शाब्दुलीची सैम भोंवडी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मोलें हो सैमान नटिल्लो सुंदर असो गांव आनी देव दुदसागराचे सासायेन हांगा आशिल्ली झाडां- पेडा, सुकणीं- सावदां हे सुंदरतायेंत अदिकूच भर घालतात. अश्या हया सोबीत, सुंदर गांवांत, रानखात्या खाला एक सोबीत बायोडायव्हर्सिटी पार्क तयार केला. जातूंत रान खातें मोलादीक अश्या झाडां-पेडांची जपणूक करता.
ह्या अश्या पार्कांत शब्दुली पंगडान, (पंगडाक पांच वर्सा पुराय जालीं म्हूण) साहित्यीक मेळावो 19 मे दिसा घडोवन हाडलो. पंगडातले वांगडी सकाळीं धा वरांचेर थळार पावले तेन्ना, शब्दुलींतल्या मृदुला आनी ऋचान सगल्यांक येवकार दीवन कार्यावळीचीं सुत्रां हातांत घेतलीं. नाश्त्या उपरांत एकठांय पंगडाचो फोटोग्राफ घेतलो.
भोंवडेक सुरवात करचे पयलीं मुदु‌लान आनी ऋचान बायोडायव्हर्सिटी पार्कचे नेम पाळचे म्हूण सगल्यांक सांगलें. बाय पुष्पा नायक हिणें मोलें गांवचेर रचयिल्ली कविता गावन दाखयली. उलयत उलयत सैमाचो आनंद घेत चलतना ऐकमेकांची वळखय जाली. बाब अॅंथनी हांणी कांय झाडां विशीं म्हायती दीत आमच्या रानां विशींच्या गिन्यांनात भर घाली. विसव घेवपाक राविल्ले कडेन उखाणो घेवपाचो उपक्रम जालो जातूंत सरस्वती, अनघा, अविनाश, चेतन, रेमंड, हांणी उखाणो म्हणून हो उपक्रम जैतिवंत केलो. बाब रेमंड डिकुन्हा, ताकोडे मंगळुरू हांकां ह्या उखाणो घेवपाच्या उपक्रमांत पयलें इनाम फावो जालें.
उपक्रम जाले उपरांत फुडले भोंवडेक सुरवात जाली. वाटेर चलतना बसपा खातीर आशिल्ल्या बांकाचेर बसून उदक पियेलीं तशेंच सैमा सांगातान वांगड्यांनी फोटोग्राफ घेतले. भोंवडे वाटेर चलता चलता कांय जाण खूब फुडे पावले, कांय जाण थोडे फाटीं उरले ह्या कारणाक लागून बाकीचे उपक्रम घेवंक मेळ्ळे नात.
अर्दवरां उपरांत थोड्यांक दिसलें की भोंवडेची वाट खूब आसा ती पुराय करपाक तांकां जमचे ना, आमी तांकां त्या तिट्यार बसून ल्हान ल्हान उपक्रम घेयात आमी भोंवडी पुराय करूंन येतात म्हूण सांगलें आनी जे फुडे चलताले तांकां मेळोवन घेवपाक आमी फुडें गेलीं.
वाटेर बाय पुष्पा नायक हांकां काण्णा, चुन्नांची याद येताली. आमका दिशिल्लें पिराये प्रमाण तांचें कडेन ही भोंवडी पुराय करपाक जमचे ना पूण सुक्या तळया मेरेन पावून तांणी आमचो विचार चुकीचो थारायलो. ह्या भोंवडेचे मुखेल आकर्शण आशिल्लें तें म्हळ्यार, ते झाडा वयले घरजे आनीक दोनशे मिटर भितर रानांत आसले आनी ती वाट खर चडटी आनी देंवतेची आशिल्ल्यान खूब कठीण आशिल्ली. मनांत उमेद आसल्यार किदेंय जाता. हांवें आनी मृदुलान फुडाकार घेवन फुडे वच्चें अशें थारायलें आनी उंचायेर आशिल्ल्या त्या झाडार चडून मनांतलो भंय पयस केलो. तशेंच अॅंथनी, रायन, दामोदर, निलबा, चेतन, अविनाश, सुभाष अशीथ हांणी झाडा वेल्या घरार चडून सैमाचो सुंदर असो देखावो पळयलो आनी आमी सगळीं परतीच्या वाटेक लागलीं.
पयलीं येतना खूब पयस दिशिल्ली वाट आतां लागची दिसपाक लागिल्ली. वतना केन्ना एकदां पावतलीं अशें दिसतालें. पूण येतना रोखडीच पाव‌लीं म्हूण मनांतल्यान खोस जाली. घामाच्यो पावळ्यो तोंडा वयल्यान देंवताल्यो आनी कपडे पुराय भिजिल्ले.
जेवणाची वेळ दनपारां एकाक थारायिल्ली. पूण भोंवडेक कळाव जाल्यान आमी जेवणाक देडाक पावलीं. शिवराक जेवणांत मातशी भाजी कमी पडली खरी पूण सगल्यांनी जेवणांची तुस्त केली.
फुडली ‘कविता वाचनाची’कार्यावळ थारायिल्ल्या वेळारूच सुरू जाली. गोंयच्या नामनेच्या कवींनी वेगळ्योवेगळ्यो सुंदर अश्यो कविता वाचल्यो. कवितांचो आस्वाद घेता घेता वेळ केन्ना जालो हे कळ्ळेंच ना.
कविता वाचताना पावसान आपलें रुप दोनदां दाखयलें, पूण आमच्या कार्यावळींत बादा मात हाडली ना. कविता वाचनाची कार्यावळ सोंपली आनी उपकाराचे उलोवप मळबांतल्या गडगडान सुरू जालें. शब्दुलीच्या मेळाव्याची सांगता आपल्या उपस्थिती बगर जावचीच ना हें थारावन पावसान आपली हाजेरी लायली. कॅफेटेरियांत पावता पावता शिरधंरानी ओतपाक लागलो. पुराय दीस दमट वातावरण आशिल्ल्यान जीव कासावीस जाल्लो. पावसान वाठारांत थंडाय हाडली. पावसाचो आनंद घेत गरम गरम च्या पितना जाल्ले उमेदीक नव्या कल्पनांची पांखा लायत आमच्या मेळाव्याची सांगता जाली.