‘श्रीराम आयेंगे’

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

22 जानेवारी 2024 दिसा जावपी अयोध्या राम मंदीर प्राणप्रतिश्ठासुवाळ्याक खोलायेन म्हत्व आसा, कारण अयोध्येंतल्या बऱ्याच काळा सावन वाट पळोवपी राम मंदिराचो अभिषेक सुवाळो जाता. ही घडणूक रामजल्मभुंये भोंवतणी दसकां सावन चलत आयिल्ल्या संस्कृतीक, धर्मीक आनी कायदेशीर यत्नांची पराकाश्ठा दाखयता. प्राणप्रतिश्ठा सुवाळो वा अभिषेक सुवाळो हो नव्यान बांदिल्ल्या देवळांत भगवान रामाचें दैवी सानिध्य अधिकृतपणान स्थापन करपाचें प्रतीक आसून हिंदू धर्मांत अयोध्येचो पवित्र तिर्थस्थळ म्हूण दर्जो आनीक घट्ट जाता. हो इतिहासीक प्रसंग लाखांनी भक्तांची आकांक्षा पुराय करताच, पूण भारताच्या गिरेस्त सांस्कृतीक दायजाची आनी धर्मीक समरसताये खातीर आशिल्ल्या वचनबद्धतेचीय गवाय म्हणून उबी रावता. हो सुवाळो अफाट आध्यात्मीक म्हत्वाचो खीण आसतलो, तातूंत विंगड विंगड फाटभूंय आशिल्ल्या लोकांक एकवटीत करून श्रद्धा, परंपरा आनी भगवान रामाच्या दायजाच्या उत्सवांत एकवटीत करपाची अपेक्षा आसा.
भगवान रामाची जल्मभूंय म्हूण पुज्य अयोध्या ही करोडांनी हिंदू लोकां खातीर आदराची केंद्रबिंदू जावन आसा. राम मंदीर भगवान रामाचो जल्म जाल्लो अचूक त्या जाग्यार तो उबो आसा अशा समजुतींतल्यान राम मंदिराची बांदावळ रुजल्या. ह्या पवित्र थळाचो इतिहास रामायण ह्या पुर्विल्ल्या महाकाव्या कडेन गुंथिल्लो आशिल्ल्यान आपल्या धर्मीक मुळां कडेन संबंद सोदपी भक्तांक ती तिर्थस्थळ थारल्या. परंपरीक भारतीय शैलींतल्यान प्रेरीत जाल्ल्या ह्या देवळाच्या वास्तुशिल्पांतल्यान देशांतल्या गिरेस्त कला दायजाचें दर्शन घडटा. देवळाच्या इतिहासांत आव्हानां आनी जैतांचो काळ आशिल्ल्यान ताची बांदावळ भारतीय संस्कृतायेचे लवचीकपणाचेरूय आदारून आसा. अयोध्येच्या राम मंदिरान सांस्कृतीक एकचार वाडोवपाक म्हत्वाचो वांटो घेतला. ताच्या बांदकामां भोंवतणी वाद जाले तरी हें देवूळ एक एकवटीत करपी शक्त म्हणून उबें आसा, वेगळ्यावेगळ्या समाजांतल्या लोकांक एकठांय हाडटा. भगवान रामाक आशिल्लो वांटून घेतिल्लो आदर धर्मीक मर्यादा हुंपता, भारताच्या आचारसंहितेची व्याख्या करपी संस्कृतीक एकचाराक मूर्त रूप दिता.
राम मंदिराचें म्हत्व हिंदू धर्माच्या क्षेत्रा भायर पातळ्ळां, तातूंत धर्मीक समरसतायेचेर भर दिला. अयोध्येतलें राम मंदीर हो भारताच्या इतिहासीक आनी संस्कृतीक मुळांचो जिवो पुरावो. ताची बांदावळ आनी अभिषेक राष्ट्राच्या प्रवासांत एक मार्गदर्शक फातर म्हूण उबें रावता, ताच्या गिरेस्त दायजाची परब मनयता आनी शेंकड्यांनी वर्सां भारताची व्याख्या केल्ल्या टिकपी सांस्कृतीक एकचाराची देख दिता. दशकां सावन ‘राम आयेंगे’ ची संभावना लाखांनी लोकांच्या सामुहीक तळमळीचो केंद्रबिंदू जावन आसा. अयोध्येंत रामाच्या प्रकटीकरणाची उमेदीन वाट पळोवपी पिळग्यांनी ही अपेक्षा वाडल्या. ह्या खिणांतली भावनीक गुंतवणूक कुटुंबां, समाज आनी प्रदेशांनी पातळ्ळ्या.‘राम आएंगे’ हें वर्सां भितर आपलो अखंड भावार्थ सांबाळून दवरिल्ल्या भक्तांनी दिल्लें आध्यात्मीक उतर पुराय करपाचें प्रतिनिधित्व करता. भावनीक परिणाम व्यक्तींच्या भगवान राम कडेन आशिल्ल्या खोलायेन वैयक्तीक संबंदांतल्यान निर्माण जाता, कारण तांणी ही भक्ती भुरगेपणांतल्यान प्रौढपणांत व्हरून, कुटुंबीक संबंदांतल्यान ती पावयल्या.
