भांगरभूंय | प्रतिनिधी
बुधवार मेरेन सरासरी 107 इंच पावस रकलो. सत्तरी वाठारांत तो 130 इंचां मेरेन पावला. पोरुंचे तुळेन 54 इंच पावस चड पडला. हाचे वयल्यान पावसाच्या धुमशेणांचो अदमास येतलो. अंदूं एक गजाल घडली ती म्हणल्यार झाडां, खांदयो घरांचेर, रस्त्यांचेर पडल्यो. दर सप्तकांत 3- 4 झाडां पडलीं, अशें म्हणल्यार अतिशयोक्ती थारची ना. अजून पडत आसात. असलो प्रकार हालींच्या वर्सांनी जावंक नाशिल्लो. दिवचले पोरण्या बसस्टॅण्डाचेर घोळीचो रुख पडलो आनी ताचे पोंदा गाडी सांपडून एक बायल पांच वरां आडकून पडली. पणजे झाड पडून तरणाटे चलयेक मरण आयलें. घरांचेर झाडां पडून लाखांनी रुपयांचें लुकसाण जालें. वाटेर खांदे पडून वर- अर्दवर येरादारी आडकून उरली. चड पावसाक लागून झाडां पडलीं अशें कांय जाणांक दिसता, तर उदरगतीच्या कामांक लागून खणप जालां, ताका लागून झाडांचीं मुळां तुटल्यांत, देखून तीं पडलीं अशें उरिल्ल्यांक दिसता. कारण कितेंय आसलें तरी हाचेर उपाय, येवजण जायच, हें सगलेच सांगतले. कारण भोगचें पडटा तें भौसाक.
धोकादायक स्थितींत आशिल्लीं झाडां, खांदे कापपाचो विचार सरकार, म्हापालिकेन पणजे चलयला. तो बेगीन प्रत्यक्षांत येवपाक जाय. कारण राजधानींतलीं बरींच झाडां धोक्याचीं जाल्यात. तीं केन्ना कोसळत तें सांगपाक येना. बेणप गरजेचें. झाडांमोगींचो खर विरोध जातलो. म्हणटकच म्हापालिकेक हातूंतल्यान सुवर्णमध्य काडचो पडटलो. सांतिनेजाचो तो रुख आतां कांपाल मैदानाचेर लायला, ताका आंकूर फुटल्यात. जतनाय घेतल्यार फुडल्या पावसा मेरेन ताचो विस्तार जावये. झाडां बेणपाचें काम पणजेच न्हय, तर पुराय गोंयांत जावंक जाय. अर्थांत फक्त धोकादायक झाडांकूच हात लावपाची परवानगी दिवची. नाजाल्यार आपल्याक जाय तितलीं झाडां कापून ते जमनीचे प्लाॅट करून विकपाक आमी गोंयकार फाटीं नात. मागीर ते भायल्यांनी घेतल्यात अशी आरड मारपाकूय आमीच अर्द पांयांचेर तयार!!
घराचेर आयिल्लें झाड वा खांदो कायदेशीर पद्दतीन कापतलो जाल्यार खूब राटावळी करच्यो पडटात. दिसवड्याचेर कोंतार काम करप्याक ते खातीर सरकारी कचेरेंत फावटी मारप शक्य ना. नोकरी आसल्यारुय कितले दीस म्हूण रजा घालतलो? मागीर हाका ताका पांयां पडचें पडटा, नाजाल्यार संबंदीतांचे हात ओले करचे पडटात. कांय सरकारी नेम भ्रश्टाचाराक कारण थारतात, ते अशे. पंचायतींनी झाडां कापपाक फुडाकार घेवप गरजेचें. एप्रील, मे म्हयन्यांत गाडी घेवन गांवभर भोवन धोक्याचीं झाडां पळोवपाचीं. लोकांचे ते संबंदीचे अर्जूय आयिल्ले आसतलेच. मागीर एकेक करून कायदेशीर सोपस्कार करून तीं कापपाचीं वा बेणपाचीं. झाड पडटकच लाखांनी रुपयांचें लुकसाण जाता. भरपाय मेळटा म्हणसर कावळे पसून म्हातारे जातात. घर मोडटकच तें सगलेंच कोसळत म्हूण जीव मुठीत घेवन घरच्यांक घरांत एका कोनशाक वा सोयऱ्यांगेर वचून रावचें पडटा. घराचेर झाड पडटा तेन्ना जीव वचूं शकता, तो दिव्यांग जावं शकता. तेन्ना ह्या झाडां विशीं सरकारान गंभीरपणान विचार केल्यार बरो. सध्या झाडां कापपाक उपजिल्होधिकारी परवानगी दितात. पूण, तीय बेगोबेग मेळत हाची खात्री नासता. सरपंच, नगराध्यक्षांकूय हे अधिकार दिवप शक्य ना?
कांय कडेन धोकादायक झाडांचीं पळोवणी जाता. मात, चवथ तेंकली तरी तीं कापपाचें काम पुराय जायना. कांय घरधनी आपलीं झाडां बेणपाक विरोध करतात. तुमचो लायटीचो खांबो येवचे पयलीं हांगा हांवें झाड लायिल्लें, अशें सांगपाच्यो घडणुको घडल्यात. ताका लागून वीज कामगारांक सक्तीन झाडांचे खांदे कापपाचे अधिकार दिवंक फावो. कांय जाणांनी वयर लायटीच्यो सरयो आसतना पसून पोंदा आंबो, कवाथे रोयल्यात. रानां, वीज आनी शेतकी खातें, उजो पालोवपी दळ, पालिका, पंचायती हांणी एकठांय बसून ह्या झाडांच्या विशयाचेर मार्ग काडपाचो आतां वेळ आयला. दर पावसांत लोकांनी कितलें म्हूण लुकसाण सोंसपाचें? दुसरी गजाल रस्त्यां कुशीच्या झाडांची. सामान्य भौस, पत्रकारांनी रस्त्याचेर पडूं येतात, अशीं झाडां पळोवन ते विशीं जागृताय करूं येता. उजो पालोवपी दळा कडेन कटर, हेर आवतां आसतात. तशींच तीं थळाव्या स्वराज संस्थां कडेन, वीज खात्या कडेनूय आसचीं. तांचे कडेनूय प्रशिक्षीत कामगार आसचे. म्हणटकच फाल्यां बारीकशें झाड पडलें जाल्यार तें कापपाक, बेणपाक कोणाचे पांय धरपाची गरज पडची ना. आपत्ती वेवस्थापनांतूय तें दुसऱ्यांक मजत करपाक शकतले. झाड मनशाक अक्षरशा पोसता, हें कोणूच न्हयकारचो ना, पूण तें ताचो जीवूय घेवपाक शकता, हाचें भान आमी
दवरुया!!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
