भांगरभूंय | प्रतिनिधी
ज्या देशान आमकां बुद्ध दिलो त्याच देशान अमकां आनिकूय एक महात्मो दिलो, जाचें नांव गांधी. सद्याक हें नांव आयकून खूबश्या जाणांक उस्तुरें बी वता. थोड्यांक तो नाका जाता. तसो नाका जालो म्हणून ताका ना करप कोणाक शक्य जावचें ना. गांधीक पर्याय ना म्हणून तर संवसार ताका माथ्यार घेता. असले लोक हजार वर्सांनी एकदांच जल्मतात. आनी संवसाराचें बरें करून वतात. तांकां जिवितांत आनी केन्नाय मेले उपरांतूय गाळीच मेळटात पूण तांकां मानपी लोकूय संवसारभर पातळिल्ले आसतात. आमी जर गांधीक आपणायिल्लो जाल्यार देशांतली बेकारी नाच म्हणल्यार पन्नास प्रतिशें तरी उणी जावपाची.
बुद्धान सुडाचो उजो मोगाच्या अमृतान पालय म्हूण सांगलें. महात्मा गांधीन हेंच तत्वज्ञान आमकां सोंप्या सरळ उतरांनी सांगलां. तांणी म्हणिल्लें, एका पोल्यार मारल्यार दुसरो पोलो मुखार करचो. कितलो म्हान अर्थ भरिल्लो हातूंत. कोणेय आजनेर केली जाल्यार ताचे कडेन दुर्लक्ष करप. म्हणटकूच हिंसा जावंक पावना. म्हाका गुजराथी वेपाऱ्यांचें बरें दिसता. कोणूय तांचे कडेन झगडूंक वा वाद घालूंक येवं. खरें तर तांची कांयच चूक आसना तरी ते मार्तें घेतात. आपुणूच चुकलों म्हूण सांगून माफी मागतात आनी प्रकरण थंयच मिटयतात. कारण तांकां वेळाचें म्हत्व खबर आसा. कोणाय कडेन झगडचे जाग्यार त्या वेळांत ते जायतें करूंक शकतात. म्हणून ते वेळ व्हगडावंक सोदिनात. गांधीन आमकां हेंच सांगिल्लें. पूण आमकां ताचो अर्थ कळ्ळोच ना आनी आमी तांचीं फकांडां मारूंक लागले. अर्थ कळ्ळो तर मानपाचें न्ही हें सगळें.
कसलेय गजालीचो अर्थ समजून घेवंक तितली अक्कलूय आसची पडटा. आमची अक्कल लोकांच्यो बकच्छायो मारप आनी दुसर्याक ट्रोल करपा पुरतीच. जर कोणाचेय विचार पटनात जाल्यार ताका फाट करप, ताचे पासून पयस वचप हो सादो उपाय. पूण आमी तें करिनात. आमी ताचे फाटीक लागतात. ताका नाका आशिल्लें उलयतात, अपशब्द दितात आनी ताणें हांचे कडेन दुर्लक्ष केलें म्हणटकूच, ‘पळेलें हांवें ताचें तोंड कशें बंद केलें तें?’ म्हणून छाती वयर काडून मिरयतात. सोशल मिडियाचेर कशें वागचें तें आमी दुसऱ्यांक शिकयतात आनी स्वता कडेन पावतकूच तें विसरून वतात. आमी आमकां जाय तशेच वागतात. आमचेंच तांबडें म्हणून मिरोवपाची आमकां संवय. केन्नाय दिसता हांचें प्रकरण हाता भायर वच्चें पयलीं हांकां बऱ्या दोतोराक दाखोवंक जाय. आनी अशे वेळार परत बुद्धाची याद जाता. एकदां बुद्ध धर्माचो प्रचार करीत भोंवतालो. लोक ताच्या पांयार घालून घेतात, ताचें प्रवचन आयकतात हाचो एकल्याक राग आयलो. ताणें बुद्धाक भरपूर गाळी घाल्यो. बुद्धान ताका मातूय जाप केलिना. तो आपलेच वाटेन मुखार वचूंक लागलो. गाळी मारप्याक दिसलें पळे आपणें ताका कसो चूप केलो. ताचे कडेन आपणाक दिवंक जापूच ना. आनी ताणें बुद्धाक म्हणलें, ‘हांव तुका इतलो वायट उलयलों तरी तूं तोंड धांपून वता? कसलो रे मनीस तूं?’
