शिकोवप्यांचो दीस- टिचर्स डे

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आदली गुरू-शिश्य कल्पना, गुरुदक्षिणा आतां बदलून गेल्या. सैम, अणभव, नितळसाण, शिस्त, आत्मनिर्भर, आत्मपरिक्षण हांकां आमी आतां गुरू मानून तांचें पुजन करपाक जाय.

विद्या दान म्हणजें एक पवित्र दान. विद्या दान करपी म्हळ्यार शिकोवपी. शिकोवपी पेश्याक जावं शिकोवप्यांक संवसार व्हड
मानान लेखतात. शिकोवपी ल्हान आसूं वा व्हड आसूं ताका तितलोच मान, मोग मोयपास मेळटा. शिकोवपी भुरग्यांचेर शिक्षणीक संस्कार करून देश घडोवपाक हात भार लायतात. शिकोवप्यांचो दीस शिकोवप्यांची तोखणाय करपाक मनयतात. शिक्षणाच्या क्षेत्रांत केल्ल्या म्हत्वाच्या योगादाना खातीर सन्मान करपाक शिकोवप्यांचो दीस मनयतात.
सप्टेंबर म्हयन्याचे 5 तारखेर भारतांत शिकोवप्यांचो दीस म्हूण मनयतात. भारताचे आदले राष्ट्रपती भौमानेस्त सर्गेस्त डॉ. सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांच्या उगडासाक हो दीस भारतांतल्या चडशा शिक्षण संस्थांनी मनयतात. सप्टेंबर 5, 1962 दिसा सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांच्या 77 व्या जल्मादिसा, पयलेच फावटी शिकोवप्याचो दीस म्हूण मनयलो. सर्वपल्ली राधाकृष्णन एक विद्वान मनीस. तांकां भारत सरकारान सर्वोच्च पदकां भितरलें भारतरत्न पदक दिवन तांचो भौमान केल्लो. ते देशाचे पयले उपराष्ट्रपती आनी दुसरे राष्ट्रपती आशिल्ले. सर्वपल्ली राधाकृष्णन एक बरे शिक्षण तज्ञ आसले. शिकोवप्यान कशें तरेन शिकोवप, जाका लागून शिकतल्यांचें बुद्धिचो विकास जातलो तांची विचार करपाची तांक वाडटली, तांकां तो विशय बरे तरेन कळटलो असल्या मुद्द्यांचेर तांकां बरी जाण आशिल्ली. ते एक बरे विख्यात राजप्रतिनिधी बरोबर एक बर्‍यांतले बरे शिकोवपी आशिल्ले.
5 सप्टेंबर शिकोवपी दीस कित्याक?
डॉ. राधाकृष्णन 1962 वर्सा भारताचे दुसरे राष्ट्रपती जाले. तांचे कांय इश्ट आनी विद्यार्थी तांकां मेळपाक आयले आनी 5 सप्टेंबराक तांचो जल्मादीस मनोवपाची विनवणी केली. डॉ. राधाकृष्णन हांणी तांकां जाप दीत म्हळें की, म्हजो जल्मदीस म्हण थाटमाट केल्ले परस हो दीस शिकोवप्यांक समर्पीत करात आनी शिकोवप्यांचो दीस म्हूण मनयात. देशाच्या राष्ट्रपती कडल्यान असली सुचोवणी येवप म्हळ्यार हो राष्ट्रपती आसून लेगीत तांकां शिकोवप्यां विशीं कितली आपुलकी आनी मान आशिल्लो हाची जाणीव जाता. 5 सप्टेंबर 1962 वर्सा सावन हो दीस शिकोवप्यांचो दीस म्हूण मनयतात.
5 सप्टेंबर 1888 दिसा मद्रास (चेन्नई) सावन 200 किमि अंतराचेर तिरूतानी गांवांत तांचो जल्म जालो. तांचे आवयचें नांव सीताम्मा आनी बापयचें नांव सर्वपल्ली वीरास्वामी आशिल्लें. तांचो बापूय तिरुतनी गांवच्या भाटकारागेर काम करतालो. आपलो मूळ गांव सर्वपल्ली सोडून ते तिरूतनी गांवांत ते स्थायीक जाल्ले. तांकां चार भाव आनी एक भयण आशिल्ली. राधाकृष्णन हांचे मुळावें शिकप तिरुतनी गांवांतल्या प्राथमीक शाळेंत जालें आनी माध्यमीक शिक्षण हरमन्सबर्ग इवेंजिकल लुथरन मिशन स्कूल तिरूपती हांगा जालें. तिरूपतींतल्या मिशन शाळेंत ते चार वर्सां मेरेन उरले, 1900 वर्सा ते वेल्लोर गांवांत आपल्या बापोल्या कडेन रावपाक आयले. दोन वर्सा मिशनरी शाळेंत ते मन लावन शिकले आनी मद्रास विश्व विद्यालयांतल्यान ते मेट्रीक परिक्षा पास जाले. राधाकृष्णन ल्हानपणा सावन खूब हुशार आशिल्ले. मिशनरी स्कुलांत शिकिल्ल्यान तांकां क्रिस्ती धर्मग्रंथ ‘बायबल’ वाचपाची संद मेळटाली. वाचून वाचून ‘बायबल’ तांणी पाठ केल्लो. अभ्यासांतूय हुशार आशिल्ल्यान तांकां वर्सानवर्सा शिश्यवृत्ती मेळटाली.
