हांव बनी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मनांतल्या मनांत दिदुल बेगीन बरे जावू अशें गाराणे घालतालों. ज्या दीस तें डेंगूतल्यान उठलें ते दीस म्हज्या जीवान जीव आयलो.

बन्या, बनी, बंदूक, बन्ना, बनु, बंदी कितलीं म्हणुन नांवां रे बाबा! या घरांतल्या दर एकल्यान म्हाका वेगळें नांव दवरलां. आपल्या मनाक मारता त्या नांवान म्हाका उलो मारतात.. मागीर बनु- बनी कितेंय कानार पडू, हांव शेपडी वयर काडून धांवत वता. म्हजें नामकरण दिदुलाच्या धाकले भयणीन केलें.  सोंशाच्या पिलाक बनी म्हणटात आनी हांव सारको सोंसो कसो दिसता म्हणून म्हाका बनी करून उडयलें. पूण दिदुलाच्या आज्जेन म्हज्या नामकरणाची भलतीच वावडी उडयली. ती म्हणटा म्हाका या घरांत हाडिल्लो तेन्ना दिदुलाच्या धाकल्या भावान बन पाव हाडिल्ले आनी ताचेच वयल्यान हें नांव सुचलें. बनी नाव दवरलां खरें पूण दिदुल म्हाका गुटली- पाटली म्हणटा. आता हाचो अर्थ कितें तें तेंच जाणा. 

या घरांत आयल्याक म्हाका सात- आठ वर्सां जालीं. दिदुलाच्या चाचान म्हाका या घरांत हाडलो आनी म्हाका वाडोवपाची जबाबदारीय घेतली.  म्हज्या खाणा- जेवणाच्या कोतान म्हजे हागप- मुतप आनी न्हाणोवप सगळे दिदुलाचो चाचाच पळयता. जसो हांव एक वर्साचो जालों, तांणी म्हाका एक ल्हानशी कुड दिली. कुड म्हणजे तांच्याच एका रुमाची बाल्कनी. रुम हो नांवा खातीर, पूण हरशी हांव सगळें घरभर फिरता. मन मारता तेन्ना हांगा, केन्ना दिदुलागेर जाल्यार केन्ना घरा सकयल्या आंगणात. 

म्हाका बिराड पयले माळयेर दिलां खरें, पूण हांव दीस-रात दुसऱ्याच माळयेर आसता. कारण किदें आसतलें? दिदुल थंय रावता. तें म्हजेर सामको जीव घालता. म्हाका खांदार घेता आनी तरेक पदां म्हणटा. म्हाका खेळयता, नाचयता आनी केन्ना- केन्ना आपल्या हातान खांवयता लेगीत. हांव पुराय दीस ताच्या म्हऱ्यानुच आसता. दिदुल मागीर जेवणा खातीर म्हाका म्हजे कुडीन हाडून सोडटा. दिदुलाची चाचीमा जेवणाचो बंदोबस्त बेस बरो करता आनी रातीच्या जेवणाचो बंदोबस्त दिदुलाची मम्मा करता. पूण, तिका खबरना म्हजी कसली एलर्जी आसा? हांव तिच्या म्हऱ्यांत गेल्यार म्हजेर तापता. हांव खाटीर वा सोफार बसल्यार दोळे मोठे करून, ‘बनी देव पयलीं सकयल’ म्हणून म्हजेर धेंगसो घालता. हांव जगभर फिरुन येता खंय. तशी ती लागी करना जायत, पूण म्हाका तुप लावून रोटी घालपाक मात केन्ना चुकना. दिदुल कॉलेजीक वतना ताका करता तशी म्हज्याय खातीर वेगळी रोटी करता. दिदुलाचो डॅडीचे मात म्हजे बरोबर वेगळेच प्रयोग आसतात. तो म्हज्या हाता- पांयाचीं बोटां मोडटा, म्हजें नाक दामता, शेपडी ओडटा आनी म्हजीं फकांडां करता. पूण तशी तो म्हजी अपुरबाय लेगीत करता. 

