भांगरभूंय | प्रतिनिधी
काळ शुभ ना अशुभ. मनीस आपल्या पराक्रमान काळाक म्हत्व हाडटा. खरेंच तें सत्य. देखून मनशान वेळार जागो जावन आपल्याक दिल्लें काम योग्य रितीन करचें. वेळ फुकट घालोवप म्हणल्यार उर्जा वाया घालप. वेळ, काळ एका वेळार एक खीण दिता आनी दुसरो खीण दिवचे पयलीं पयलो खीण काडून घेता. म्हणजेच कोणाकच काळ थांबना. वेळ आपलें काम बारीकसाणेन करता. देखून वेळाचो बरो उपेग करात आनी वांगडा येवपी संद हातांत घेयात. कारण वेळ परत येतलोच अशें ना. योग्य काम वेळार करपाक जाय. ह्या सगळ्या संवसारांत काळ केन्नाच सोंपना. जायते फावटीं आयज फाल्यां खातीर जियेवंक जाय अशें दिसता! पूण काळाचो फातर माथ्यार पडटा तेन्ना फाल्यां दिसना! कारण हो कठीण काळ म्हणल्यार प्रत्यक्ष मरण. जेन्ना आमी जिविताचें गीत गायतात तेन्ना काळ जिविताच्यो तारो केन्ना तोडटा तें आमकांच समजना.
कालच्यो यादी मनांत घेवन फाल्यांक येवकार दिवंक जाय, पूण फाल्यां दर्शन दितलें काय ना तें सांगूंक जायना. ‘जल्म- मरणा मदलो काळ म्हळ्यार आमच्या कडल्यान केल्ले कर्म. आमी करतात तें कर्मच आमकां मरणा उपरांत लेगीत अनंतकाळ जगयता. कितलेय लोक येवन गेले तरी काळ कोणाकच थांबलो ना आनी थांबचो ना. देखून वेळार जागो जावप, वेळाचो बरो उपेग करप. जिवीत खिणा- खिणाक सोंपता हे याद दवरप.
आयज आमी कितले पिरायेचे आसात, आमचे कडेन कितें आसा ताका कसलोच फरक पडना आनी ना, आमी उठून ध्येयां पुराय करपाक, सपनां साकार करपाक रोखडेंच कामाक लागचें… तेन्नाच कितें तरी साध्य जावंक शकता. सपनांक आकार दिवपाक वेळाचें म्हत्व जाणून पावलां उबारचीं पडटात. खिणाचें म्हत्व खूब. जिविताचें यश वा अपेश ल्हान खिणांचेर आदारून आसता. आमकां भरपूर वेळ आसा ह्या विचारांत सगलो वेळ, काळ वचत आसा. पूण त्या वेळार आमी योग्य पावलां उबारल्यार कितें तरी साध्य जावंक शकता.
नियोजन आसूंक जाय, पूण वेळ- जागृताय आनी तितलेंच कृतीचेर लक्ष केंद्रीत करपाची खरसाणय जाय. वेळ म्हत्वाचो, कारण दर सेकंदाक लाखाचें मोल आसा. निर्णय आनी कृती हांचे मदीं स्पश्ट परस्पर संबंद आसा: वेळ बरो वापरपाची तांक ही एक कुशळटाय. केन्ना सुखी, केन्ना उदास, केन्ना मनांत विचारांनी गर्दी जाता आनी केन्ना तें अस्वस्थ जाता. केन्ना वेळ कसो गेलो तें कळना आनी केन्ना वेळ वचून वचना. हें कालचक्र चालूच उरता. थोडें भोंवल्यार वा दिसपट्टे जिणेचें, सैमाचे निरिक्षण केल्यार ताजेंपण येता.
हांसून जियेता जाल्यार..!
भोंवडेंतल्यान मनाक आनंद मेळटा. थंयची सैमीक सोबीतकाय पळोवन खोस जाता. खावप, नवे कपडे, कॅमेरो, पोतयो… हें सगलें घेवपाची याद दवरप म्हत्वाचें. एकामेकां वांगडा त्या वेळार भोंवडे पयलीं जाल्लीं भासाभास, भोंवडे वेळार करपाच्या दरेका खिणाचें नियोजन. सगळें करतना मनांत उमेदीची भावना आसता. मन मळबा वरीं निवळ जाता. पयशे सांठोवन दवरचे पयलीं भोंवडेचे सोबीत खीण. भोंवडेच्या उलोवपाचो आस्वाद घेवपी ते मोगाळ दीस आनी मागीर भोंवडी सोंपले उपरांत परत घरा परतून त्या सुखांत बरोच वेळ रावप… कितलें अद्भुत न्हय? बऱ्याच काळाची तिडक, सुवार्थ ना जाल्यार खूब बरें दिसता. तातूंत खूब खोस आसता.
