भांगरभूंय | प्रतिनिधी
लेखक कित्याक बरयता हाची जाप दरेका बरोवप्यान आपले पद्दतीन वेगळेवेगळे तरेन उक्तायल्या. कोण प्रसिद्धी खातीर बरयता, कोण समाजीक सुदारणे खातीर बरयता तर कोण दुसऱ्यांचीं दुख्खां, विवंचना पळोवन रावूं नज जावन बरयता. मनांतले उमाळे भायर घालतकूच ताका बरें दिसता. पुरस्कारा खातीरय बरोवपी कांय जाण आसात. पयशे मोडून कोणाय एखाद्या कडल्यान बरोवन घेवपीय आसात. थोडोसो विनोदाचो भाग सोडलो जाल्यार, आपणें बरयिल्लें लिखाण वाचप्यां मेरेन पावचें अशें जायत्या जाणांक दिसता, देखून लेखकांचो सगल्यांत म्हत्वाचो घटक थरता तो वाचक. हो घटक नदरे आड करपाक नजो. आमचें लिखाण विकासाच्या एका निर्णायक मार्गान वता, अशें आसतना आमी आमच्या लेखनांत तेच तेच घासून घासून गुळगुळीत जाल्ले विशय बरोवपांत कित्याक हाडटात तें कळना. वाचक सदांच नवें सोदता ताची जाणीव लेखकान दवरची. घर आनी कुटुंबीक वेवस्थेचेर कथा, कादंबरी वा नाटक बरयतना भावनीक संघर्श ओडून ताणून घुसडायत वाचप्यांच्यो संवेदना जागोवपाची खऱ्यांनीच गरज आसा काय तांच्या विचारीक पांवड्याचो विचार करून परिसरांत बदल घडोवन हाडपाचो यत्न करपाक जाय? मनशाचो प्रकृती कडेन निरंतर संघर्श आनी ह्या संघर्शांतल्यान जाल्ल्या परिणामांतल्यान घडून आयिल्लें जैत आनी बळ प्रमाणीत करता. तेखातीर निर्मितींत समाजीक मनीस दाखोवप गरजेचें. ह्या नर्मितींतल्यान कर्मांतल्यान कर्म मेरेन पाविल्लें जैत दिसपाक जाय. न्हय निरशेवणी वा न्हय तो प्रवास शुन्यांत पावचो. तांचीं कारणां जरी समाजीक संबंधां कडेन जुळिल्लीं आसलीं तरी वस्तुतत्व आनी कलात्मक रुपाचो संबंध श्रमाचे प्रक्रियेंत वापरिल्ल्या मनशां कडेन आसा. वास्तवीक साहित्य मनशांकूच प्रतिश्ठापीत करता.
हें सगळें जुळून येतलें जाल्यार एखादें पेझाद कथाबीज लेखका कडेन आसप गरजेचें. हें कथाबीज सांपडपा खातीर लेखकान समाजांत वावुरतना आपले भोंवतणी आशिल्ल्या परिसरांतल्या लोकां कडेन संपर्क करून तांच्यो व्यथा आनी वेदना जाणून घेवप भोव गरजेचें. आनी हें वाचप्यांक कळटा ते पद्दतीन व्यक्त करप साहित्यिकाचें काम थरता. तोच लेखक श्रेश्ठ थरता जो एखादी घुस्पावपी, कठीण समस्या आनी एके समाजीक विचारधारेक जबरदस्त कलात्मक आनी सरळ रितीन अभिव्यक्त जाता आनी कोट्यांनी जनतेच्या काळजांत सुवात मेळयता. लेखकाची श्रेश्ठताय थारता जाणें अपेक्षे प्रमाण सरळ तरेन आनी प्राथमीक विशय ह्या कोट्यांनी जनते मेरेन पावयला. हे जनतेंत आस्पावता सामकी सकयल्या थरांतली आनी वर्गांतली जनता जी सूख आनी समृद्धी पसून सदांच वंचीत उरल्या. शेतकरी, मजूर आनी श्रमीक लोकांच्यो विवंचना आपले लेखणींतल्यान उतरावन त्यो सर्वसामान्यां मेरेन पावोवप हें लेखकाक श्रेश्ठतायेचेर पावयतलें हातूंत दुबाव ना. गरीब दुबळ्यांच्या बरेपणा खातीर प्रतिभाशाली आनी सफळ साहित्याच्या विशेश मुल्यांकनाची गरज आसा. तेखातीर मुळांत लेखक हो संवेदनशील आसपाक जाय आनी ताका वास्तवीक प्रभावांक तत्काळ आपणावन घेवपाक कळपाक जाय.
समाजांतलीं हीं दृश्यां साहित्यांत आस्पावन हाडून तांचो प्रभाव वाचकांचेर पडप गरजेचें. आमचें साहित्य विकासाच्या एका निर्णायक मार्गान वता. पोरणें आनी नवें हांचे मदीं संघर्श चालू आसतना, काळाच्या ओघांत ना जायत चलिल्ल्यो म्यॅन्युयल गजाली आनी वर्तमानांतल्यो डिजिटल वापरांतले प्रयोग आमकां साहित्याक बाधा हाडिनात मूं ताचेर लक्ष दवरचें पडटलें. संपर्का बगर लेखनांत वास्तविकता येवप कठीण जाता आनी संवादां बगर कलात्मकता पयसावता काय कितें हेंवूय पळोवचें पडटलें. देशांत एका नव्या जिविताची निर्मिती जावपाक लागल्या आनी लेखक आतां मेरेन परिभाशीक आनी असन्तुलीत रुपांत ह्या नव्या जिविताक पडबिंबीत करपाक शिकता आनी अणभवता, ताचो प्रभाव ल्हवू ल्हवू साहित्यांत हाडप लेखकांचें काम. निर्मितिचे हे प्रक्रियेंत राजनैतीक आनी चड करून नैतीक प्रभाव चड बारीकसाणेन प्रस्तूत करपाक शकत हें स्पश्ट आसा. उत्तम साहित्याक आनी श्रेश्ठ लेखकांक पुरस्कार दिवन तांचो गौरव जातना आनी तांणी तोखणायेचो पावस झेलतना आपलें साहित्य वाचकां मेरेन पावोवपाची आनी लेखनांत नवे प्रयोग करीत समाजाची उदरगत करपाची जापसालकी आपली आसा हाचीय जाणीव दवरची. दरेका कलाकाराक तशेंच साहित्यिकाक दिसता, आपणा कडल्यान अशी कला वा संहिता अभिव्यक्त जावची जी हाचे पयलीं कोणा कडल्यान जावूं ना. पुनर्अनुकृती कला न्हाय. हे नदरेन दरेके नवे रचनेचो विशय नव्या रुपाची मागणी करता. लेखकांचे बाबतींतय अशेंच घडपाक जाय.
हेमा नायक
8956410326
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.