पाचव्यो पालेभाजयो जिवाक बऱ्यो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

थोड्यांक दिसता पालेभाजयो खाल्यार भुरग्यांक पातळ संडास जातलो. ह्या गैरसमजाक लागून त्यो भुरग्यांक पुश्टीक अन्ना पसून पयस दवरतात.

आमच्या सदच्या जेवणाच्या ताटांत शीत, हुमण, तळिल्लें नुस्तें वा बटाट, नीरपणासी फोड, पापड, लोणचें आसता, तशीच एक तरी पालेभाजी आसप सामकें बरें. गोंयांत जायते लोक आपल्या पोरसांत म्हशींग, आळूं, तांबडी भाजी बी रोंयतात. पावसांत मेळपी कुड्डू, ताळखिळो, लुतीची भाजी करतात. बाजारांत पालक, शेपू, मेथयेची ताजी भाजी मेळटा. तीय मुद्दाम हाडून खावपी शेंकड्यांनी गोंयकार आसात.
पालेभाजी सदांच जेवणांत आसप भलायकेचे नदरेन बरें. सदांच पालेभाजी खावपी मनशाक अशक्तपणा येना. ह्या भाजयांनी बी काॅम्प्लेक्स जीवनसत्वां आसतात. त्यो कॅलिशम, क जीवनसत्वांच्यो मुख्य घटक आसतात. थोड्यो आवयो पांच वर्सां सकयल्या भुरग्यांक पालेभाजी जेवणांत दिनात. ह्या भुरग्यांक ‘अ’ जीवनसत्व मेळना. देखून तांकां रातचें बरें झळकना. पालेभाजयांतलें कॅरोटिन तें जीवनसत्व तयार करता.
थोड्यांक दिसता पालेभाजयो खाल्यार भुरग्यांक पातळ संडास जातलो. ह्या गैरसमजाक लागून त्यो भुरग्यांक पुश्टीक अन्ना पसून पयस दवरतात. पाचव्या पालेभाजयांनी किडी, जंतू आसतात. ताका लागून त्यो बारीकसाणेन तपासून घेवपाक जाय. बऱ्यो धुंवपाक जाय. भुरग्याक कांयच त्रास जायनात. त्यो बऱ्यो शिजयल्यार वा सूप केल्यार भुरगीं आवडीन खातात. पालेभाजयो शिजयतकच उदक उरता तें पियेत जाल्यार आरोग्याक सामकें बरें. पालेभाजयो शिजयतना तोपाचेर धापणें घालपाक जाय. पालेभाजी वतांत वा भायर दवरपाक जायना. जाण्ट्यांक पालेभाजी उकडून सूप दिल्यार ताची प्रतिकारशक्त वाडटा. तानूय भागता. ल्हान भुरग्यांक हें सूप इल्लो गोडाचो कुडको किसून घाल्यार तीं आवडीन पियेतात. भाजयाचें पुश्टीक मोल ताचे किमतीचेर थारावं नाकात. पाचव्यो भाजयो सवाय मेळटात खऱ्यो पूण तातूंत खूब पुश्टीक तत्वां आसतात. आमची नदर बरी उरपाक ‘अ’ जीवनसत्व मेळूंक जाय. म्हणटकच दरेकल्यान सद्दां एकतरी पालेभाजी खावचीच.
बेटी धनाची पेटी
आदल्या तेंपार चली जल्माक आयली काय घरच्यांक धर्मसंकश्ट उबें रावलां कशें दिसतालें. तिका वायट उतरां दिवपाचें सत्र सुरू जातालें. हाचे उरफाटो चलो जल्मलो काय सगले कडेन खोशयेचें ल्हार येतालें. माराणांचो धुंवर, पेडे वांटप जातालें. घराचो दिवो, कुलदीपक अश्या नांवांनी चल्याची वळख जाताली.
आतां जमानो बदल्ला. चली, चलो हो भेदभाव मुळासकट उमटल्लो दिसता. समाजान दोगांयकूय समान हक्क, दर्जो मेळ्ळा. चली हें आवयचें भव्य, दिव्य अशें दुसरें रुप. चलो, चली उच्च शिक्षण घेवन समाजांत खांद्याक खांदो लावन वावुरतात. चलयो तर चल्यांक जमना तीं कामां पसून कांय न्हय करून करतात आनी हुशारी दाखयतात. शिक्षण, वेवसाय, विज्ञान, तंत्रज्ञान, कला आनी खेळ अशा सगल्याच मळांचेर तांणी दोळ्यांत भरपा सारकें यश मेळयलां. चलयेक धन की पेटी, घरची लक्ष्मी अशा नांवांनी पाचारतात. आपल्या जाण्ट्या पालकांची काळजी, पालन, पोशण पसून चली करता. चलयेक म्हातारपणाची ‘काठी’ अशें म्हणटात.
समाजांत चली भुरग्याक वावुरतना पावला पावलार मात सादूर रावचें पडटा. तांचेर अत्याचार जातात. निरागस, निश्पाप चलयांक बऱ्या, वायटाची कल्पना नासता. फट हांयसां दाखोवन तांची फटवणूक जाता. बलात्कार, विनयभंग जातात. तांकां जिवें मारपाची धमकी दितात. चली लजेन ओगी रावता, जिवाचें बरें, वायट करता. देखून चल्यांक बऱ्या वायटाचें गिन्यान दिवप तांच्या पालकांचें कर्तव्य. पालकांनी तांकां चलयां वांगडा कशें वागचें तें सांगपाक जाय. ते कामांत व्यस्त आसतात, तरी तांणी थोडो तरी वेळ भुरग्यांक दिवपाक जाय. समाजान पसून लोकांच्या भुरग्यां कडेन लक्ष दिवपाक जाय. चलयांक मानवी हक्क, भलायके विशीं सांगपाक जाय.
चलयेच्या गुणांक चालना दिवप, तांकां स्वताच्या पायांचेर उबी करप, अर्थीक वेवस्थापनाचें शिक्षण दिवप, कुशळटाय शिकोवप गरजेचें. तांचे भोवतीं तयार जाल्लें दुबावाचें जाळें तोडून तांकां स्वातंत्र्य दिवपाची जापसालदारकी दरेकल्याची. समाजान तांकां आदर, प्रेम, माणुसकेचे नदरेंतल्यान पळोवपाक जाय. तांचें सक्षमीकरण करप ही काळाची गरज. घरा आवय – बापायन, शाळा, काॅलजींनी चलयेक स्वताचें संरक्षण कशें करप हाचें प्रशिक्षण दिवपाक जाय. तांकां अध्यात्माचेय धडे दिवप बरें. पुस्तकी गिन्याना वांगडा तांकां शारिरीक गजालींचेंय ज्ञान दिवप हिताचें थारतलें.

सिध्दी तिळवे
9158200956