भक्त हो खीण एक दैवी हस्तक्षेप, वैयक्तीक वा समाजीक आव्हानां वेळार सांत्वन दिवपी अशें मानतात. भावनीक प्रतिध्वनी भगवान रामाच्या हाजिरेंतल्यान मेळपीआध्यात्मीक आस्वासनांत आसा, जें आपल्या भावार्थाच्या प्रवासांत परिक्षेक तोंड दिवपी लोकांक सांत्वन आनी बळगें दिता. ‘राम आयेंगे’ हो सद्याचे पिळगे खातीर फक्त एक म्हत्वाचो प्रसंग न्हय तर कुटुंबीक ओळींतल्यान मेळिल्लें दायज. आजो-आजी, आवय-बापूय आनी भुरगीं एकठांय येवन ही बऱ्याच काळा सावन प्रतिक्षीत केल्ली घडणूक पळोवपाची खोस बाळगितात तेन्ना भावनीक परिणाम वाडटा. भक्ती भोंवतणी केंद्रीत आशिल्लीं कुटुंबीक आनी सामुदायीक बंधनां घट करपी एक याद जाता. ‘राम आयेंगे’ कडेन वचपाचो प्रवास जायत्या दसकांचो आसून, सांस्कृतीक, समाजीक आनी वैयक्तीक बदलांच्या मळा वरवीं आपलो भावार्थ तिगोवन दवरपी अगणीत भक्तांच्या समर्पणान वळखतात. काळ गेलो तरी भगवान रामाच्या निकट येवपी आगमनाचेर आपलो विस्वास घटमूट दवरपी पिळग्यांच्या टिकपी वचनबद्धतेची ही गवाय. राम मंदीर बांदप आनी ‘राम आयेंगे’ ची अपेक्षा पळयल्यार जायत्या आडमेळ्यांक तोंड दिवपी धर्मीक समाजाची जिद्द दिसून येता. कायदेशीर झुजां, समाजीक वादविवाद आनी अनिश्चिततायेच्या काळांत भक्तांनी भोंवडी केल्या, हें सगळें निमाणें आपलें पवित्र सपन साकार जावपाचो अखंड विस्वास दवरून. ‘राम आयेंगे’ हें समर्पण फक्त वैयक्तीक वचनबद्धताय न्हय तर पिळग्यांनी पाविल्लें दायज. आजो-आजी सावन नातरां मेरेनच्या कुटुंबांनी ह्या कार्यावळीचें म्हत्व मान्य केलां, भक्तीची ज्वाला पेटून उरची हाची खात्री करून घेतल्या. काळांतल्यान कुटुंबांक एकठांय बांदून दवरपी, तांच्या आध्यात्मीक प्रवासांतल्या सातत्याची भावना बळकट करपी एक कथन जाता.
ह्या कार्यक्रमाची पराकाश्ठा म्हळ्यार भक्तांची वचनबद्धताय व्याख्या केल्ल्या सांस्कृतीक सहनशक्तीचो उत्सव. भगवान राम भोंवतणचे संस्कार, परंपरा आनी कथन पिळग्यांनी सांबाळून दवरल्यात आनी तांचो प्रसार जावन समाजीक बदलांक आडखळून वचपी संस्कृतीक लवचीकपण दिसून येता. ‘राम आयेंगे’ ही एक एकवचन घडणूक न्हय; वर्सां वर्सां अखंड समर्पण, आध्यात्मीक लवचीकपण आनी सांस्कृतीक सहनशक्ती हांचें फळ. काळाच्या इतिहासांतल्यान मेळिल्लो लाखांनी लोकांची सामुहीक श्रध्दा ह्या म्हत्वाच्या प्रसंगांत एकठांय येता, भक्तीची टिकपी शक्त आनी खोलायेन आध्यात्मीक प्रवासाची पुर्तताय मूर्त रूप दिता. अयोध्येंतली राम मंदिराची बांदावळ भारतांतल्या संस्कृतीक एकचाराचें आनी धर्मीक समरसतायेचें एक बळिश्ट प्रतीक म्हणून उबी रावता, धर्मीक आनी संस्कृतीक मर्यादा हुपून. एक उल्लेखनीय गजाल म्हणल्यार प्रकल्पाचें समावेशक स्वरूप. बांदकाम प्रक्रियेंत वेगळ्यावेगळ्या धर्मांतल्या लोकांचो सक्रीय सहभाग दिसून आयला, तातूंतल्यान धर्मीक संबंदा भायर वचपी सामुहीक यत्न दिसून येता. विंगड विंगड फाटभूंय आशिल्ले स्वयंसेवक, कारागीर आनी समर्थक एकठांय येवन वांटून घेतिल्ल्या उद्देशाची आनी एकचाराची भावना वाडयल्या. देवळाच्या बांदकामाक योगदान दिवपी कारागीर वेगळ्यावेगळ्या प्रदेशांतल्यान आनी फाटभुंयेर येतात, भारतांतली संस्कृतीक विविधताय दाखयतात. विंगड विंगड कलाशैली आनी कारागिरीचो आस्पाव देशाच्या दायजाची गिरेस्तकाय मनयता, सांस्कृतीक समावेशकते वरवीं एकचाराक चालना दिता.