दिदुलाच्या डॅडी, चाचा आनी आज्जेक पयलींच्यानुच पॅटबच्चा पोसपाची आवड. (दिदुलाक म्हाका कुत्रो म्हणिल्ले आवडना म्हणून ते पॅटबच्चाच म्हणटा.) हांव ह्या घरांत येवचे पयंली आबो आनी जंबो नावाचे पॅटबच्चा तांगेर आशिल्ले खंय आनी तांच्याय पयली शाणु, सोनक आनी जिमी नावाचो एक पोमेरियन आशिल्लो. हांव मस्ती करता तेन्ना दिदुल म्हाका तांच्यो बढायो सांगता. ते म्हणटा, “ते कितलु बरु आशिल्ले, दिदुलाचे सगळू आयकु करताले. आनी तू सामको मस्तू, बुरचु, दिदुलाचे कायुच म्हणून आयकु करना” हे आयकुन म्हाका मागीर खूब वायट दिसतालें. 

दिदुलाचो भैया ताचे मम्माच भशेन. तो दर वेळा आपले खाटीर चडल्यार म्हाका बडी घेवन मारतलो असो भंय घालता. पूण आतां मेरेन ताणें केन्नाच म्हाका मारुना ती गजाल वेगळी. हांव ताका तिडावपाक मुद्दम ताचे खाटीर चडटां आनी ताका चाळोवन घालतां. आनी मागीर तो परत म्हाका भेश्टायता. तसो मारपाक आयल्यार दिदुल वाचोवंक येतलेंच न्ही? मागीर कसलो भंय! 

म्हाका हांच्या घरातले वैस्टर्न टॉयलेट वापरपाक कळना म्हणून हांव सकयल आंगणांनुच म्हजें मुतु सॅशन करता. पूण एक दीस म्हाका कडकडून मुतुंक जालें. घर म्हजे स्वाधीन करून सगळीं भायर सरिल्ली. दार भायल्यान बंद, भायर कसो वतलो? मागीर एक आयडीया सुचली. दिदुलाचे धाकले भयणीच्या कुडीन खाटीर वचून मुतलों. तांकां दिसतले उदक बी पडलां म्हणून आनी ते रोखडेंच सुकूनुय वतलें. पूण घरा येनाफुडे दिदुलाचे भयणीक हांवें केल्लें कर्म कळ्ळें आनी ताणें घरांत सगळ्यांक सांगलें. त्या दीस म्हाका बरीच तापसणी पडली.

हांवे अशी मस्ती केल्यार दिदुल म्हाका ख्यास्त म्हणून काळखाचे कुडीन घालता. येत्या- वत्या लोकांचेर भुंकलो, घरांत मुतलो वा ताचें आयकुना जाल्यार हांवें ती चूक परत करची न्ही म्हणून तें म्हाका तांच्या घरा सकयल आशिल्ल्या एका बाथरूमांत बंद करुन दवरता आनी थोड्या वेळान म्हजी काकुटळ करून सोडटा. एक दीस हांवें अशीच मस्ती केली आनी दिदुलान म्हाका काळखाचे कुडीन बंद केलो आनी तें आपल्या कामाक भायर सरून गेलें. म्हाका हांगा बंद केला तें विसरलें. रात जाली. सगळीं म्हाका सोदतात, हांव घरांत खंयच ना. मागीर दिदुलाच्या भयणीन जेन्ना ताका फोन करुन विचारलें तेन्ना ताका याद जाली की हांव काळखाचे कुडीन आसा. हांव जाणा दिदुल करता ते म्हज्याच बऱ्याकुच. ताका माया करपाचो अधिकार आसा जाल्यार शिक्षाय दिवपाचो अधिकार आसा. 

