माधवी: कांय यादी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

माधवी सरदेसाय. लेखिका, संपादक, प्रकाशक, प्राध्यापक, भाशाशास्त्र जाणकार….. तांची आयज ७ जुलयाक जयंती. ते निमतान विशेश.

दीस : 15 आगस्ट, वर्स 1971.
थळ: मडगांव नगरपालिकेचें सभाघर. कोंकणी भाशेक साहित्य आकादेमीक मान्यताय मेळची, भौसांत कोंकणी भाशे विशीं जागृताय जावंची ही मोख दवरून आमचे म्हालगडे तरणाट्यांक घेवन विंगड-विंगड सुवातांनी (चड करुन मराठी भाशे कडेन ओड आशिल्ल्या वांठारांनी) लळीतक, कवीसंमेलनां आदी घडोवन हाडटाले. घडये भारताच्या स्वतंत्रायेच्या दिसाचें निमित्त सादून हें कवी संमेलन मडगावां घडोवन हाडिल्लें आसूं येता.
वेळ: सांजेचीं साडेचार. सभाघर लोकांनीं खचाखच भरिल्लें आनी ताका कारणय तशेंच आसलें. ह्या कवीसंमेलनाक कोंकणींतले नांवाजते आनी नवे तरणाटे कवी वांटो घेवपाचे आसले. एकाच वांगडा इतले कवींच्यो कविता आयकुपाक मेळप ही एक पर्वणीच आनी तेच खातीर ह्या कवी संमेलनाक गर्दी जाल्ली. कोंकणी कार्यावळीक आनी तिवूय बी कवीसंमेलनाक इतली गर्दी हांव पयलेच फावट पळयतालों.
म्हाका याद जाता त्या प्रमाण ह्या कवी संमेलनाचे अध्यक्ष आसले बाकीबाब बोरकार. माचयेर सगळे दिग्गज कवी आनी तातूंत तरणाटे कवी म्हळ्यार रमेश वेळुस्कार आनी पुंडलीक नायक. शंकर भांडारी हांणी आपल्या खाशेल्या शैलींत आपल्यो नांवाजत्यो कविता ‘गणराज’ आनी ‘गोमटे गोंय गायता’ ह्यो कविता म्हणल्यो. रमेश वेळुस्कारान आपली ‘सावुलगोरी’ कविता गावन दाखयली. पुंडलीक नायक हांणी आपली ‘बांगरबैल’ कविता म्हुणून सगळें सभाघर माथ्यार घेतलें आनी शेवटाक आयलें एक विस्तीद घाल्लें ल्हान चली. तें आयलें आनी आपली चार ओळींची ‘मिठाची कणी हांव’ ही कविता म्हळी. सगळ्या सभाघरांत ताळयांचो कडकडाट जालो. आनी त्या कडकडाटांतच तें माचयेवेल्यान सकयल देंवलें.
म्हज्या म्हऱ्यांत बशिल्ल्या एका मनशान म्हाका विचारलें, “तूं हे चलयेक वळखता?” हांवें ‘ना’ म्हळें. “तें माधवी सरदेसाय, रवीन्द्र बाबाली भाची!”. रवीन्द्रबाबाचें नांव आमच्या कोंकणी मोगींच्या तोंडार आसलें. पूण माधवी सरदेसाय हें नांव हांव पयलेच फावट आयकतालों. घरा पावसर हांव ती कविता गुणगुणत आसलों. घरा वतगीर हांवें ती कविता म्हज्या डायरेंत बरोवन दवरली. ही म्हजी माधवीची पयली याद.
वर्स: 1994
म्हयनो: जून
थळ : गोंय विद्यापीठ, कोंकणी विभाग
म्हयनो: जून
