शिकयात पूण…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

शिक्षकांनी आतां फक्त शिकोवप आनी वचप अशें जावचें ना. जाल्यार तांकां प्रत्येक भुरग्याक वेळ दिवचो पडटलो. कुंकळ्ळे जाल्ल्या प्रकरणा उपरांत तरी आतां ताकूय फूंक मारून पिवचें पडटलें, अशी परिस्थिती आयल्या.

हालीं तेंपार जाल्ल्या घडणुकांचेर नदर मारल्यार शिक्षकां खातीर ‘अच्छे दिन’ ना अशेंच म्हणपाक शकता. शिक्षकांक फक्त अर्द दीस ड्युटी अशें म्हणपी जायते जाण मेळटले. कांय शिक्षकांचे बाबतींत हें खरेंय आसतलें. मात, चडश्या शिक्षकांक उरिल्ल्या अर्द्या दिसांत खूबशीं कामां वाडून दवरिल्लीं आसतात. हायस्कुलांत जावपी कार्यावळीं खातीर तयारी, ते भायर नव्यो गजाली शिकपाक कार्यशाळा, वेंचणुकेच्या काळांत ड्युटी, परिक्षेचे पेपर तयार करप. भुरग्यांचें असायनमेंट तपासप, कांय शिक्षक तर पुस्तकां घरा व्हरून तपासतात. अशी एक ना खूबशीं कामां आसतात. तेन्ना वयल्यान अर्द दीस दिसता, मात तशें पळोवंक गेल्यार ड्युटी पुराय दीस आसता.
शिक्षक होवूय मनिसूच. तेन्ना ताचे घरचींय कामां आसतलींच. तशेंच घरच्यो कांय कटकटीय आसतल्योच. आतां शिक्षक ताच्या कामाची जबाबदारी आनी घरची जबाबदारी कशी हाताळटा तेंवूय म्हत्वाचें. घरच्या कामाचो ताण आनी शिक्षक म्हूण आशिल्ली जबाबदारी हांची मिसळ जावंक फावना. कांय जाणांची जाता आसतली. तेन्ना शिक्षकांनी दोनूय भुमिका वेगळ्योवेगळ्यो दवरून करपाक जाय, तेन्ना शिक्षक हो खंयच्याच वादांत सांपडचो ना.
शिक्षकांनी भुरग्यांक मारपेट करपाचे प्रकार देशभर घडटात. मात्शें चड लागल्यार मात बोवाळ जाता. तेन्ना शिक्षकांचेरूच बडी पडटा. कित्याक तर कायदो भुरग्यां वटेन चड आसा. शिक्षकांक तशें संरक्षण कवच ना.
भुरग्यांक शिस्त लावपा खातीर शिक्षकांनी कांय प्रमाणांत ख्यास्त दिली जाल्यार तातूंत कांयच हरकत ना. भुरग्यांक हायस्कुलांत फक्त शिकपाक धाडिनात, जाल्यार शिस्त लागपाक जाय म्हणूनय धाडटात अशें मुंबय उच्च न्यायालयान 2014 च्या एका प्रकरणांत निवाडो दितना म्हणिल्लें. भुरग्यांनी वर्गांत शिस्तीन वागचें. वांगडच्यांक त्रास जाता अशें वागूंक जायना. एखादें भुरगें शिस्त पाळी ना जाल्यार तांकां शिस्त लावपाक कांय प्रमाणांत ख्यास्त दिवं येता, असो तो निवाडो. तेन्ना शिक्षकांनी हात फाटल्यान बांदून फक्त शिकोवपाक जायना जाल्यार भुरग्यांक शिस्त लावपा खातिरूय यत्न करचे, असो हो संदेश.
शिक्षकांनी आतां फक्त शिकोवप आनी वचप अशें जावचें ना. जाल्यार तांकां प्रत्येक भुरग्याक वेळ दिवचो पडटलो. कुंकळ्ळे जाल्ल्या प्रकरणा उपरांत तरी आतां ताकूय फूंक मारून पिवचें पडटलें, अशी परिस्थिती आयल्या.
वांगडच्या भुरग्यांनी बडयलो म्हूण कागाळ करपी चलये कडेन आडनदर करपाचो प्रकार घडलो आनी तें चलयेक ब्रेन हॅमरेज जावन ताका थेट जीएमसींत एडमीट करचें पडलें, इतलें हें प्रकरण चडार पडलें.
