आतां रामराज्य येतलें?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आतां राम मंदीर जालें म्हणटकूच देवूळ पळोवंक गर्दी जातलीच. म्हणटकूच हांगाची येणावळूय वाडटली. कामत होटॅल्सान हांगा चार होटॅलां बांदूक घेतल्यांत हाचे वेल्यान कितले पर्यटक येतले तें पळेयात.

राम मंदिराचो पयलो वांटो तयार जालो आनी रामाचो वनवास एकदांचो सोंपलो म्हणपाक हरकत ना. आतां देवूळ केन्नाय पुराय जावं, सद्यातरी रामाक आपलें घर मेळ्ळें. देशभरांतल्या लोकांनी आपापले परीन रामाक येवकार दिलो. थोड्यांनी सुटयेकूय येवकार दिलो. सुटी फक्त सरकारान दिली ना जाल्यार केन्नाच आपणालीं दुकानां बंद दवरिनाशिल्ल्या मारवाडी वेपाऱ्यांनीय सुटी घेतली. देशांतली ही पयलीच घडणूक आसूंक जाय. तशी आमकां सुटी मेळ्ळी म्हणजे जालें. कसल्याय निमतान जायना सुटी मेळप म्हत्वाचें. आतां सुटी मेळिल्ल्या कितल्या लोकांनी हो सुवाळो पळेलो ताचो विचार आमी करचो न्हय. पूण आमकां ह्यो सुटयो परवडटल्यो काय? अश्यो सुटयो दीत रावल्यार आमचें अर्थीक महासत्तेचें सपन साकाराक पावतलें काय? हाचेर विचार जावप गरजेचें. खरें म्हणल्यार रामाच्या नांवान सुटी दिवचे बदला ह्या दिसा दुपेटीन काम करात म्हणिल्लें जाल्यार घडये रामाकूय तें आवडपाचें. आमकां जर महासत्ता जावंक जाय जाल्यार आमी काम करीत रावचें पडटलें. आयज ज्यो महासत्ता आसात तांचें काम कशें चल्लां ताचेर नदर मारल्यार कळपाचें. आनी प्रधानमंत्र्यान आवाहन केल्लें जाल्यार हे घटकेक तरी कोणूच ना म्हणचो नासलो. पूण ताणें काम करात हो संदेश दिवचो सोडून सुशेग घेवपाचो संदेश दिलो ही चूक म्हणची पडटली.
गांवांत एकादें देवूळ जावप म्हणजेच गांवांत सुबत्ता येवप अशें म्हणूं येता. कांय देवळां तर फक्त गांव न्हय तर राज्याची अर्थीक घडी जाग्यार घालता. देख म्हणून आमच्यांनी तिरुपतीचें श्रीबालाजी वा शिर्डीचें साईबाबा मंदिराचें उदाहरण दिवंक जाता. आज शिर्डीचो जो कायापालट जाल्लो दिसता तो साई मंदिराक लागून म्हणपाचें कोणूय मानून घेतलो. तिरुपतीचें बालाजी मंदिराचेर तर पुराय राज्य चलता. तशें खंयचेंय देवूळ लोकां खातीर रोजगार तयार करता. आमचीं गोंयचीच देवळां पळेयात. कितल्यातरी कुटुंबांचें पोट हाचेर अवलंबून आसता. कोवीड काळांत देवळां बंद जालीं तेन्ना लोकांचेर उपासमारीची पाळी आयिल्ली. देवळा भोंवतणीं आशिल्लीं ल्हान ल्हान दुकानां, होटॅलां, फुलकार, खाजेकार हाचेरूच तर आपणालो संवसार चलयतात. ते भायर रिक्षा, टॅक्सी हांकांय काम मेळटा.
देवळां कडेन जावपी जात्रा काले हेवूय कांय लोकां खातीर उपगाचे थारता. नाटक, संगीत, कला, वादन ह्या सगल्यांक तें एक जोडपाचें सादन आसता. जात्रे निमतान भरपी फेरयो कितल्याशाच लोकांक जोडून दिता. फुलकारां पासून चणेकार, खाजेकार, आयदनकार, फर्नीचर, खेळां दुकानां, कपड्यांची दुकानां अश्या जायत्या लोकांक उत्पन्न मेळोवन दिता. कांय लोक तर फक्त ह्याच जात्रांचेर आपणाली वर्साची जोड निर्माण करतात.