कोंकणी विभागांतलो M.A.च्या वर्गांतलो पयलोदीस. हांवें Change of faculty करून कोंकणींत M.A. करपाक प्रवेश घेतिल्लो. त्या वेळार म्हजी पिराय चाळीस वर्सां. वर्गांत हांव भितर सरलों. वर्गांत पळयल्यार सगळे विद्यार्थी आनी विद्यार्थीनी 20-25 वर्सांचे आनी हांव प्राध्यापकाच्या पिरायेचो. विभागाच्या प्रमुखान सगळ्यांचें स्वागत केलें.
उपरांत माधवी वर्गांत आयलें आनी वर्गाचो नुरच बदलून गेलो. वातावरण सगळें चैतन्यमय जालें. वर्ग केन्ना सोंपलो तो कळ्ळोच ना. हांव भायर आयलों आनी माधवी कडेन पळोवन म्हळें, “मॅडम! म्हाका मात्शें उलोवपाक जाय”. माधवीन हांसून म्हळें, “म्हाका मॅडम बी म्हणूं नाका आं, ओगीच हांव कोण तरी व्हडलें कशें दिसता”. माधवीन म्हाका ताच्या स्टाफरुमांत आपयलो. आपली पर्स उगडली तांतलो एक स्टिलचो डबो काडलो. डबो उगडून तातूंतलें एक सफरचंद काडलें. मेजाच्या ड्रोवरांतल्यान एक चाकू काडलो. तो बरो बेसिना कडेन वचून उदकान धुलो. सफरचंद धुलें आनी म्हज्या मुखार कापपाक बसलें. सफरचंदाच्यो शिरो एका बशेंत दवरल्यो आनी म्हाका म्हणूंक लागलें “खा” आनी आपणेंय एक शीर उखल्ली. हांवें म्हळें, “म्हज्या वर्गांतलीं सगळीं भुरगीं कोंकणींतल्यान B A जाल्लीं आनी हांवें डायरेक्ट M A क प्रवेश घेतला. म्हाका कठीण वचपाक ना न्ही?”. माधवीन म्हळें, “तूं ताचो विचार कर नाका. कितेंय डिफिकल्टी आसल्यार म्हाका सांग. तूं कोंकणी बरी बरयता. सुनापरांतांतलें तुजें वाचता हांव!”. म्हाका मातसो धीर आयलो. मागीर आपलो ड्रॉवर उगडून एक चावी काडली आनीक म्हणूंक लागलें “ही चावी ह्या म्हज्या पुस्तकांच्या आलमारीची. तुका जाय तीं पुस्तकां काड आनी वाचून हाडून दवर. खंयचीं पुस्तकां व्हरता तीं हे डायरेर नोंद करुन दवर” अशें म्हणून मेजावेली एक डायरी दाखयली. ही म्हजी माधवीची पयली भेट.
वर्स: 1994
म्हयनो: जून
थळ : गोंय विध्यापीठ, कोंकणी विभाग
म्हयनो: जून
एक दीस माधवीन म्हाका आपल्या कॅबीनांत आपोवन व्हेलो आनी म्हळें, “हांवे जागाचें कार्यकारी संपादक हें पद स्विकारलां. संपादक अर्थांत तातो (रवीन्द्रबाब) आसतले. हो सगळो व्याप सांबाळून ‘जागा’क हांव कितलो न्याय दिवपाक शकतलें म्हाका खबर ना. पूण तुमच्या सगळ्यांच्या भरंवशाचेर हें काम हांव तडीक पावयतलें हाची म्हाका खात्री आसा. पयलो अंक आगश्ट म्हयन्यांत भायर सरतलो. आनी गोंयांतूच कुंडय सावन छापून येतलो. तेन्ना तुजे बरप ‘जागा’क जायूच आनी केन्नाय हांव सांगतां ते विशयाचेर तुका बरोवंचें पडटलें. केन्नाय पुस्तकाचीं परिक्षणां बी.” हांवें म्हळें, “मॅडम हांव आसां तुमचे फाटल्यान.” तेन्नाच्यान आयज मेरेन तांचें उतर हांवें सकयल पडूंक दिलें ना.
आयज 7 जुलय. माधवीबायची जयंती. तांकां म्हजीं आर्गां.

सखाराम शेणवी बोरकार
9923306751