भांगरभूंय | प्रतिनिधी
स्कुलांत शिकतल्या सगल्यांच भुरग्यांक शिकपाक आवडटा अशे ना. तांच्यो आपल्यो अश्यो खेरीत आवडी-निवडी आसता. कांय भुरग्यांक गायन आनीक संगीत आवडटा तर कांय जणांक चित्रां काडूंक आवडटा. खूबशा भुरग्यांक ल्हानपणा सावन खेळाचें पिशें लागिल्लें आसता तांचे तकलेंत अभ्यासा परस खेळाच्योच खबरो घुंवत आसतात. अशा भुरग्यांक वेळार प्रशिक्षण दीत जाल्यार ते आपले कुशळटायेचो बरो उपेग करून घेवंक शकतले. एका वेळार खेळा पिशें लागिल्ल्यांक तांच्या घराब्या सयत हेर सगले हिणसायताले. अभ्यासांत लक्ष घाली ना म्हूण तांकां संवताले. शिक्षक लेगीत तांचेर तिडक उक्तायतालो. आयज काळ बदल्ला आनी हाका कारण जावन आसा खेळगड्यांक मेळपी सुमारा भायली प्रसिद्दी आनीक इनामांचो आंकडो. शाळा स्कुलांनी शिकपी भुरग्यांक तरेकवार खेळाचें प्रशिक्षण दिवचे खातीर जायत्यो खाजगी अकादेमी सुरू जाल्ल्या कारणान वेगळ्यावेगळ्या खेळांक ओतो आयिल्लो पळोवंक मेळटा. धा-बारा वर्सां पयलीं मेरेन पालक आपल्या भुरग्यांक शाळेतल्या फुटबॉल पंगडांत वांटेकार जावंक परवानगी दिवंक अनमनताले. आतां चित्र बदल्लां. खेळाची आवड आशिल्ल्यांक शाळेंत शिकता आसतनाच ह्यो अकादेमी खेळूंक आमंत्रीत करतात. तांकां प्रशिक्षण दिवची जापसालकी आपल्या आंगार घेतात, पुश्टीक जेवण-खाण दिवन सोळा-सतरा वर्सां पिराय जाली म्हणटकच तांकां आपल्या मुखेल पंगडांत आस्पावन घेतात.
आयचे पालक लोगीत व्हड अभिमानान शाळेंत येवन म्हजो चलो अमूक फुटबॉल अकादमींत प्रशिक्षण घेवंक लागला म्हूण सांगता तेन्ना म्हाकाय अशा भुरग्यांची खूब लक्तुबाय दिसता. मनांत हाडल्यार अभ्यास कोणूय करूंक शकता. पूण खेळ सगले खेळपाक शकनात. बरो खेळगडो जावंक सुमारा भायली चिकाटी जाय, जी सगल्यां भितर सेर्त आसतलीच अशी ना. म्हज्या अणभवा प्रमाण हे खेळगडे शिकूंक हुशार आशिल्ल्या भुरग्यां परस मुखार वचूंक लागतात. खेळांमळ अशा भुरग्यांक टॉनीक जाल्ले वरी उपेगा येता अशें म्हाका तरी दिसता. ल्हवू ल्हवू करून हे भुरगे अभ्यासांत आशिल्ली चरूय भरून काडटात. हाचें कारण म्हणल्यार तांचे भितर आशिल्ली कुशळटाय तिचे बळाचेरच ते नामना जोडूंक पावतात.
शाळा स्कुलांनी शिकता आसतना भुरग्यांचे बौद्दीक उदरगती बराबर तांचे कुडीची वाड जावचे खातीर लेगीत आमकां वेगळेवेगळे उपक्रम आनी सर्ती चालीक लावपाची गरज आसता. ऑगस्ट म्हयन्यात पयली मध्य सत्र परिक्षा सोंपले उपरांत विद्यार्थी अशा सर्तींची वाट पळयतात. खरे म्हणशात तर ह्यो सर्तीच तांचो चोंयवटेन विकास करूंक आदार करतात. आपल्या वांगड्यां कडेन केन्ना आनीक कशे वागचे त्याच प्रमाणे समाजांत कशें वावुरचे हेंय ते साबार कार्यावळींनी वांटेकार जाले म्हणटकच आपसूक शिकतात. हालींच्या तेंपार शाळा कॉलेजींनी शिकपी भुरग्यांक बरे पैकीं माची दिल्ली पळोवंक मेळटा. तरेकवार सर्तींनी वा उपक्रमांनी वांटो घेतकच तांचे तकलेर आशिल्लो अभ्यासाचो ताण उणो जावंक लागता. तर दुसरे वटेन खेळीमेळीचें वातावरण तयार जावंक पावता आनी त्या वातावरणांत मनाक थाकाय मेळटकच तांचे बुद्दीची वाड जावंक पावता.
