… तर गांवूय गिरेस्त जातले

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कारण दादले जे तरेन पयसो मोडटात, तशीं गोंयचीं, खास करून गांवांतलीं बायलां पयसो मोडिनात. प्रत्येक गजाल विचार करूनच करतात.

गोंयांतलें पर्यटन म्हणल्यार खाओ, पिओ, मजा करो हाचेर आतां शिक्को बसला. पर्यटक हेच खातीर येतात. तातूंतले चडशे कितें खातात, पितात तें वेगळें सांगपाक नाका. ह्या पर्यटनाक लागून भरपूर येणावळ येता, ही गजाल खरी. मात, ताका लागून गोंयच्या नांवाक खत लागलां. गुन्यांव वाडल्यात…. आनी ही गजाल संवसाराक कळ्ळ्या. तेन्ना असलें पर्यटन गोंयाक जाय काय नाका, ताचेर सगल्यांनीच चिंतपाक जाय. ल्हवू ल्हवू करून सरकारान पर्यटनाचीं दुसरीं मळां सोदपाक जाय. हिंटरलॅण्ड म्हणल्यार अंतर्गत पर्यटनाचेर भर दिवपाचो निर्णय सरकारान घेतला. काल संवसारीक पर्यटन दिसा निमतान ताची घोशणा जाली. हिंटरलॅण्ड म्हणल्यार दर्यावेळो, देगां पसून पयस, भितर आशिल्लीं, जंय चड पर्यटक वचूंक नात, अशीं थळां. खास करून मुखेल शारा पसून पयस आशिल्ले खेडेगांव. पर्यटकांचो ह्या अंतर्गत पर्यटना कडेन ओडो वाडलो जाल्यार गांव विकसीत जातले. तरणाट्यांक रोजगार मेळटलो.
गोंयचें पर्यटन सन, सँड अ‍ॅण्ड सी, देवळां, चर्च, क्रूझ, कॅसिनो पुरतेंच मर्यादीत उरलां. तातूंत दर्यावेळांक पर्यटकांची चड पसंती. गोंयांत येवपी 99 टक्के पर्यटक दर्यावेळांक भेट दितातूच. गांवांतलीं देखणीं थळां सोदून थंय पर्यटकांक फावोश्यो सुविधा निर्माण केल्यो जाल्यार अर्थवेवस्थेक उर्बा मेळटली, हातूंत दुबाव ना. मात, ह्या थळांचेर खावपाची, रावपाची सुविधा दिवपी वा स्वताची बाग, प्लांटेशन, पार्क आशिल्ल्यांनी फक्त दुडवांचेरूय नदर दवरून वेवसाय करूंक फावना. मांडवी, जुवारी, शापोरा अशा न्हंयांतल्यान बोटीन तांकां त्या- त्या थळांचेर व्हरत जाल्यार तें खास आकर्शण थारतलें. केरळांत बॅक वॉटर्स पर्यटनाचेर करोडांनी रुपयांची येणावळ येता. मागीर आमकां कित्याक शक्य ना? आमचो आनी तांचो सैम, हवामान लागीं- लागीं तशेंच आसा. हांगा पश्चिमी वातावरणूय आसा. तें बऱ्याच पर्यटकांक आवडटा. म्हणटकच गोंयांत अंतर्गत पर्यटन येसस्वी जावप कठीण न्हय. तातूंत सातत्य मात जाय. मदीं सत्तरींत राफ्टींग सुरू जाल्लें. तें अजून चालू आसा काय बंद जालें?
अंतर्गत पर्यटन येसस्वी करतलो जाल्यार ताचो पयलीं अभ्यास करचो पडटलो. मागीर ते तरेचें मनीसबळ जाय पडटलें. ते विशींचें शिक्षण, प्रशिक्षण गोंयांत जाय. पर्यटकांक थळावें जेवण, खाणां मेळपाक जाय. पर्यटक जेन्ना ‘गोवा की स्पेशालिटी क्या है’, अशें विचारतात तेन्ना खाणां विकप्यांच्या तोंडांतल्यान तत, पप भायर सरता. ‘बटाटवडा, सामोसा हय’ अशेंय सांगपी आसात. ते खातीर गोंयचीं विशेश खाणां वेंचून तांची जायरात करूंक जाय. गोंयांत चिवडो, सान्ना, दोदोल, नेवऱ्यो, सुकूर उंडे, तरातरांचे फोव आसात. खाणावळींनीय गोवन थाळी मागल्यार भितर हुमण सोडल्यार भोवतेक जिनस देशांतल्या म्हानगरांनी मेळटात. उड्डा मेथी, दांगर, मुगा गांठी, निरपणसाच्यो फोडी, रेशाद बांगडो, किस्मूर पर्यटकांक आवडची ना. खाणां, जेवणाचें मोलूय पर्यटकांक परवडटा सारकें दवरूंक जाय. म्हारगायेच्या नांवान शबय घालून आयज ल्हान हॉटेलां पसून पर्यटक दिसलो काय दर वाडयतात. ओगीच पर्यटक स्टोव्ह घेवन गोंयांत येनात!! थळावीं खाणां, जेवणां खपलीं जाल्यार बायलां गटांक बरे दीस येतले. गोंयचे गांव गिरेस्त जातले. हो पयसो मौजमजे खातीर खर्च जावचो ना. कारण दादले जे तरेन पयसो मोडटात, तशीं गोंयचीं, खास करून गांवांतलीं बायलां पयसो मोडिनात. प्रत्येक गजाल विचार करूनच करतात.
गोंयांत धर्मीक, अध्यात्मीक पर्यटनाकूय उर्बा दिवंक जाय. त्रिपुरारी पुनव, चिखलकालो, कार्नावाल, शिमगो चित्ररथ मिरवणुकीक पर्यटन नकाश्याचेर स्थान मेळ्ळां, तशें हेर उत्सवांकूय मेळप गरजेचें. दरवर्सा लाखांनी भावीक पंढरपूर, तिरुपती, शिर्डी, सौंदत्ती, वेलंकणी, अजमेर वतात. हाचो फायदो फक्त देवस्थानाक जाता, अशें ना. तर थळावे वेवसायीक, लघुउद्देजक, किरकोळ विक्रेतेय खूब जोडटात. गोंयांतल्या थारावीक देवळांनी, चर्चींनी पर्यटक येतात. हांगाचीं धर्मीक थळां हेर राज्यां परस वेगळीं. तेन्ना पर्यटन खात्यान थळांचो आंकडो वाडयलो आनी पर्यटकांक थंय व्हेले जाल्यार ते वर्सान वर्स येतले. पर्यटक कुटुंबां येतलीं, म्हणटकच एक वेगळे तरेचें पर्यटन राज्यांत फुलतलें. हाचो येरादारी सयत सगल्याच वेवसायिकांक फायदो जातलो. हांगा वैजकी उपचारां खातीरूय देशी, विदेशी पर्यटकांक आकर्शीत करूं येता. भायल्या देशां परस आमच्या भारतांत वैजकी उपचार सवाय आसात. ताका लागून अमेरिकी, युरोपी लोक हांगा उपचारा खातीर येतात. ते आयल्यार परकी चलनांतूय वाड जातली. तेन्ना गोंय सरकारान पर्यटनाचीं नवीं मळां सोदून तीं विकसीत करपाक उशीर करचो न्हय.