बुद्धान ताका विचारलें, ‘जर हांवें तुका कांय फळां दिलीं, पियेवंक उदक दिलें आनी तुवें तें घेतलेंच ना जाल्यार कितें जातलें?’
त्या मनशान हांसून म्हणलें, ‘इतलेंय कळना? तें सगळें तुजेच कडेन उरतलें.’
बुद्धान म्हणलें ‘आतांय तेंच जालां. तूं जें कितें वायट उलयलो तांतलें हांवें कांयच घेवंक ना. सगळें तुजेच कडेन उरलां.’
‘म्हणजे?’ ताणें विचारलें.
‘हांवें जर तोंड उगडून तुका प्रत्युत्तर केल्लें तर तुवें वायट उतरां दिल्यां तीं हांवें घेतिल्ले वरी जातलें आसलें. हांव कांयच उलयनासतना मुखार सरलों म्हणजे हांवें तुवें दिल्लें कांयच घेवंक ना. तुजीं उतरां तुजेच कडेन उरल्यांत.’
तो मनीस समजुपाचें तें समजलो. ताणें बुद्धाच्या पांयांर घालून घेतलें आनी तो ताचो शिश्य जालो आनी बुद्धा वांगडाच धर्माचो प्रचार करूंक लागलो.
आतां बुद्धान जर ताका समजावंक नासलो वा तो मनीस जर बुद्धाचें आयक नासतना ताका ट्रोल करीत राविल्लो तर ताच्यांत बदल जावंक पावतलो आसलो? ना. जेन्ना एकलो तकली तापयता तेन्ना दुसऱ्यान सांबाळून घेवंक जाय. तो तापता म्हणून आपुणूय तापूंक लागलो तर तांतल्यान बरें कांयच घडना. घडटा ती हिंसा. तशें घडचें न्हय म्हणून गांधीन सांगलां कोणेय तुमच्या एका पोल्यार मारल्यार दुसरो पोलो मुखार करात. मुखा वेलो शाणो आसत तर ताका उतरांनी सांगची गरज पडची ना. तो समजूंक जाय तें समजतलो.
आमच्या जाणटेल्यांनी आमचे खातीर जायतीं सुभाशितां करून दवरल्यांत. एकल्यान गाय मारली म्हणून दुसऱ्यान पाडूक मारचें न्ही हें तातलेंच एक. आयचे पिळगेक ताचो अर्थ कळना आनी देखून ते मानून घेनात. तांचें मत जालां, मत जालां म्हणचे परस तशें मत तयार केलां म्हणप योग्य जातलें. आतां अशेंय आयकूंक येता एका पोल्यार मारल्यार दुसरो पोलो मुखार करपा जाग्यार मारतल्याचो हात तोडपाचो. म्हणजेच आपणेय ताचेच वाटेन वचपाचें वा ताचो शिश्य जावन हिंसा करपाची. निमाणें आमी शिश्य कोणाचो जावचो वा संगत कोणाची धरची हाचेर विचार करूंक नाका? आमकां जर इतलीय बुद्द आयली ना जाल्यार आमी आमकां भारतीय कशे म्हणून घेवप? आमचो देश हो बुद्धाचो, गांधीचो. अख्खो संवसार आमकां ह्या म्हापुरुसांच्या नांवान वळखतात. ज्या म्हापुरुसांनी संवसाराक अहिंसा शिकयली त्याच म्हापुरुसांच्या देशांतले लोक हिंसेचो पुरस्कार करतात हें सारकें? कोणाचेय विचार पटलेनात जाल्यार ताका मारून उडोवप काय आपले विचार कशे दुसऱ्याक पटोवन दितले हाचेर विचार करप?
अभयकुमार वेलींगकार
9423884687
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