भुरग्यांचीं सगलीं तासां लक्षांत दवरून तांची वाड जावची म्हूण वेगळ्यावेगळ्या क्षेत्रांत वावुरपी तज्ञांक आमंत्रीत करून व्याख्यानां घडोवन हाडटात. आयज शाळा, कॉलेजी सांगाताक हेर खाजगी तशेंच समाजीक संस्थाय आपली लागणूक म्हूण वेगळेवेगळे सर्तींचे आयोजन करतात. नाच-गायनाची आनीक वाद्यां वाजोवपाची सर्त, उजार केल्ल्या कपड्यां पसून वा सुकिल्ल्या पानां फुलां पसून नवीन कलाकृती करपाची सर्त. ते भायर प्रस्न माची सर्त, मेथी, रांगोळी अश्यो तरेकवार सर्ती घडोवन हाडून भुरग्यां भितर आशिल्ले कलेक वाव दिल्लो पळोवंक मेळटा. जांकां पाककलेची आवड आसता तांचे खातीर पाककला. अशा वेगळ्यावेगळ्या सर्तींक लागून भुरग्यां भितर आत्मविस्वास वाडूंक लागता. तांची इश्टागत वाडटा त्या इश्टागतीन बरें कितें वायट कितें हेंवूय शिकपाची संद तांकां मेळटा. म्हजी तांकां सदांच एक सांगणी आसता ह्या संवसारांत सगले कडेन बर्यो तश्योच वायट गजाली घडत आसता. ह्यो घडणुको कोण आडोवंक शकनात. पूण दरेकल्यन आपली लागणूक जाणां जावंक जाय. आपल्या फुडाराची मोख मनांत दवरून जें बरें आनी सुंदर आसा तें आपणावचें जें वायट आसा, जाची आमकां गरज नासता तें सोडून दिवचें. मनांतलो घुसपागोंदळ सोडवंक जाता जाल्यार जरूर सोडोवचो, आपले वागणुकेन बरी देख घालून दिवपाचो यत्न करचो. मनशान एकसुरो मात रावचो न्हय इश्टां बराबर कसलो ना कसलो खेळ खेळचो, वेगळ्यावेगळ्या विशयाचेर आपले विचार मांडचे. कारण एकटो एकसुरो आपलेच तंद्रेन रावत तर मनार परिणाम जांव येता. वैजकी भाशेत जाका न्युरोलॉजीकल दुखणें म्हणटात. अशें दुखणें कोणाचेय जिणेर आपलो छाप मारूंक शकता खय. तो मागीर दादलो जावं वा बायल, नेणटो आसूं वा जाणटो.
शिकपी भुरग्यांचे तकलेर आशिल्लो शिक्षणाचो भार मातूय उणो न्हय अशे परिस्थितींत एखाद्रो विद्यार्थी चिंतनानी घुसपल्लो दिसत तर ताचे बराबर सतत संवाद सादचो पडटा. अशा वेळार ताचे दुखणे समजून घेवन ताका मार्गदर्शन करप गरजेचें थारता. कारण तो आपलेच तंद्रेंत वावरूंक आनी वागूंक लागता, उलोवंक लागता, केन्ना-केना तो हेरां पसून पयस वचूंक पळयता. ताचे विचार सकारात्मक तशेच ते नकारात्मकय आसूं येत. सकारात्मक विचार ताका लुकसाण करूंक शकना पूण नकारात्मक विचार तांची चिंतना वाडोवंक शकता. अशा वेळार पलकांचे आनीक शिक्षकाचे ताचेर नदर आसत, तांचो सतत संवाद जाता आसत तर तो भुरगो नक्कीच आपलें मन उक्तें करूंक शकतलो. ताचे दुखणें आयकून घेवन घाय जाल्ल्या मनाक मलहम पट्टी करत तर ताच्या फुडाराचो पक्को मार्ग आमी ताका दाखोवंक शकतले. अशें हांव निश्चीतपणान म्हणपाक शकता. हाका कारण जावन आसा ह्या भुरग्यांचें म्होंवाळ मन आनी तल्लख मेंदू जो बऱ्यो संवयो लावची तांक दवरता.
एच मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