कितल्या प्रकाराच्यो भोंवड्यो! सादें रानांतल्या जेवणांतल्यान चंद्राच्या उजवाडांतल्या जेवणा मेरेन. एका दिसाची भोंवडी ते सप्तक, म्हयन्याची भोंवडी. रानांतल्या जेवणाक वतना शाळेंतल्या भुरग्यांक बरें दिसता. चड करून व्हडल्या लोकांकय रानांतल्या जेवणाची मजा येता. तोय एक सुखी प्रवास. सैमाच्या गोपांत सुखान चलतना खूब समाधानाची जाणविकाय जाता.
भोंवडेर वतना केन्ना आमी स्वताच्या वाहनांतल्यान, केन्ना गाडयेन, बसीन, रेल्वेन आनी केन्ना विमानान लेगीत वतात. वाहन कितेंय आसूं, आमच्या मनाक जें सुख दिसता तें खूब म्हत्वाचें.
“रे आज्या भोंवडेक वचप कितलें बरें न्हय? काळजाक सुशेग दिवपी. ” हांवें म्हणलें.
“हय गो बाय. भोंवडेंतल्यान मन खोशी जाता, बरें दिसता. वातावरणांत बरो बदल जाला. आनीक एक गजाल सांगूं? आमी पुराय जिवीत भोंवडे भशेन जगूंक शकतात, ताचो आनंद घेवंक शकतात, असो कोणेंय केन्ना विचार केला काय ना देव जाणा… ” आजो काळजा थावन उलयतालो.
आतां रामोजी फिल्म सिटीची देख घेवची. थंय आमी कांय दिसां आदीं भोंवडेर गेल्लीं. कितलें बरे तरेन तांणी बांदलां? सुकणीं, जनावरां, फुलपांखीं, वेगवेगळ्या रंगांचीं घरां, गांव, शारां, उद्यानां, बाग, देवळां, मशिदी, इगर्जी, कृत्रीम विमानतळ, हॉस्पिटल, रेल्वे स्टेशन, आकर्शक इमारती, आकर्शक रंगांनी तयार केल्लीं वेगवेगळीं फुलपांखीं…, जशें वृंदावन गार्डन. म्हत्वाच्या थळांची अचूक कृत्रीम प्रतिकृती, विंगड विंगड इतिहासीक संच, मोगल बाग, जपानी बाग, अभयारण्य, प्रिन्सेस स्ट्रीट, स्टुडिओ भोंवडे, लायव्ह शो, सोबीत बागायती आसात, मगध आनी बोधिसत्व लेणीं, फिल्म सिटी टूर… हें सगळें पळयतना मन स्वताक विसरता. आगळ्याच जादुवाच्या संवसारांत चलपाक खूब समाधान दिसता जिवाक!
भोंवडेच्या निमतान शारां आनी गांव पळोवन गिन्यानांत खूब भर पडटा. विचारांकय उत्तेजन मेळटा. आजो बरोच वेळ उलयतालो. हांव उलोवपाचेर लक्ष दितां काय ना हाचो तो अदमास घेतालो. तांच्या संवादांत हांव रमलें. ‘म्हज्या गिन्यानांत खूब भर घालता तुमचें हें उलोवप. बरें दिसलें मनांक तुमचें आयकून. म्हाका सांगिल्ले प्रमाण जिवीत म्हणल्यार एक भोंवडी. ती हांसून जियेता जाल्यार..! हांवें आज्याक म्हणलें.
आमी कामाक लागून जायत्या सुवातींनी वतात. जिणेचो दरेक खीण भोंवडे सारको जगलो जाल्यार कितली मजा येतली? जीण एक उत्सव जातली. न्हय रे आज्या . सगळ्यां कडेन भोंवडे सारकें संवाद सादपाक आवडटा जाल्यार सुख पातळटलें. जिणेचो आनंद घेवन जगपाची कला शिकल्यार दिसान दीस तुमची खोस वाडटली.! स्वताची आनी हेरांचीय. तातूंतल्यान समाधान मेळटलें आनी ह्या जिविताच्या प्रवासाची मजा घेवपाची इत्सा जातली. उक्त्या मनाची..
गौरी भालचंद्र
9422373926
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
