हय, आमीच जापसालदार !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गोंयांतली बेकारी पयस करपाक सरकार वावुरता. मात, आमी नोकरी करपी न्हय तर नोकरी दिवपी जावया. बऱ्याच जाणांक हें सहज शक्य आसा.

दरवर्सा गोंय मुक्ती दीस येता आनी आमी सगलेच विचार करतात, भ्रश्टाचार, गैरकारभार, अन्याय, अत्याचारां पसून आमकां मुक्ती केन्ना मेळटली? पूण, ते खातीर प्रामाणीकपणान यत्न जावंक जाय. लोकांचोय वांगड मेळूंक जाय. तशें जाल्यारूच हें शक्य जातलें. प्रत्येकान सारासार विचार करून पावलां उडोवचीं. सरकारी कार्यालयांनी गोंयकारांची कामां सट करून जायनात. ते खातीर फावटी मारच्यो पडटात. बारीकसाणेन पळयल्यार भोवतेक कर्मचारी हें गोंयकार. कामां घेवन येवपीय गोंयकार. मागीर गोंयकारांची वाट कोण लायतात? गोंयकारूच न्हय? आमच्या मिडिया समुहाचो ह्याच विचारांचो एक व्हिडिओ खूब व्हायरल जाला. गोंयकारांनी हाचेर शांत चित्तान विचार करपाक जाय. ह्या मनमानी कारभारा पसून, भ्रश्टाचारा पसून आमकां मुक्ती केन्ना मेळटली? ते वटेन पाखले नात, आमचेच भाव आसात. म्हणल्यार दोनूय वटेन आमीच. तरीय आमी एकामेकांक सतावपाची संद सोडिनात. झूज करिनासतना ही मुक्ती मेळची. बऱ्या कर्मचाऱ्यांचो आदर्श घेतल्यार, परंपरीक मानसिकताय सोडल्यार सरकारी कचेऱ्यो ह्या चक्रव्युहांतल्यान मुक्त करप कठीण न्हय.
जमनी बळकावप, विकप, दोंगर बोडकावप, घुंवळे वखदांक आयिल्लो ओतो, शक्य तितले झटपट, मेळटा त्या मार्गान पयसो जोडपाची प्रत्येकाच्या मनांत किल्लली इत्सा…. हांचे पसून मुक्ती मेळची अशें दरेकल्याक दिसता आसतलें. काय आपूणय तातूंत वांटेकार जावपाचो हावेस गोंयकार बाळगून आसात? रस्त्यांची चिरंतन बाबत अवस्था, अपघात हांचे पसून गोंय केन्ना मुक्त जातलें?
दोन वर्सां पयलीं प्रधानमंत्री नरेंद्र मोदी गोंयांत आयिल्ले. तांणी गोंय मुक्तीच्या 75 व्या वर्सा मेरेन एक ध्येय दवरून सगल्या गोंयकारांनी काम करचें, असो उलो मारिल्लो. अजून 12 वर्सांचो काळ उरला. म्हणल्यार एक तप. ह्या उतराक हिंदू संस्कृतायेंत खूब व्हडलो मान आसा. आदल्या तेंपार 12 वर्सां तपश्चर्या केली काय देव प्रसन्न जातालो आनी तप करप्याक जाय तो वर दितालो. आमी सगल्यांनी गोंय उदरगतीचे तेंगशेर व्हरपाक तप करुया. वायट गजालींचो, ते करपी लोकांचे वृत्तीचो नाश जावचो हे खातीर यत्न करुया. आंगांत बरे गूण केळोवन, म्हान मनशांच्या बऱ्या गुणांचो आदर्श घेवन वावरुया. कुड्डी भक्ती सोडुया आनी मेंदू, दोळे उक्ते दवरून सरभोंवतणी पळोवया. गोंय खंयचे दिशेन वचपाक लागलां, कोण ताका थंय बोटाक धरून व्हरपाक लागला, तें आमचे मदल्या बऱ्याच जाणांक खबर आसा. हें आडावप गोंयकारांक शक्य ना?
गोंयांतली बेकारी पयस करपाक सरकार वावुरता. मात, आमी नोकरी करपी न्हय तर नोकरी दिवपी जावया. बऱ्याच जाणांक हें सहज शक्य आसा. राज्य आनी केंद्र सरकाराच्यो साबार येवजण्यो आसात. तांच्या आदारान तरणाटे मुखार सरपाक शकतात. फक्त सरकारी नोकरीच करतलों, ह्या हावेसा पसून मुक्त जावचें. जांकां कोणाक सरकारी नोकरी मेळटा, ती पर्मनंट मेळची. नोकरदारानूय आपूण जनतेचो सेवक हे भावनेन काम करचें. गोंय एका काळार सैमसुंदर आशिल्लें. नदर वता थंयचो देखाव पळयन दिसतालो. आयज कोळसो, धुंवरान हवा इबाडल्या. कोयराच्यो तर राशीर राशी दिसतात. हेडगीं गोरवां, रस्ताद सुणीं…. हांचे पसूनय गोंयकारांक मुक्ती जाय. जमनी आमी गोंयकारांनीच विकल्यात. थंय भायल्यांची लोकवस्ती उबी जावपाक आमचोच हात आसा. तांकां लायट, उदक, वीज दिवपाचीं कामांय आमीच केल्यांत. सुवार्था खातीर खंयच्याय पांवड्याचेर वचपाक आमी तयार आसात. हे वृत्तीचो ल्हान- व्हड फुडाऱ्यांनी त्याग करून मुक्त जावंक जाय. राजकारण म्हणल्यार समाजाची सेवा. ती करपाक फुडाऱ्यान पगार कित्याक घेवपाक जाय? अशें महात्मा गांधीजी म्हणटाले. पूण, स्वातंत्र्या उपरांत ते आयज मेरेन हें शक्य जावंक ना. आमचो देश विवीध संस्कृतायांनी नटिल्लो, हांगा पावला पावलार खाणां, जेवणां, भास बदलता. सगल्यांक एका सुतान बांदून, सगल्यांच्या बळग्याचेर हो देश, आपापलें राज्य वयर काडपाक जाय. सगल्या वायट, बुरश्या गजालीं पसून, अन्याय, भेदभावा पसून तें मुक्त करपाक जाय. देश प्रथम ही भावना जायच आनी आमी सगले भारतीय भाव- भयणां हो उदात्त हेतूय मनांत जाय. तशी कृतीय गरजेची. आमचो देश महासत्ता जावपाचो आसा. पूण ही पोकळ सूज आसची न्हय, खऱ्या अर्थान तो भायर- भितर ठणठणीत आसचो. ते खातीर वयल्या कांय गजालीं पसून आमकां मुक्ती मेळोवची पडटली. गोंय मुक्तीदिसाचीं सगल्यांक परबीं.