राधाकृष्णनाचे बापूय ब्राम्हण जाल्ल्यान तांचेर देव धर्माचे संस्कार बरे जाल्ले. हाकाच लागून ते चिंतन, मनन, नितीशास्त्रा कडेन वळ्ळे आनी तांणी दर्शन शास्त्रांत (झहळश्रेीेहिू) एम. ए. केली. चेन्नई प्रेसिडेन्सी म्हाविद्यालयांत तांकां तर्क शास्त्र (श्रेसळल) शिकोवपाची संद मेळ्ळी आनी तांची शिकोवप्याची कारकिदीर्र्ची सुरवात जाली. तांची शिकोवपाची कला, भास आनी विशयाच्या गिन्यांनाक लागून ते विद्यार्थ्यांचे एकदम आवडटे जाले. राधाकृष्ण हांणी आपल्या जिवितांत खूबशे मानाचे हुद्दे सांबाळ्ळ्यात. देखीक प्राचार्य, कुलगुरू, साहित्य अकादेमीचे अध्यक्ष, राज्यसभेचे अध्यक्ष, भारताचे उपराष्ट्रपती आनी उपरांत राष्ट्रपती. इतल्या पदांचेर काम करून लेगीत ते मनान सदांच एक शिकोवपीच उरले. एक बरे बरोवपी आसून जायत्या विशयांचें तांकां गिन्यान आशिल्लें. धर्मशास्त्रांत, तत्वज्ञानांत, नितीशास्त्रांत, उपदेशनात्मक, सांप्रदायीक, उपदेशीक विशयांचेर तांणी लिखाण केलां. जायत्या नामनेच्या नेमाळ्यांनी तांचे म्हत्वाचे लेख प्रसिद्ध जाल्यात.
शिकोवपी दिसाचो हेत
शिकोवप्यांचो दीस हो एक असो सुवाळो जो शिकपी आनी शिकोवपी व्हड उमळशिकेन वाट पळयता. आपले शिकोवपी शिकप्यांक लागून कितले कश्ट घेतात आनी एक बर्‍या दर्ज्याचें शिक्षण शिकप्यां मेरेन पावचें हो शिकोवप्यांचो हेत आसता. शिकोवप्यांनी घेतिल्ल्या कश्टांचे फळ, आपणें शिकयिल्ल्या शिकप्यांचो आत्मविस्वास, दरेक कामंानी तांणी केल्लो सहकार, आनी शाळेच्या वातावरणांत शिकोवप्यांनी केल्ले संस्काराची पावती दिवपाचो दीस.
प्रधानमंत्री भौमानेस्त नरेंद्र मोदी म्हणटात शिकोवप म्हळ्यार वेवसाय तर एक जिवन धर्म, संवसारांत वेगळ्यावेगळ्या मळार कसले कसले बदल जातात ताचेर आमच्या शिकोवप्यांनी नदर दवरून आमच्या देशाच्या भुरग्यांक आनी वेगळ्यावेगळ्या बदलांक तोंड दिवपाक तयार करपाचे ध्येय शिकोवप्यांनी दवरपाक जाय. आमच्या देशांत विश्वगुरू (ङशरवशी ळप एर्वीलरींळेप) जावपाचो मान मेळोवपाक जाय. आमच्या शिकोवप्यांक मान दिवपाक जाय. आमच्या देशाच्या कांय मुद्द्यांचेर टिकात्मक विचार करपाक विद्यार्थ्यांक फाटबळ दिवपाक जाय अशें प्रधानमंत्री म्हणटात. शिकोवप्यांचो निर्धार आनी प्रामाणिकपणा देशाचें भवितव्य घडयता, समाजरुपी इमारतीची बुन्याद घालपाचें काम शिकोवपी करतात.
शिकोवप्यांचो दीस कसो मनयतात?
ह्या दिसा विद्यार्थी वेगळ्यावेगळ्या कार्यावळी स्पर्धाचें आयोजन करून आपल्या शिकोवप्यांचें मनोरंजन करतात. भुरग्यां मदीं कांय जाण तर शिकोवप्यांची नक्कल करतात. ह्या दिसा शिकोवपीय विद्यार्थी जावन तांचे मदीं रंगून वतात. शिकोवपी आनी शिकपी नातें घट करपाचो हो दीस म्हळ्यार जाता.
भारतीय संस्कृती भारताचे संस्कृतींत गुरुपुजनाची प्रथा खूब आदीं पसून आसा. व्यासपुजन म्हणजेंच गुरू पुजन. महर्षी व्यास जगाच्य गुरुच्या जाग्यार म्हणून, सगळ्या गुरूंचो प्रतीक म्हणून व्यासांची पुजा करतात. महर्षी व्यासान ल्हानपणांत ब्रम्हदेवा कडच्यान विद्याधयन केलें. चौदा विद्या, चौसश्ट कला ते शिकले. आदली गुरू-शिश्य कल्पना, गुरुदक्षिणा आतां बदलून गेल्या. सैम, अणभव, नितळसाण, शिस्त, आत्मनिर्भर, आत्मपरिक्षण हांकां आमी आतां गुरू मानून तांचें पुजन करपाक जाय.

प्रिता परब
9921382375