जेन्ना ल्हान देवळांनी लोकांचे संवसार चलोवपाची तांक आसता तेन्ना एकादें व्हडलें देवूळ जातकूच ताचे पासून कितल्या लोकांक उत्पन्न मेळटलें तें पळेयात. शिर्डीचें उदाहरण आसाच ते भायर मुंबयचो सिद्धी विनायक, रामेश्वर, कन्याकुमारी, ओडिसा, बद्रीनाथ, केदारनाथ, पंढरपूर, अश्ट विनायक अशीं जायतीं उदाहरणां आमचे कडेन आसात जांकां लागून त्या त्या गांवांत सुबत्ता आयल्या.
वर्साक फक्त दोन इंच पडपी पावस. उदक नासल्यार कितें करूंक जाता? तरीय पंढरपूर जगता फक्त पांडुरंगाच्या भरंवशार. वर्साक जावपी दोन जात्रा म्हणल्यार आषाढी आनी कार्तिकी एकादशीच्यो वारी पंढरपुरकारांक पुराय वर्साचें उत्पन्न मेळोवन दिता. अशा वेळार अयोध्येक राम मंदीर जावप म्हणजे अयोध्येचो कितलो कायापालट जातलो तें सांगचेली गरज ना. बाबरी मशिदीचो बोवाळ जालो तेन्नाच्यान लोकांचे पांय अयोध्ये वटेन वचूंक लागले. पंदरा-सोळा वर्सां आदीं जेन्ना आमी अयोध्येक गेल्ले तेन्नाच थंय लोकांची गर्दी पळयिल्ली. रावंक होटॅलां मेळूंक कठीण जातालें. मोडिल्ली बाबरी पळोवंक हजाराचे संख्येन लोक वताले. अयोध्या तेन्नाच एक पर्यटन थळ जाल्लें. पर्यटक येवंक लागले म्हणटकूच रिक्षा ते बस आनी लॉजींग ते खाणावळी सगल्यांकूच गिरायक मेळपाचें. ते भायर हांगाच्या हजारांनी साधुंचें पोटूय ह्या पर्यटकांक लागून भरतालें. ते भायर राम मंदीर उबारूंक जाय म्हणून पर्यटकां कडल्यान दुडू पुंजावपीय हांगा आसले. आतां ते पयशे खंय गेले त्या रामाकूच खबर. थंय देवळाक लागपी खांबे, विटो, टायल्स तयार करताले. कितलेशेच कारागीर काम करताले. आनी हें दाखोवन कांय लोक पयशे मागताले.
आतां राम मंदीर जालें म्हणटकूच देवूळ पळोवंक गर्दी जातलीच. म्हणटकूच हांगाची येणावळूय वाडटली. कामत होटॅल्सान हांगा चार होटॅलां बांदूक घेतल्यांत हाचे वेल्यान कितले पर्यटक येतले तें पळेयात. धंदेवाल्यांक हें गणीत रोखडेंच कळटा आनी ते आपलीं पावलां ते दिकेन घालतात. चार होटॅलां कितल्या लोकांक काम दितलीं पळेयात. ते भायर आनिकूय कोणतरी मुखार सरलाच आसतलो असल्यो सेवा दिवपाक. ह्या सगल्याचो परिणाम म्हणल्यार अयोध्या कूस परतितली. थंय आनीक सुबत्ता येतली हातूंत दुबाव ना. रामा वांगडाच आनिकूय जाय त्या जाणांचो वनवास सोंपतलो. खूबशीं कुटुंबां सुखीं जातलीं.
कशेंय आसूं राम घरांत पावलो. आतां रामराज्य येतलें अशी आशा बाळगूं येता. पूण हें रामराज्य आमकांच हाडचें पडटलें म्हणपाचें मतींत घेवप गरजेचें. नासल्यार राम मंदीर जालें म्हणून सुस्त बसले आनी सगरेंच रामाचेर सोडल्यार जालें मागीर. राम मंदीर जालें म्हणजे एक प्रस्न सुटलो. आतां मुखार कितें? आमचें राजकारण चलतलें जाल्यार आमकां वेंचणुकेक कसलो तरी विशय जाय आसता. राम मंदीर विशयाचेर इतलो तेंप राजकारण चल्लें. आतां हो विशय सोंपलो म्हणटकूच एक नवो विशय जाय पडलो ना. मंदीर जालें ह्या विशयाचेर येवपी वेंचणूक रंगतली हातूंत दुबाव ना. पूण उपरांत कितें?

अभयकुमार वेलींगकार
9423884687