच ताका दक्षीणेंत घरा लागसार पोस्टींग मेळपाचें. आतां जाचे कडेन वीस आनी तीस लाख आसात ताका नोकरी कित्याक करूंक जाय? ताच्यान एक ल्हानसो धंदो उबारूं येता न्ही. पूण कश्ट कोण काडटलो? नोकरीच बरी हो ताचो सादो विचार. वेल्यान दिल्ले पयशे रोखडेच भरून येतले रे म्हणपाचो विश्वास. कशे येतले तें आनी सांगपाक जाय? सरकारी नोकरी वोगीच तर ती?
गोंय गोंयकारांच्या हातांत उरूंक ना म्हणून आमीच आड्डतात. गजाल खरीय ती. गोंयचे सगले धंदे भायल्यांच्या हातांत गेल्यात. आमीच दिल्यात ते भायल्यांच्या हातांत. भांगराची कोंबी कापपाचें काम आमीच केलां. दुडवांची आशा. वांगडाच मेळटा न्ही. दिसभर राबून इल्ले इल्ले जोडचे परस हातांतलो धंदो विकून एकदम घेवप बरे अशें आमकां दिसता. म्हाका तोखणाय दिसता त्या मारवाड्यांची. कशे काम करतात पळयात ते. कसलोय धंदो करपाची तांची तयारी. कितलेय कश्ट करतात ते. सामके सादेपणान रावतात. ते कितें उणें जोडटात? पूण दुडू सांबाळून दवरतात, आमचे वरी फोल्गां मारून दुडवांची वाट लायनात. नोकरे फाटल्यान तर केन्नाच वचनात. भुरगो वयार येवचे पयलींच ताका धंद्यांत हाडटात. एकदां सगल्यो खांचो-खुणो शिकलो म्हणजे तो रोखडोच स्वताचो धंदो सुरू करता.
आनी आमी नोकरे फाटल्यान लागतात. दर मनीस जिखताच अशें ना. थोड्यांक कोणतरी पुजा, प्रिया वा सतरकार मेळटा आनी पयशांचो धूप जाता. सतरकारान आत्महत्या केली आतां पयशे कशे मेळपाचे? योग्य विचार जर करीत तर अशी जीव दिवपाची पाळी येवची ना काय दिसता.
अभयकुमार वेलींगकार
9423884687
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
