भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोंयांत येवपी चडशे हांगाच स्थायीक जातात. हांगा येवन 20- 25 वर्सां रावलो आनी उपरांत साटली- पोटली कवळून घरा गेलो अशें सहसा घडना. आडवाद, बदली जावपी अधिकारी. चडशे गोंयकार शांत, सहसा कोणाचे वाटेक वचपी न्हय. सैमूय सुंदर. राज्य पर्यटना खातीर लोकप्रीय. गांवांनीय शारांतल्यो सुविधा, सगलें कितें हाताच्या अंतराचेर…. ताका लागुनय कांय जाणांक गोंयचो मोनेळ पडटा. स्थायीक जाल्ल्यांची भुरगीं हांगाच जल्मतात, शिकतात, तांचे इश्ट हांगाचेच. आवय – बापूय गांवाक गेले तरी ते सहसा थंय वचपाक तयार जायनात. हालींच आदले केंद्रीय मंत्री सुरेश प्रभू हांणी दिल्लींतल्या वरिश्ठ अधिकाऱ्यांक गोंयांत येवन रावपाक आवडटा, अशें म्हणिल्लें. गोंय हें भारताचोच भाग आशिल्ल्यान तांकां कोण आडावपाक शकना. पूण गोंय कितल्या लोकांक आस्पावन घेवंक शकतलें हाचो अभ्यास जावंक जाय, अशेंय तांणी म्हणिल्लें. आयएएस आनी आयपीएस अधिकाऱ्यां खातीर गोंय हें सेकंड होम जालां. भोवतेकांचे हांगा फ्लॅट, बंगले आसात. फक्त अधिकारीच न्हय, तर खेळगडे, सिनेमा कलाकारांचींय हांगा घरां आसात. गोंयांत सुटये निमतान येवन रावपाक वा अर्थीक गुंतवणूक म्हूण तांणी हीं घरां घेतल्यांत. मात, बऱ्याच गोंयकारांक हें पसंत ना. फ्लॅट घेतला म्हूण एकवेळ ते कांय म्हणचे नात. पूण जमनी बाबतींत ते खूबच संवेदनशील आसात. अजापाची गजाल म्हणल्यार ह्यो जमनी कोट्यांनी रुपयांक विकपी गोंयकारूच!!
राज्यांत फाटल्या कांय वर्सांनी जमनी, दोंगर भायल्यांक विकप, निवासी प्रकल्प उबारप हें सर्रास पळोवपाक मेळटा. कोमुनिदादींचे 1980 तले आनी 2024 तले जमनींचो हिशोब काडीत जाल्यार जमनी गोंयकारांच्यो उरूंक नात, तें दिसतलें. तातूंत शेंकड्यांनी गोंयकार गांव सोडून विदेशांत वचत आसात. नोकरे खातीर गेले तरी ते परत येताच अशें ना. गोंयांत आयिल्ल्या परप्रांतीय, तांच्या भुरग्यां सारकेंच विदेशांत जीण घालयिल्ल्या ह्या गोंयकारांचें. संवेदनशील आसल्यारूच ते आवयभुंयेचे ओडीन परत येतात. नाजाल्यार अमेरिका, ब्रिटनांत 10- 20 वर्सां राविल्लो गोंयकार, ताची फुडली पिळगी परत येवप कुस्तार. धर्मीक वा घरगुती सुवाळ्यां वेळार येवप जाता तितलेंच. गोंयांत नीज गोंयकारांचो आंकडो उणो जायत आसा. तांची मालमत्ता, जमनीय ना जाल्यात. आतांच उपाय घेतले नात, जाल्यार आनीक कांय वर्सांनी गोंयकार गोंयांत वखदा पुरतो उरतलो, ही भिरांत. भायले, खास करून उत्तर भारतीय गोंयांत येवन जमनी घेतात, असो शीण सगलेच काडटात. मात, तांकां त्यो विकतात कोण, हाचो विचार आमी केन्ना केला? त्यो विकत घेवपाची ऐपत आशिल्ल्या गोंयकारां कडेन वाडवडलांच्यो जमनी आसात. गोंयकार भौसाक जमीन विकत घेवप परवडपाचें ना. शारां, लागसारच्या उपनगरांनी फ्लॅटांचें मोल मळबाक तेंकलां. म्हणटकच सामान्य गोंयकार ते विकत घेनात. दुसरे वटेन म्हारगाय मळबाक तेंकल्या. बेकारी वाडल्या. हात-पांय हालयनासतना फिदाल्गा सारके जगपाक सोदपी गोंयकार वाडपाक लागल्यात. देखून जाण्ट्यांनी सांबाळून दवरिल्ल्यो जमनी ते विकपाक लागल्यात. भाव- भाव- भयणींचे वांटे आसात, त्यो जमनी, घरां मात अजून तिगल्यांत. बोगस कागदां करून तिंवूय विकपाचे यत्न जाल्यात. तातूंत गोंयकार सरकारी कर्मचारी, अधिकारी घुस्पल्यात. तांकां अटक पसून जाल्या.
गोंयकारांनी जमनी विकल्यात, त्यो सगल्योच पडंग नात. पोरसूं, भाट, शेतां पसून विकपाचे प्रकार घडल्यात. कायद्यान लागवडे खालची जमनी विकपाक मेळना. देखून कायद्यांतल्यो पळवाटो काडून हे गैरप्रकार जाल्यात. एका काळार पाचवीचार पोरसां, शेतां दिसतालीं तीं आयज खंय गेलीं, हाचो विचार गोंयकारांनी करचो. थंय काँक्रिटाच्यो इमारती उब्यो राविल्ल्यो दिसतल्यो. आतां रानां, दोंगरांचेर कांय जाणांचें लक्ष गेलां. ही गजाल धोक्याची. ह्या आनी हेरांनी घेतिल्ल्या जमनीं वयल्या इमारतींनी शेंकड्यांनी लोक रावपाक आयले जाल्यार साधनसुविधेचेर ताण येतलो. कोयर, वीज, उदक, येरादारीचेर वजें पडटलें. गोंयची समाजीक जिणूय बदलतली. आतांच गोंयची वळख, सभाव बदलपाक लागला. कांय कडेन तो पुराय बदल्ला. गोंयांत कोणूय येवन रावले तरी तांणी गोंयची भास, संस्कृताय, समाजा कडेन दुदांत साकर विरघळटा तशे एकरुप जावंक जाय. मात हें जायना. ताकाच लागून घडये जमनी भायल्यांनी विकत घेतल्यो वा गांवांनी निवासी प्रकल्प उबे जाले काय नीज गोंयकार अस्वस्थ जातात.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
