भांगरभूंय | प्रतिनिधी
काळ बदल्ला तशें सगलेंच बदल्लां. आदल्या तेंपार समाजीक वातावरण वेगळें आशिल्लें. आतां तातूंत जमीन- आसमानाचो बदल जाला. पयलींचे विद्यार्थीय वेगळे आशिल्ले, आतांचे वेगळे आसात. सगल्यांत म्हत्वाचें म्हणल्यार तांकां सुरक्षेची गरज आसा. कारण, बदलिल्ल्या वातावरणाक लागून मोगाचीं प्रकरणां, ब्रेकअप, चलयांचेर हल्ले, जिवाचें बरें वायट करून घेवप, चलयां वयल्यान मारामारी करप, वर्ग चुकोवन सिनेमा वा हेडपाक वचप, नाका जाल्ली मस्ती करप…. असले प्रकार वाडल्यात. तातूंत भायले काय तवनास तरणाटे हायस्कुलां, काॅलेजीं भायल्यान वराचीं वरां तेळत बशिल्ले आसतात. ह्या गजालीं खातीर कोणाक दोश दिवप हें पालकांक कळनाशें जालां. ते कायम आपल्या भुरग्यांच्या हुस्क्यांत जियेत आसतात. आतां सरकार विद्यार्थी सुरक्षा धोरण आंखता. तें तयार करप्यांक बारीकसारीक गजालींचेर लक्ष दिवचें पडटलें.
शारांनी सगलीं हायस्कुलां एके कडेन आसात. पणजेचे कुजिरा वाठारांत आसात तशीं. एकठांय नात जाल्यार तीं तशीं येवपाक जाय. निदान जांचे कडेन मैदाना सयत इमारती नात तांणी तरी. शिक्षण संस्थांनी विद्यार्थ्यांचे सुरक्षे खातीर सीसीटीव्ही कॅमेरे बसोवपाचो सध्या तरी प्रस्ताव ना, अशी लेखी जाप सरकारान विधानसभेंत दिल्या. तरीय तांची गरज आसा. विरोधकांनी हुस्को उक्तायला तो सारको आसा. कांय वर्सां पयलीं वास्को एका विद्यालयांत एका भायल्या तरणाट्यान भितर येवन विद्यार्थीनीचेर लिंगीक अत्याचार करपाची घडणूक घडिल्ली. राज्यभर व्हडलो खवदळ पडिल्लो. मात, पुलिसांनी बरोच तपास करून पसून तो कोण तें निमाणे मेरेन कळूंक ना. एका उच्च माध्यमीक विद्यालयांत (एका कित्याक आनिकूय आसतलीं.) दोन खेपे विद्यार्थ्यां मदीं केस्तांवां, मारामारी जाल्ली. हाचे फाटल्यान मोगाचें प्रकरण आशिल्लें, अशें कळटा. मात, विद्यालयाचें नांव बदनाम जायत ह्या भंयान सगलेच ओगी रावले. पुलिसांनीय हीं प्रकरणां खंय चड गंभीरपणान घेवंक नात. कुजिरां शिक्षण प्रकल्पांत समाज विरोधी घडणुको घडटात, असो आरोप जाता. ते विशीं कसली कागाळ नोंद जावंक ना. तरीय विद्यार्थ्यांचे सुरक्षे खातीर सुरक्षा उपाय हे घेवपाकूच जाय. सीसीटीव्ही कॅमेरे बसोवपाचो सरकाराचो प्रस्ताव नासलो तरी शिक्षण संस्थांनी ते बसोवन घेवपाक जाय. कुजिरा इमारतींत ते आसात. हेर कडेनूय आसचे. आयज प्रत्येक खाजगी काॅलेज विद्यार्थ्यां कडल्यान भरपूर फी घेता. म्हणटकच तांचे सुरक्षे खातीर उपाय घेवप ही तांची लागणूक.
मैदान, उंच दुरीगग, गेट, भायर सुरक्षा रक्षक अशी तजवीज आशिल्लीं विद्यालयां तशीं उणीच. कांय मिशनरी शाळा तश्यो आसात. पूण हेर शाळांनी ते नदरेन पावलां उखलपाचो वेळ आयला. सुरक्षा रक्षक आसतात, ते फक्त गेट उक्ती आनी बंद करपाक आसचे न्हय. तांकां पळयतकच परक्यांक भंय दिसपाक जाय. कामा बगर भितर येवपाचें तांकां धाडस जावपाक जायना. सुरक्षा रक्षक शिटूक आसपाक जाय. शाळा, काॅलेजी भायर सकाळचो, दनपारचो आदेस कोण येवन रावता, तो नेमकें कितें करता, ताचेर तांची नदर जाय. इतलेंच न्हय, तर विद्यार्थ्यां मदीं कितें चल्लां, कितें शिजता ताचीय सुलूस तांकां आसल्यार बरी. कांय काॅलेजींनी आतां कॅण्टीनांतलेंच खावपाची सक्ती केल्या. थंयचो म्हाल खपचो म्हूण हो निर्णय घेतला काय भुरगीं भायल्या दुकानांचेर वा भायले भायर आनीक खंय वच्चीं न्हय, म्हूण घेतला तें कळना. पूण भुरग्यांची सुरक्षा हो हेत आसा, जाल्यार ह्या निर्णयाक येवकार फावता. दोन वर्सां पयलीं हायस्कुलां भायर कांय जाण घुंवळे वखदां विकतात, असो बोवाळ जाल्लो. पूण कोण सांपडूंक नात. तेलकट, मसाल्याचें, भलायकेक घातक आशिल्लें खाणूय तीं खातात, अशी पालकांची कागाळ आसता. भुरगीं काॅलेज सुटसर भितरूच उरलीं जाल्यार ह्या गजालीं पसून तीं सुरक्षीत उरतलीं.
शिक्षकांचीय जापसालदारकी आसता. सुरक्षा रक्षक जसो चौकस आसचो, तशेच शिक्षकूय आसचे. उरफाटें, विद्यार्थ्यांची तांकां चड म्हायती आसता. शिक्षिका विद्यार्थ्यांचे आवडीची आसल्यार चलयो तांकां तांच्यो समस्या पसून सांगतात. म्हणटकच फुडाराक घडपी घडणुको टाळूं येतात. वयर म्हणलां तशें आयचो काळ वेगळो. आदलें वातावरण आयज ना. म्हणटकच विद्यार्थ्यांचे सुरक्षेक शिक्षण संस्थांनी प्राधान्य दिवंक फावो. पालक सकाळचो आदेस, कांय कडेन सांज मेरेन आपल्या भुरग्यांक शाळेच्या ताब्यांत दितात. म्हणटकच तांची राखण करप हें प्रत्येक संस्थेचें पयलें कर्तव्य.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