एकदा दिदुलाक डेंगू जालो आनी ताणें धा दीस हातुण धरलें. हांव सामको भिलों. ताचो शिपाय कसो ताच्या म्हऱ्यानुच न्हीदुन रावतालों. त्या वेळार म्हाका खाणा- जेवणाचेंय पडून वचूना. मनांतल्या मनांत दिदुल बेगीन बरे जावू अशें गाराणे घालतालों. ज्या दीस तें डेंगूतल्यान उठलें ते दीस म्हज्या जीवान जीव आयलो. दिदुल चार दीस मावशेगेर रावपाक गेल्ले. तेन्ना म्हजें मन हांगा कशेंच लागना आशिल्ले. हांव ताचीच वाट पळयत दारा कडेन टक लावन बसतालों आनी जेन्ना तें आयलें हांवें तर ताच्या आंगार झडपुच घाली. 

घरांत आसतना हांव दिदुला बरोबरुच आसतां, पूण तें भायर सरलें की हांव घरांत एकलोच पडटा. बाकीचींय आप-आपल्या कामांत आसतात. अशा वेळार दिदुलाचो ल्हान भाव म्हाका सोदत येता आनी म्हाका सोमतो उबारुन घेवन वता. सकयल आंगणांत सोडटा आनी म्हज्या बरोबर धावचेल्यांनी खेळटा. दर वेळा हांव मुखार धावता आनी तो म्हज्या फाटीं धांवता. म्हाका हारोवपा खातीर बनी राव… धावनाका, रस्त्यार वचनाका अशें म्हणत येता. पूण हांव ताका खंय आयकता? हांव धांवपाचो धांवताच आनी म्हाका पुरो जातकच परत आशिल्लो तसो येता मागीर घरांत.

हालींचीच एक गजाल. दिदुलान फॅमिली पिकनिकेक वचपाचें थारायलें. म्हाका पयलीं बरें फुलयलें की ह्या वेळा तुकाय घेवन वता. पूण दिदुलाच्या मम्मीन हरकत घेतली. म्हणपाक लागली बनी नाका! कोणाच्याय आंगार वतलो, भुंकतलो आनी आमका नाचयतलो. मागीर कितें? दिदुल ताचे आवयच्या उतरा भायर ना. म्हाका घराच दवरुन गेलीं. 

तशे अनवळखी मनीस घरांत शिरलो जाल्यार भूंकप हें म्हजें कर्तव्य पूण तांच्या घरांत सोयरी आयलीं आनी हांव भुंकलो जाल्यार दिदुल आनी ताचे घरचीं म्हजेर तापतात. आतां म्हाका कशें कळटलें कोण सोयरीं आनी कोण अनवळखी? पूण एकदा आयिल्लीं सोयरी म्हाका याद उरतात आनी दुसरे खेपे आयलीं की तांकां हांव वळखतां आनी परत आनी भुंकना.. त्या वेळा हीच घरची म्हजी तोखणाय करतात. 

सांबाऱ्याच्या घरचो वांटो जावप म्हजें भाग्य. हांगा चोविस वरां वातावरण प्रसन्न. दर एकलो आपल्या कामांत गुंतिल्लो आसून लेगीत एकमेकां खातीर वेळ काडटात. घरांत सण -समारंभ व्हडा उमेदीन गाजतात. घरच्यांचो बर्थ डे करता, तसो म्हजोय करतात. दिदुल म्हणटा, केक कापले बगर बर्थ डे जायना. हांव तर म्हणटां हांकां फक्त निमित्त जाय अशी मजा करपाक. म्हाका घरांत ती केन्ना बांदून दवरना म्हणून हांवुय तांच्या  ल्हान- मोठ्या कार्यक्रमांनी वांटो घेतां. अशें दिसता ह्या घरचो आनी म्हजो पयल्या जल्माचो संबंद आसा म्हणून हांव ह्यांचे मदीं आसा आनी आसा तो खूब सुखी आसा. 

देविका सुदिन सांबारी 

9112737855