भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमगेर हातान विणिल्ल्यो दोन दाटसर अश्यो गोधड्यो आसात. एक नीळसर कोराची आनी दुसरी चॉकलेट कोराची. थंडाये दिसांनी खर्यांनीच त्यो म्हाका पांगुरपाक आवडटात. कितलींय थंडसाण आसली तरी त्यो गोधड्यो आंगार अोडटकूच शीं खंयचें खंय पळून वता. सामक्यो बाराय म्हयने उपेगांत येतल्यो अशो त्यो आसात. त्यो आंगार घेत जाल्यार गर्मेच्या दिसांनी थंडसाण आनी शिंयाच्या, पावसाच्या दिसांनी ऊब दितात अशें म्हणल्यार अतिताय जावची ना.
त्यो कोणे शिंविल्ल्यो हें म्हाका खबर ना. पूण खूब वर्सां जालीं त्यो आमचे कडेन आसात… घडी करून आलमारींत दवरपाक सोंप्यो आनी रातीं न्हिदतना पांगरूक काडपाच्यो.
तांचो रंग लेगीत उडूंक ना. तांचो कोर पयली आशिल्लो तसोच आसा. पूण त्यो पांगरल्यो काय न्हीद बरी पडटा. कसलो हास्को ना आनी कसलो हुस्को ना.
गोधड्यो पांगरून न्हिदकच थंड न्हीद पडटा. न्हिदांत कसलो हास्को हुस्को जावन न्हीद तुटना. अशें दिसता की पाचव्याचार सैमान सजिल्ल्या सोबीत अशा तळ्या देगेर तुमी सुसेग घेतात…. मातूय आवाज ना करपी…. तळ्याच्या खोलाये पसून ते वयर मेरेन आवाज न करपी शांतता… एखाद्र्या देवळांत ध्यानस्थ बशिल्ल्या योग्याच्या मुखामळार दिसपी स्तब्धता… एखाद्र्या फळा-फुलांनी भरिल्ल्या झाडा पोंदा बसतकूच जी धादोसकाय मेळटा, जिवाक जी थंडसाण मेळटा, ती ह्यो गोधड्यो पांगरून घेतकच मेळटा.
त्यो गोधड्यो पांगरले उपरांत रातची केन्ना न्हीद बी मोडली, असलो प्रस्न केन्नाच उप्रासलो ना. इतलेंच न्हय, तर वायट सपनां लेगीत पडूंक नात… आनी दुसरे दीस उठ्ठकूच सामके फ्रॅश दिसता.
चड तेंपान आमच्या भुरगेपणांत आमगेर वावराडी म्हूण काम करपी ती जाण्टेली बायल आयिल्ली. हांगासरल्यो-थंयसरल्यो गजाली करता करता, विशय त्या दोन गोधड्यांचेर येवन पावलो, आनी गोधड्यांचेर उलयतना तिचे दोळे भरून आयले आनी उलयतना तिचो ताळो सुकलो आनी कडो वल्यो जाल्यो. तिच्या दोळ्यांत म्हज्या आजी आज्याचो संवसार आनी तांकां लोका विशीं आनी लोकांक तांचे विशीं आशिल्लो उपाट मोग एखादऱ्या सिनेमा सारखो देखाव दोळ्या मुखार झळकुपाक लागलो.
आनी तिच्या उलोवण्या वेल्यान अशें कळ्ळें की… एक गोधडी म्हजी आजी आनी दुसरी गोधडी म्हजो आजो पांगरुंक घेताली…. आनी त्यो गोधड्यो मांडपाक आयज आमगेर आयिल्ल्या वावराडेचे हातबोट लागिल्ले. तिन्हीसांजचे वेळार वेळांत वेळ काडून वावराडेक घेवन णव वारी कापडाच्यो आजी गोधड्यो मांडपाक बसताली.
आज्याक वाचन करपाची उपाट आवड आशिल्ली. घरांत पडिल्लो चिठारो लेगीत नाजाल्यार आदले पुस्तक, दिसाळीं तो परत परत वाचतालो. तातूंतली खंयचीय अोळ वा प्रसंग आवडलो जाल्यार आपल्या कादेनार (note book) बरोवन दवरतालो आनी तिन्हीसांजचे वेळार ताचो नियाळ घेतालो.
गोधड्यो मांडटा मांडटा आजी धालो, फुगड्यो म्हणटाली आनी मुडार आसत जाल्यार आजो आनी वावराडी मदीं मदीं ताळयो मारून आजयेची उमेद वाडयताली आनी आजी उमेदीर येवन पदेत बसताली. पूण मनांतल्या मनांत हांसत आपली गोधडी मांडपाचे काम पुराय करून घेताली. हांव खिणभर निशब्द जालो आनी म्हजे मन आमच्या आजी आज्याच्या तेंपा वेलो काळ आनी आतांचो काळ हाची बेरीज वजाबाकी करपांत गुथलें.
म्हजे मन म्हाका सांगूक लागलें की, अजुनूय आजो आनी आजी हांणी दिल्ले आशिर्वाद त्या गोधडेच्या रुपान येवन म्हजेर शिंवरत आसतात. धवेफुल्ल आनी परमळीत पारजातका सारखे… चारूय दिकांनी परमळ फाकयतात. माये-मोगाची ऊब दितात…. निरशेवणी पयस करतात… जिणेंत बळगें हाडटा… जिणेंतली थकाय पयस करता… फुडें-फुडें वचपाची तांक दितात…
एकनाथ सामंत
9226219723
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
