भांगरभूंय | प्रतिनिधी
“आ रे इश्टा, कितें रे म्हाका पळोवन सामको कलकलतासो? वळखना रे म्हाका? कसो वळखतलो? म्हाका तुंवे केन्ना अपुरबायेन पळयला तरी? केन्ना आपुरबायेन म्हऱ्यान घेतला तरी? तुवें सदांच म्हाका कमी लेखला. याद कर केन्ना आवडीन म्हजी उतरां ओंठार तुवें घेतल्या तरी? ना केन्ना केलें म्हजें वाचन ना केन्ना उच्चारण. ना म्हजी केन्ना याद ना केन्ना उगडास. आपले मायभाशेक कित्याक रे इतली वायट वागणुक दिवप? ना तुज्या काळजांत केन्ना जागो दिलो, ना तुज्या घरांत. कितें म्हणटा आतां वळखलो म्हाका. हय सारकें हावूंच तें कोंकणी पुस्तक.
एक गोंयकार म्हूण मिरयता जाल्यार कोंकणीक कसो विसरता तर रे? कोंकणी पुस्तक वाचूंक लज दिसता रे? तूं व्हडलो रे इंग्लीशमेन. भायले लोक गोंयांत येवन कोंकणीक आपणायतात आनी तूं कितें काय म्हळ्यार कोंकणीक शेपलायता. सामको बेमान मरे. आनी कितें बाये ती इंग्लिशाची व्हडवीक फेश फेश करून. तुज्या काळजांत ना तें ना घरांत तरी थोडो जागो दिवचो आसलो. तुमच्या आलमारीत सगल्या गजालींक जागो आसा पूण म्हाका मात ना. हांव तुमच्या गांवचें, तुमच्या वळखीचें. तरीय रे बाबा म्हाका असली वागणूक? हातचें सोडप आनी पळटें धरप. म्हजो वालोर आसा तरी तुमकां केन्ना? कितें म्हणटा कोंकणी वाचूंक येना? आरे! शी! लज मरे गोंयांत रावून कोंकणी वाचपाक येना जाल्यार. मनाची नाजाल्यार जनाची तरी लज धर.
आयज कोंकणी कितली मुखार पावल्या. फक्त यत्न कर तूं निराश जावचो ना. कोंकणी वाचपाक भंय तरी कसलो? कोंकणी सारकी म्होंवाळ, रसाळ दुसरी भास ना. जाणट्यांचो आदर करपी, ल्हानाक मोग लावपी, सादेपणाचो गंध फुलोवपी अशी ही सादी सोंपी, आपलेपणाची भास. म्हाका वाच, म्हजीं उतरां तुज्या जिवितान फुलय. म्हाका तुज्या काळजांत रिगूं दी. म्हाका वाचल्यार तूं निरशेवचो ना हाची खात्री म्हाका आसा.
हांव कितलें गोड आनी म्होंवाळ. दर वाचकांच्या जिवितान हांव नवें चैतन्य भरता. नव्या माणकुल्यांक उर्बा दितां, लायता गोडी वाचनाची. तर कोणाक कविता, कवना रचपाची. म्हाका वाचून उतरां वाक्यां येतात. म्हाका वाचून कळटा तुका ओपारी, म्हणी. कुवाडी म्हजी सोडोवपाक चलय तुजी पेन्सील, रंगबेरंगी चित्रांचो म्हाका साथ मेळटा तेन्ना हांव सामकें चकचकीत. नव्या कवींच्यो कविता हांव म्हज्या आंगा खांद्यार खेळयतां, म्हजी साथ मेळ्ळ्यार तांकां नांव तांचें गाजयतां. कोणाल्या कवी संमेलनाक तर कोणाल्या कार्याक गितां हांव गायतां. परिक्षे वेळार आपा लिपा करून शिक्षण, कोणाले धांपून दोळे कोणाल्या स्केच पेनान म्हाका अभ्यंगस्नान. बरोवप्यांच्या विचारांनी खेळटां, हांसतां, धोलतां आनी उमेदीन म्हजी जीण सारतां.
हांव तुमचे घट इश्ट. मनीस घडये बेमान जायत पूण हांव न्हय. रातची पडना न्हीद तुका, म्हाका वाचून पळय न्हीद येतली. कोणाक दिवंक जाय भेट म्हूण म्हाका दी उमेदीर जातलीं. काणयांची गोडसाण म्हजे भितर. भाशेची गोडसाण आनी खंयच मेळची ना एकदां लागशी म्हाका वाचपाक म्हजी साथ तूं सोडचो ना. हांव अस्सल गोंयकार. गोंयचे अस्मितायेन भिजिल्लें. गांवपण राखिल्लें.
म्हाका वाचात तुमी वाचतले इतलेंच म्हजें सांगणे तुमकां. बरे इश्टांनो चल्लें हांव. तुमचे कडेन उलोवन जीव धादोस जालो. हां वता वता म्हज्या काळजांतले उमाळे सांगून वचन शे दिसता आयकात हां.
तूं म्हाका वाचतलो
तरूच तूं वाचतलो
गोंयकारा म्हाका विसरून
कसो रे तूं जगतलो?
सरकारी आसूं नोकरी
येतली म्हज्या व्याकरणा याद
अस्सल गोंयकारपणाचो
दितां हांवच तुका स्वाद
भास म्हजी कोंकणी
म्हूण अभिमान म्हाका व्हड
दुसऱ्याक काडूक वयर तुजें
काळीज जायना कित्याक जड?
मायभाशेक राखतलो
अस्तित्व तुजें सांबाळटलो
काळजांत म्हाका दवरशी जाल्यार
एक सुसेगाद जीण जगतलो
म्हाका वाचून पळयशी जाल्यार
गांवपण तुजें राखतलो
दुसऱ्याक दिलें व्हडपण जाल्यार
खंय तरी चिडडून उरतलो
काळखी तुज्या विचारांक लाय
कोंकणीची धवी साय
गोरे गोमटे जातले गोंय पळय
मेळून आपलेपणाची थाकाय
वाचनाची लाय गोडी
दीस रात वाचत राव
सदांच दवर वांगडा तुज्या
तुका केन्नाच सोडचे ना हांव
शिल्पा लाड
8411007204
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