एखादें भुरगें कागाळ करता आसत जाल्यार शिकोवणी कुशीक दवरून ताची कागाळ पयलीं आयकून घेवची. तशेंच नेमकें कितें कारण आसा तें समजून घेवनूच कितें ती कारवाय करची. प्रत्येक हायस्कुलान भुरग्यां खातीर सप्तकांत एक वर्ग म्हणल्यार पिरीयड कागाळीं खातिरूच राखून दवरचो. सप्तकभर कसलीच कागाळ करपाची ना. कितें आसा तें बरोवन दवरचें. कागाळीच्या पिरीयडा वेळार तें सादर करचें. ते उपरांत कागाळ करपी आनी जाचे आड कागाळ केल्या, तांकां एकामेका सामकार उबे करून कितें तो उपाय काडचो. एखादो शिस्त पाळी ना जाल्यार तो कित्याक तशें करता, तें कारण समजून घेवचें. घरची समस्या काय शिक्षणाचो ताण आसा तें समजून घेवचें. एका अर्थान शिक्षकांनीच कावंसिलींग करचें. सरकारा वतीन दरेक हायस्कुलांत कावंसिलिंगा खातीर वेवस्था करप चालू आसा. कावंसिलींग करपी तांचें काम करतलेंच, मात भुरग्यांक सदां हाताळपी शिक्षकांनीय तांचे वतीन कावंसिलींग करपाची गरज आसा.
भुरग्यांनी वर्गांत वा वर्गा भायर मस्ती करपाक जायना म्हूण शिक्षकांनी शिस्त लावपाक जायच, मात पुराय वेवस्थापनूय तशें आसपाक जाय. एखादो भुरगो मस्ती करता म्हूण दिसत जाल्यार रोखडेंच पालकांक त्या भुरग्या सयत हेड मास्टर वा मिस्ट्रेसा कडेन उबे करपाक जाय. तेन्नाच कितें तो भंय उरतलो.
शिक्षकांक वर्गांत फक्त शिक्षक म्हूण वागपाचें स्वातंत्र्य उच्च शिक्षण पांवड्यार आसा. मुळावें आनी माध्यमीक शिक्षण पांवड्यार शिक्षकांक शिक्षक जावपा बरोबरच पालकूय जावचें पडटलें, तशेंच समुपदेशकूय जावचें पडटलें. आपल्या भुरग्याक मार लागले उपरांत जशें काळीज कलकलता, तशें जायना जाल्यार जाता, पूण ताची जाण तरी जावपाक जाय. भुरग्यांक मात लेगीत मार लागल्यार तें चडार पडटा. मात्सो जोर आयल्यार लेगीत तो व्हड दुयेंसा मेरेन पावता. तेन्ना शिक्षकांनी अलर्ट रावपाकूच जाय.
कांय पालक भुरग्यांक जोर, थंडी आसल्यार लेगीत हायस्कुलांत धाडटात. तीं भुरगींय वर्गांत तश्शीं वोग्गीं बसतात. शिक्षकांच्या लक्षांत येतकच ते पालकांक फोन करतात. पूण एखाद्या शिक्षकाच्या लक्षांत आयलें ना जाल्यार दोश कोणाक दितले. पालक शिक्षकांकूच दितले. पालकांनीय आपली जबाबदारी वळखुची. 100 टक्के हजेरी लागपाक जाय म्हूण हट्ट करपी पालकांनी भुरग्यांची भलायकी पयलीं पळोवची.
पयलीं तेंपार बोवाळ घालपी भुरग्यांक बांकार उबे करताले, वर्गा भायर दारार उबे करताले, धोंपरार बसयताले. कांय वेळा खातीर तशी ख्यास्त दिल्यार जाता. मात, तशी ख्यास्त दिल्यार त्या भुरग्याची वर्गातली शिकोवणी बुडटली. तेन्ना त्या भुरग्याक मुखार बसोवन आपूण कितें शिकयता तें आयकून जाप दी म्हूण सांगपाक जाय. वर्ग पांच मिणटां पयलीं सोंपोवन तो मस्ती कित्याक करतालो, वा तसली कृती कित्याक करतालो, हें जाणून घेवचें. परत तशें करूं नाका, केल्यार पालकांक आपयतले म्हूण सांगचें. पालकांनी हायस्कुलांतल्यान कागाळ आयल्यार घरा कितें तो प्रसाद दिवचो, तशें केल्यार भुरग्यांक भंय तरी
उरतलो.
शिक्षकांनी हातचें राखून, कितेंच आंगलट येवचें ना अशे वागल्यार शिक्षकांचें संरक्षण कवच आपशींच तयार
जातले.

अमर पाटील
7507495151