राम मंदीर बांदप हें आंतरराष्ट्रीय माध्यमां, शिक्षणतज्ञ, सांस्कृतीक मोगींचें केंद्रबिंदू जालां. ह्या कार्यावळी भोंवतणीं खबरांपत्रां आनी चर्चा खंडभरांतल्या प्रेक्षकां मेरेन पावल्यात, तातूंतल्यान भारताच्या सांस्कृतीक आनी धर्मीक दायजाची संवसारीक आवड दिसून येता. संवसारीक लक्ष भारताच्या गिरेस्त सांस्कृतीक दायजाचें सार्वत्रीक आकर्शणाचेंय प्रतीक. परंपरीक आनी आर्विल्ल्या वास्तुशिल्पाच्या घटकांचो मेळ आशिल्लो राम मंदीर आंतरराष्ट्रीय मळार सांस्कृतीक राजदूत म्हूण काम करता. देवळांत रुजिल्ली बारीकसाणीन केल्ली कारागिरी, कोरीव कामां आनी आध्यात्मीक प्रतीकवाद संवसारभरांतल्या कला आनी संस्कृतायेच्या प्रशंसकांक प्रतिध्वनीत जाता. सगल्या थरांतल्या लोकांक येवकार दिवपी राम मंदीर प्रकल्पाचो समावेशी सभगव हो भारताच्या विविधताये खातीर आनी एकचारा खातीर आशिल्ल्या वचनबद्धतेचो गवाय आसा. विविधताये मदीं एकचाराचीं उदाहरणां सोदपी जागतीक प्रेक्षकां कडेन प्रतिध्वनीत जावपी सांस्कृतीक सहअस्तित्वाचें एक आदर्श तातूंत दाखयलां. इतलेंच न्हय तर अयोध्या राम मंदीर प्राणप्रतिश्ठा सुवाळ्याची संवसारीक आवड समकालीन जगांतल्या संस्कृतायांच्या परस्पर संबंदाचेर भर दिता. सांस्कृतीक दायज सांबाळपाचें आनी मनोपाचें म्हत्व, पारसंस्कृतीक संवाद आनी समजूत वाडोवप हांचे विशीं ह्या कार्यावळींतल्यान संवाद सुरू जाल्यात.
राम मंदीर एक संस्कृतीक आनी आध्यात्मीक थळ जावपाक तयार आसा, संवसारभरांतले यात्रेकरू आनी पर्यटक आकर्शीत करतात. पर्यटनाचेर व्हड परिणाम जावंक शकतात, थळावे अर्थवेवस्थेक चालना मेळूंक शकता. तेभायर देवळाच्या बांदकामाक लागून सांस्कृतीक आदान-प्रदान वाडपाची वाट मेकळी जावं येता. ह्या कार्यावळीन मेळिल्लें जागतीक लक्ष विंगड विंगड समाजां मदीं संवाद आनी समजूत उत्तेजीत करपाची तांक आसा. भारताच्या सांस्कृतीक दायजाची व्यापक कदर करपाक एक मंच म्हूण काम करूंक शकता. राम मंदिराचो समाजाचेर जावपी परिणाम ताच्या धर्मीक म्हत्वा परस चड पातळ्ळा, तातूंत एकवट, अभिमान, पर्यटन आनी सांस्कृतीक आदान-प्रदान हांचो आस्पाव जाता आनी भारताच्या संस्कृतीक विविधतायेच्या आनी समावेशकतायेच्या व्यापक कथनांत योगदान दिता.
भारतांत संस्कृतीक आनी आध्यात्मीक एकचाराची दिवाळी जावपाची तांक राम मंदिरांत आसा. ताची समावेशक रचना, गिरेस्त प्रतीकवाद आनी जागतीक लक्ष हांकां लागून लोकां मदीं अभिमान आनी एकचाराची भावना निर्माण करपाची तांक आसा. हें देवूळ एक सांस्कृतीक थळ म्हणून उदेता तशें राष्ट्राच्या आध्यात्मीक मळाचेर सकारात्मक परिणाम करपाक तयार आसा, संवाद, समजूत आनी सामुहीक अस्मितायेची भावना प्रेरीत करपाक तयार आसा. ‘राम आयेंगे’ चो प्रतिध्वनी धर्मीक मर्यादे भायर पातळ्ळा, फुडल्या पिळग्यां खातीर संस्कृतीक गिरेस्तकायेचें आनी एकचाराचें कथन प्रतिध्वनीत जाता.
||जय श्री राम||

मनोज मंगेश कुंकळ्येंकार
9764215365